Tom,  Rozdzial

 1     I,  I    |       się o wyrazy - ozwał się chłodno Borowiecki i zaczął wdziewać
 2     I,  III  | Uważasz pan?... - odpowiedział chłodno tamten.~- Ja bo widzę. Patrz
 3    II,  I    |      na całe gardło:~- "A choć chłodno i głodno, żyje sobie swobodno!"~-
 4    II,  I    |       warunki? - zapytał Karol chłodno.~Stach przysiadł na grobie
 5    II,  I    |    bliżej do Karola i dumnie a chłodno patrzył na szeregi łyczek
 6    II,  III  |     ochłodzić.~W cukierni było chłodno i pusto, tylko pod werendą
 7    II,  III  |      parku było bardzo cicho i chłodno.~Młode drzewka piły wszystkimi
 8    II,  VI   |    Zawołać policji! - rozkazał chłodno Szaja cofając się, bo przez
 9    II,  XV   |      wody i ogrodu, byłoby nam chłodno.~- Daleko od Łodzi? - spytała
10    II,  XVI  |  Kochajmy się", przyjęty dosyć chłodno, powstał Karczmarek, który
11    II,  XXII |     jak mógł, i wyszedł bardzo chłodno pożegnany, bo Anka nabierała
12    II,  XXIII|      pomimo to byli ze sobą na chłodno, na stopie dawnego koleżeństwa,