Tom,  Rozdzial

 1     I,  III |       mówiła szczerze, z wielką przykrością.~- Projekt ten istniał,
 2     I,  IX  |      automatycznie.~Trawiński z przykrością przechodził przez te na
 3     I,  IX  |    przez te na pół żywe sale, z przykrością patrzył na agonię ręcznego
 4     I,  XI  |  gospodarzyć i z pewną wyniosłą przykrością stwierdzać, że goście pomijali
 5     I,  XIII|        list - mówiła ze szczerą przykrością i zaczęła cmokać na dwa
 6     I,  XVI |      myślał patrząc na trumnę z przykrością głęboką i niepokojem.~-
 7    II,  III |        pójdę sobie - szepnęła z przykrością.~- Dobrze, to i ja pójdę.~-
 8    II,  V   |       Wilczek widząc, że Horn z przykrością patrzy do stajni na nędzne
 9    II,  VII |  naprawdę nudzili? – zapytała z przykrością Nina.~- Ma się rozumieć,
10    II,  XV  | przychodzi? - myślała z głęboką przykrością. Józio czytał cichym, monotonnym
11    II,  XXII|         pan idzie? - zawołała z przykrością.~- Muszę, bo stąd prosto