Tom,  Rozdzial

1     I,  I   |        do Knolla? Ze jest głupi cham. Człowieku, on nie jest
2     I,  II  | załatwione?~- Pan się pyta? Ten cham umyślnie podłożył łeb pod
3     I,  VIII|          a nie do mnie. Kundel! Cham! - mruczał w przystankach
4     I,  XI  |        się zupełnie.~- Ty głupi cham jesteś, jeszcze można z
5     I,  XIII|         co by robił taki prosty cham, żeby on nie musiał robić!
6    II,  II  | rozmawiasz pan z Mullerem, a to cham; co to za przyjemność mieć
7    II,  V   |          Zadziwiający okaz, co? Cham o brudnych instynktach,
8    II,  VII |        mam nerwy, ja nie jestem cham, ja nie lubię się gnębić
9    II,  VIII|         córką. Pan wie, on jest cham i łajdak! - wybuchnął, ale