Tom,  Rozdzial

 1     I,  XI  |          umiał żyć bez tego miasta; brakowało mu tych godzin sześciu,
 2     I,  XI  | przesiedzieć w kantorze codziennie, brakowało mu turkotu maszyn, szalonego
 3     I,  XI  |           wytężonego życia fabryki, brakowało mu Łodzi, więc zaledwie
 4     I,  XII |            nie mówię już o reszcie. Brakowało mi was przez ten czas.~-
 5     I,  XIII|           nią z pewnym zdziwieniem.~Brakowało jej znajomości wielu form
 6     I,  XV  |            iż ruszać się nie mógł i brakowało mu coraz częściej oddechu,
 7    II,  XIII|            nigdy niczego nie będzie brakowało, że może będą mogli trzymać
 8    II,  XV  |            Myślałem, że to dożynki, brakowało tylko pieśni i wieńca ze
 9    II,  XVI |          jak mogę. żeby jej nic nie brakowało, ja ją trzymam jak królowę.
10    II,  XXI |            z największym wysiłkiem.~Brakowało jej powietrza... dusiła
11    II,  XXII|            jakieś słowa, ale obojgu brakowało odwagi.~Nina wciąż grała.~