Tom,  Rozdzial

1     I,  V   |        bez wartości. Kundel... - opuścił głowę na piersi, na stary
2     I,  VIII|        Borowieckim, a Malinowski opuścił oczy i uśmiechnął się dziwnie
3     I,  XI  |     pewną ulgą na powietrzu.~Nie opuścił salonu Endelmanów zaraz
4     I,  XV  |           opadł z westchnieniem, opuścił ramiona bezwiednie, stanął
5     I,  XVI |         znają się na oczkowaniu.~Opuścił go i znowu przysunął się
6    II,  III |       dochodziła, gdy Borowiecki opuścił fabrykę i poszedł przez
7    II,  IV  |         twarz wychudłą.~Zamilkł, opuścił ręce bezwładnie jak łachmany,
8    II,  XV  | popełnionych; zastał ją tak, jak opuścił.~Anka siedziała wpatrzona