Tom,  Rozdzial

1     I,  V   | utoczonej krwi katolickiej - nie daruję.~- A rób. co ci się podoba,
2     I,  V   |       iskry posypały na pokój.~- Daruje pan prezes, że go pożegnam -
3     I,  VIII|        Bucholc mu tego nigdy aie daruje, będzie się na nim mścił
4     I,  X   |       rękę na pożegnanie.~- Nie, daruje mi pani... Potrzebuję się
5     I,  XIII|  dobrodziejstwem. Niechaj mi pan daruje, że prawie nieznajomy i
6    II,  III |          Spóźniłem się i pani mi daruje to opóźnienie, bo istotnie
7    II,  III |           No, trudno, ale pan mi daruje prośbę o odwiedziny i zabieranie
8    II,  XIX |         pół, ale mnie okpił! Nie daruję mu tego do śmierci! - postawił