Tom,  Rozdzial

1     I,  VII|   czarnych poduszek, jakie jej podsunął lokaj.~- Skąd ty, Willu,
2     I,  IX |        ścisnął mu mocno rękę i podsunął krzesło.~- Dawno pana nie
3     I,  XI |      po salonie.~Młody Kessler podsunął mu fotel; opadł na niego
4    II,  I  | notesie i obliczać, aż w końcu podsunął papier pod jego oczy.~-
5    II,  I  |        patrzeć - czysty rubin.~Podsunął kieliszek pod światło, w
6    II,  VI |        swój fotel, a Stanisław podsunął mu cygaro i sam podawał
7    II,  XI |        tu stoi to wydrukowane!~Podsunął mu gazetę.~- Cóż nasza wełna? -
8    II,  XVI|   robotników była zbyt bliska, podsunął mu krzesło i rzekł wolno:~-