Tom,  Rozdzial

 1     I,  VI  |         zrozumieć, dlaczego ty, Albert, chcesz płacić te piętnaście
 2     I,  VI  |  pocieszał ją stary Grunspan.~- Albert ma małe robaczki w głowie,
 3     I,  VI  |       to znowu niezadowolona.~- Albert, nie gadaj!~- Sza! sza!
 4     I,  VI  | zdumionym wzrokiem po rodzinie.~Albert odwrócił się do nich plecami
 5     I,  VI  |        się zrobił.~- Biedny ten Albert.~- Żałujesz go?~- Jakże,
 6     I,  VIII|      pasem i upinał.~- Pali się Albert Grosman! Ściągajże pan lepiej -
 7    II,  XIII|    teścia i żony, jak ja.~- Ty, Albert, nie bądź głupi i nie gadaj
 8    II,  XIII|       Mądre słowo powiedziałeś, Albert! Damy mu całe dwadzieścia!
 9    II,  XIII|    mówić o odbudowaniu. Ty już, Albert nie wrócisz do tej budy.
10    II,  XIII|      przed twoim nieszczęściem, Albert, ale kiedy się ono stało,