Tom,  Rozdzial

 1     I,  VIII|    lekki wyrzut brzmiał w jej głosie.~- Pani Stefanio, nie śmiem
 2     I,  IX  | pończochy, i wielką słodycz w głosie i w uśmiechu; liczyła ciągle
 3     I,  X   |   mogłem - szepnął ze łzami w głosie.~- Nie płacz no pan, u diabła,
 4     I,  X   |       tobie, Mela? Masz łzy w głosie?~- Nie pytaj, nie chciej
 5     I,  XI  |     Głęboki żal zadrgał w jej głosie.~- Dziękuję... Pochylił
 6     I,  XIV |   miękko, z wielką miłością w głosie.~- Robiłem koło swojej maszyny.
 7     I,  XVI |     wdzięczność zadrgała mu w głosie i smutna dotychczas twarz
 8    II,  IV  |       i z taką determinacją w głosie, że matka cofnęła się pod
 9    II,  IV  |   groźby, jaki brzmiał w jego głosie.~- To pomówimy inaczej...
10    II,  V   |  pogardą pana, którą słyszę w głosie.~- Więc po cóż mnie pan
11    II,  VI  |  szepnął prosząco, ze łzami w głosie:~- Nie mówcie o tym nikomu.~
12    II,  XVI |       Zuker drgnął, bo w jego głosie i twarzy coś było w tej