Tom,  Rozdzial

1     I,  II   |    maszyna parowa świstała swym kołem pociągowym, które niby srebrne
2     I,  VIII |  żegnali się nabożnie i wszyscy kołem skupili się przy zabitym.
3     I,  XI   | otaczali go zgodnym harmonijnym kołem Żydzi, Niemcy i Polacy;
4     I,  XIII |    jakim żył, coraz mocniejszym kołem zaciskało mu duszę zniechęcenie
5     I,  XIV  |    srebrnawą aureolą pędziła za kołem i przepełniała ciemną wieżę
6    II,  XV   |      przemówieniu otoczyli Ankę kołem i całowali ją po rękach,
7    II,  XVIII|   nienawiści, musi być otoczony kołem szakalów gotowych go rozszarpać,
8    II,  XIX  |        huczącej głucho, pod tym kołem, które co chwila już chwytało