Tom,  Rozdzial

1     I,  IX   | Borowieckiego, ale wolał tę chwilę ostatniego zawodu oddalić jeszcze,
2     I,  XI   |             jeśli mnie nie masz za ostatniego nędznika, to pozwól mi przyjść
3     I,  XII  |         Karol przypomniawszy sobie ostatniego jego wspólnika, który ze
4    II,  I    |        ocalić resztę?~- Bić się do ostatniego tchu, do ostatniego żołnierza.~-
5    II,  I    |         się do ostatniego tchu, do ostatniego żołnierza.~- Już was nie
6    II,  I    |            księdza w rękę, co tego ostatniego tak rozczuliło, że objął
7    II,  VI   |           końca i zaraz po wyjściu ostatniego interesanta, otrzymawszy
8    II,  XVI  |            koloru, atucika atucika ostatniego, a nie mydlij nam oczu.~-
9    II,  XVIII|       warowania tutaj do końca, do ostatniego tchu, poszedłbym z wami.