Tom,  Rozdzial

 1     I,  II |  straszliwie rozpalonym i suchym powietrzem, brzęczały niby oddalone
 2     I,  VI | opłynięte błękitnawym, wiosennym powietrzem.~Masy robotników, poubieranych
 3     I,  XV |          dymów i miału węglowego powietrzem.~Zakaszlał się silnie, ale
 4     I,  XVI|          węglem i zapachami farb powietrzem. Olśniewała go potęga miasta,
 5    II,  I  |       nocnego.~Pan Adam oddychał powietrzem pól i kwiatów, patrzył na
 6    II,  III|        wysmukłą figurę opłyniętą powietrzem, od której długi cień wlókł
 7    II,  IV |          dymem i zapachem chleba powietrzem i żegnając się zapytał żartobliwie:~-
 8    II,  V  |          sobą, że się rozkoszują powietrzem przesyconym zapachem dymów
 9    II,  IX |       zionące ostrym, przegniłym powietrzem; echa jego kroków rozbrzmiewały
10    II,  XV |         puste, zalane rozdrganym powietrzem i oślepiającymi blaskami
11    II,  XVI|          słodkim, pieszczotliwym powietrzem, przesyconym ostatnimi zapachami