Tom,  Rozdzial

 1     I,  I   |      próżni.~Białe dymy zaczęły bić z kominów i rozwłóczyć się
 2     I,  III |       skończyła pierwszy zaczął bić brawo, a potem szeptał po
 3     I,  V   |  podniecał, że zaczęli do taktu bić laskami w stół, kufle leciały
 4     I,  VIII|       ciężki stołek i gotów był bić, gdyby go był ktokolwiek
 5     I,  VIII|         gdy Bucholc przestał go bić śmiertelnie zmęczony i leżał
 6     I,  VIII| zbrodnię?~- Dałby mi Wilhelm go bić.~- A państwo gdzie jedziecie?~-
 7    II,  I   |        a dwór za nią. Zaczniemy bić do ataku."Hej, Mazury, bijcież
 8    II,  I   |         ze sobą i zaczynało się bić.~Stare gęsi syczały na indyczki,
 9    II,  I   |        jak nie ocalić resztę?~- Bić się do ostatniego tchu,
10    II,  VII |  szarych oczach i serce zaczęło bić mocno, mocno...~- Będzie
11    II,  VIII|         ustach, serca przestały bić, a oczy widzieć.~A potem,
12    II,  XXI |        dalej. Serce przestawało bić. trwoga niewypowiedziana