Tom,  Rozdzial

1     I,  II  |     głowy, co się podniosły znad pulpitów, schyliła się pokornie
2     I,  VIII|    Kilka głów podniosło się znad talerzy.~- Przy mnie nic
3     I,  VIII|    jak obłoki podnosiły się znad pralni; chaosu splątanych
4     I,  IX  |    co chwila podnosił głowę znad papieru i patrzył na Bauma,
5     I,  XIII|     w mur patrzyły mrocznie znad sof i marmurowych konsol
6    II,  I   |     rzeką, pomiędzy łąkami, znad których zwłóczyły się resztki
7    II,  VII |     drzwi.~Ale w tej chwili znad jej ramienia, z wiśniowej
8    II,  XIII| rzekł Karol podnosząc głowę znad papierów.~- To pieniądz