Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI   |        patrzeć, bo mnie się zaraz niedobrze robi.~- Ale niechaj państwo
 2     I,  XV   |    powrotem.~Poczuł się strasznie niedobrze.~Chciał krzyknąć, aby zawołać
 3    II,  III  |           całuj mnie, jest mi tak niedobrze, tak niedobrze! - skarżyła
 4    II,  III  |        jest mi tak niedobrze, tak niedobrze! - skarżyła się cicho.~I
 5    II,  VII  | zastępując jej drogę.~- Czuję się niedobrze, jestem zmęczona jeszcze
 6    II,  VIII |      pałac, ale mnie tam siedzieć niedobrze. Chciałbym mieć taką córkę
 7    II,  X    |           razy robiło jej się tak niedobrze, że musiała wychodzić na
 8    II,  XIII |       kropli, bo mnie jest bardzo niedobrze, bo ja się boję, żeby mnie
 9    II,  XVIII|         widać nie dość trzeźwym i niedobrze argumentowałem.~- Dobranoc.~
10    II,  XXII |            co zrobię ze sobą...~- Niedobrze pani w Łodzi?...~- Tak,
11    II,  XXII |           Łodzi?...~- Tak, bardzo niedobrze, ojciec umarł i... Nie dokończyła.~