Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |      Wysoko nad fabryką wisiało niebo ciężką, brudną płachtą,
 2     I,  V    |       patrzył przez okno w sine niebo, na którym w dali rysowały
 3     I,  VI   |         czyste, rozsłonecznione niebo, co wisiało nad miastem
 4     I,  IX   |       panie Trawiński, oni mają niebo, po co im dobre czasy.~-
 5     I,  XI   | Spojrzała bezwiednie w błękitne niebo wiszące nad miastem i zawołała
 6     I,  XVI  |        rękami i zapatrzył się w niebo.~Zbudził go dopiero głos
 7    II,  VI   |        chrzęstem, szarobłękitne niebo, co się zdawało obtulać
 8    II,  XI   | spoglądał czasami w zadeszczone niebo i szybko coś pisać zaczął.~
 9    II,  XV   |         łańcuchem biły prosto w niebo.~Anka czytała do samego
10    II,  XIX  |      znużenia.~Patrzył na szare niebo, na te ponure okopy domów,~
11    II,  XXIII|       przeżuwał ludzi l rzeczy; niebo i ziemię, i dawał w zamian