Tom,  Rozdzial

 1     I,  V   |    wszyscy - i dlatego właśnie na złość będę jeszcze żył długo,
 2     I,  V   |       gdzie indziej - szepnął, bo złość nim miotać poczynała.~-
 3     I,  VIII|          nieco, bo Horn, jakby na złość, pisał niesłychanie wolno
 4     I,  VIII|          przykrył powiekami oczy, złość nim trzęsła, ale milczał,
 5     I,  VIII|       prosząc na wszystko, aby na złość Grunspanowi nie pozwolić
 6     I,  VIII|       Wolkmana.~- Bo zrobił to na złość Szai, a zresztą, nie mogę
 7     I,  VIII|  równocześnie czuł do niego jakąś złość pogardliwą za to polskie
 8     I,  IX  | niemoralnych, ludzi bez etyki, na złość i brzydotę życia, ucałował
 9     I,  IX  |         zaczął przeglądać weksle.~Złość bezsilna zatrzęsła jego
10     I,  XI  |        gniew głosem, bo zalała go złość, że Lucy wypaplała przed
11     I,  XV  |           śmiechy, wywarł na nich złość swoją; wybił jedną, a pozostałe
12    II,  VII |      słowami Wysockiego, który na złość matce nie odstępował jej
13    II,  XVII|      ostra, dokuczliwa zazdrość i złość na samego siebie.~Nie pamiętał,
14    II,  XIX |        śmierci Kesslera, wpadła w złość i zaczęła wymyślać na ojca,