Tom,  Rozdzial

1     I,  XI  |            jaką go spoliczkowała, znieść nie mógł, a znieść musiał,
2     I,  XI  | spoliczkowała, znieść nie mógł, a znieść musiał, bo Endelmanowa go
3     I,  XII |       znowu jej miłości.~Nie mógł znieść spokojnie tej myśli, że
4    II,  I   |         nie przyjeżdżać, potrafię znieść i tęsknotę, przecież to
5    II,  VII |       otwarcie. - A ja nie mogłam znieść tej myśli, że pan się tutaj
6    II,  VII |  natarczywością, że ta, nie mogąc znieść tego spojrzenia, które ją
7    II,  X   |        pani wszystkich nie kazała znieść do mieszkania naszego.~-
8    II,  XXII|           głęboko.~Karol nie mógł znieść jej łzawego spojrzenia,
9    II,  XXII|          palił mu serce.~Nie mógł znieść jej szlachetnego spojrzenia.~