Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |         gdy obejrzał farbiarnię, powlókł się dalej.~Przechodził pawilony,
 2     I,  II   |            Nic - odparł krótko i powlókł nienawistnym spojrzeniem
 3     I,  II   |        przez mgnienie, rumieniec powlókł jego dziewczęco piękną twarz,
 4     I,  III  |       Niebywałe! - wykrzykiwał i powlókł się pokazywać wszystkim.~-
 5     I,  X    |         pod latarnią, wzdychał i powlókł się do domu.~Wysocki przedostał
 6     I,  XI   |        lekki rumieniec mgłą różu powlókł jej twarz, spuściła powieki
 7     I,  XIV  | pomarszczonym czołem. Malinowski powlókł za nim oczami i szepnął:~-
 8     I,  XIV  |        słodko, rumieniec z wolna powlókł jej szyję i twarz, oddała
 9    II,  XVI  |       Bał się dokończyć myśli...~Powlókł niespokojnie oczami po zebranych
10    II,  XIX  |  wysiedział do wieczora, a potem powlókł się do "kolonii", gdzie
11    II,  XXIII|      bocznymi drzwiami wyszedł i powlókł się wolno do miasta.~Nie
12    II,  XXIII|        półgłosem i jakby z żalem powlókł oczami po parku - po pustym