Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |  Pozostaną tylko ci, którzy dawniej u nas pracują.~- A i my
 2     I,  V    |     wyznanie jakiejś znanej dawniej, która nigdy zapomnieć nie
 3     I,  XII  | zbudziły i potężniejsze niż dawniej dopominały się o swoje prawa.~
 4     I,  XIII | przesiadywał w kantorze jak dawniej, ale zaczynał wychodzić
 5     I,  XVI  |      przy nich, gdy oni jak dawniej nie posiadali nic.~Niestworzone
 6    II,  III  |   bardziej onieśmielony niż dawniej.~Borowiecki poszedł prosto
 7    II,  IX   |    z tokowania, a ja trochę dawniej siedzę. Przyszedłem na śniadanie,
 8    II,  XV   |     pani szczerą ze mną jak dawniej, jak w Kurowie? Co się z
 9    II,  XV   |     zamysłach i potrzebach.~Dawniej zupełnie nie zwracała uwagi
10    II,  XV   |     Mullerów i częściej niż dawniej widywał się z Lucy.~ ~
11    II,  XVI  |    nagle - pocałuj mnie jak dawniej. Mocno... mocniej!.~Gdy
12    II,  XXIII|    się w mieszkaniu lub jak dawniej iść z Maksem, z Morycem,