Tom,  Rozdzial

1     I,  II |          i schyliła się znowu do kolan Borowieckiego, wybuchając
2     I,  IX |          z płaczem przybiegły do kolan dziadka.~- Wandzia ce, dziadziu.~-
3     I,  X  |      dziewczynka przyciskając do kolan Józia jasną jak len główkę
4     I,  XIV| Szlachcic był ubrany w długie do kolan buty, w brązową czamarę,
5    II,  I  |        się również po dawnemu do kolan Karola.~- Ledwiem was poznał,
6    II,  IV |    dokoła.~Matka podniosła się z kolan, twarz jej blada i obrzękła
7    II,  IV |          jej rąk, jej sukni, jej kolan, czołgała się za nią na
8    II,  V  |      izbę nogi obute w długie do kolan buty i podniósł chytrą,
9    II,  VI |         potem doktorzy ucięli do kolan, ale śmierć i tak szła,