Tom,  Rozdzial

 1     I,  V  |   odzienie zawżdy było jak się patrzy, żeśwa się to nie bijały,
 2     I,  X  |    wtedy człowiek zdenerwowany patrzy z obawą na domy, czy się
 3     I,  XII|       apetytu.~- Ciekawym, kto patrzy z nas na młode, piękne kobiety
 4     I,  XV |   zapominał, gdzie jest, na co patrzy; to znowu budził się, odzyskiwał
 5     I,  XVI| cacanego. Spojrzałem raz - ona patrzy; spojrzałem drugi - patrzy.~-
 6     I,  XVI|     patrzy; spojrzałem drugi - patrzy.~- No i spojrzałeś trzeci
 7     I,  XVI|        trzeci raz, a ona także patrzy.~- Ba, ale jak patrzała,
 8     I,  XVI| panowania.~Jak pies zgłodniały patrzy na mięso - tak on łakomie
 9    II,  V  |  widząc, że Horn z przykrością patrzy do stajni na nędzne okaleczałe
10    II,  VI |      Adam zaciął usta i ponuro patrzy na salę.~- Nic... cóż mi