Tom,  Rozdzial

 1     I,  II   |       jużci że prawda, co od samych kopań chodzę i cięgiem mi
 2     I,  VI   |  żyła w Warszawie i w tych,' samych sferach co ty, tak samo
 3     I,  VII  |   krzyż?~- Toni, jego z tych samych powodów boli krzyż co ciebie -
 4     I,  VII  | natury, a to się mści na was samych.~- Słuchaj go, Mela, on
 5     I,  IX   |  strony, ciągnęły się do pól samych i były również czarne i
 6     I,  X    |     powiedział;~- Proszę nas samych zostawić.~Zirytowana poszła
 7     I,  XI   |   gospodarzy, i przyjęcie, i samych siebie, a teraz nie było
 8     I,  XII  |  poszedł w pęta właśnie tych samych potęg. Człowiek stworzył
 9     I,  XIII |  webrów, robotników i takich samych dorobkiewiczowskich rodzin
10     I,  XIII |  kandydatów, i to przeważnie samych specjalistów.~- Mnie idzie
11    II,  V    |  lekceważąco. - Zostawię was samych na parę minut - rzekł patrząc
12    II,  VII  |   udało, pozostawiam państwa samych. Zabieram tylko panów -
13    II,  VIII |  ciężej, przystawała na tych samych miejscach, gdzie przed chwilą
14    II,  XVIII|      szczerze, nie oszukujmy samych siebie, bo znamy się obaj