Tom,  Rozdzial

1     I,  VI |          Bom winien - szepnął pochylając na piersi bladą, zmęczoną
2     I,  VII| dzisiaj ładny - szepnęła Toni pochylając się nad jego jasną, młodą,
3     I,  XI |   Farbę czuć - zawołał Knaabe pochylając się do obrazu.~- Ale, bo,
4    II,  I  |  odpowiedziała Maksowi, tylko pochylając się nad stołem zapytała
5    II,  I  |    fabryki? - zapytał ciszej, pochylając się ku Karolowi.~- Jeszcze
6    II,  III|  jeszcze chwilę w milczeniu i pochylając głowę ku niemu, cała teraz
7    II,  VI |        szepnął Stanisław ojcu pochylając się nad biurkiem, aby wziąć
8    II,  VI |       odpowiedział cicho Adam pochylając się nad jakąś częścią maszyny,
9    II,  VII|       okaz - mruknął Kessler, pochylając się do Meli, przy której