Tom,  Rozdzial

1     I,  V  |        nigdy nie zostawia niedoli ludzkiej, łez sierocych, i cierpień
2     I,  V  |     curantur, jest zasadą naturze ludzkiej najbardziej odpowiednią,
3     I,  VI | świecących jaskrawo na tle czerni ludzkiej i błota które gniecione,
4     I,  X  |      pełen również błota i wrzawy ludzkiej, i smrodów, oświetlał mały
5     I,  X  |          się tyle widoków niedoli ludzkiej, że się upiłem. Wstrząsnął
6     I,  XII|      skorym do odczuwania niedoli ludzkiej, a pomimo to gryzła go świadomość,
7    II,  XVI|          się fabrykantom i ciżbie ludzkiej, i nowemu warsztatowi pieniędzy.~-
8    II,  XIX|      milionerem, byle bez krzywdy ludzkiej.~Wilczek uśmiechnął się