Tom,  Rozdzial

1     I,  II  | zdumiony.~- Jeszcze nie wiem. Przyznaję się panu szczerze, chociaż
2     I,  V   |    pana, więc ja się już sama przyznaję, a pan się o to przecież
3     I,  V   |   courant spraw warszawskich, przyznaję się szczerze.~- Widzę to,
4     I,  VIII| patrzył w jej złotawe oczy.~- Przyznaję sic szczerze do zapomnienia,
5     I,  XI  |       ze mnie, a ja się i tak przyznaję, że lubię, aby wszystko
6    II,  I   |    nie było wcale za wiele.~- Przyznaję otwarcie, że było ich znacznie
7    II,  I   |     głodu. Głupi wtedy byłem, przyznaję się, bo dlaczego miałem
8    II,  V   |    pierwszy raz widzianego.~- Przyznaję się, że pierwszy raz przyglądam
9    II,  VII | usłyszeć mogą... Któż się tak przyznaje głośno do miłości...~- Nie