Tom, Rozdzial
1 I, I | świecę i równocześnie budzik zaczął dzwonić gwałtownie, wskazując
2 I, I | interes tym swoim żarciem -zaczął znowu Moryc wciskając złote
3 I, I | się chłodno Borowiecki i zaczął wdziewać palto. - Żałuję,
4 I, II | Dzień i do wielkiej sali zaczął zaglądać, brudne światło
5 I, II | kącie kantoru, nad gazem, zaczął szumieć samowar.~- Panie
6 I, II | gabinetu, bo poszarzało nagle i zaczął padać śnieg nadzwyczaj gęstymi
7 I, II | Co to pana obchodzi? - zaczął lekko bębnić palcami po
8 I, II | aktorskie!~- Panie Borowiecki - zaczął prawie ze łzami w oczach
9 I, III | miał więcej wychowania - zaczął znowu Bum-Bum stojąc na
10 I, III | jakie warunki mi daje! - i zaczął gorączkowo rozpinać się
11 I, III | Zaraz ci dam zamówienie - zaczął przewracać w olbrzymim,
12 I, III | Prawie czekałem na pana - zaczął Muller. - Mam do pana interes.~
13 I, III | Co to będzie za towar? - zaczął Muller, znowu ujmując go
14 I, III | i jak skończyła pierwszy zaczął bić brawo, a potem szeptał
15 I, III | Słyszałeś pan?~- Słyszałem - i zaczął wyliczać firmy.~- Głupstwo.~-
16 I, III | przebaczy to, co się stało? - zaczął wol-no i szukał jej rąk,
17 I, III | ciekawa scena - myślał i zaczął się rozglądać po pokoju.~
18 I, IV | zapłacił fabryką - szepnął i zaczął biec prędko, już nie zważając
19 I, IV | bo mu się łamał w rękach, zaczął usilnie myśleć nad tą sprawą
20 I, V | tymi krzykami policję - zaczął błagać wystraszony gospodarz.~-
21 I, V | było w bufecie.~Borowiecki zaczął jeść nie zważając na towarzystwo
22 I, V | Wróćmy, doktorze, do kobiet - zaczął Feluś do sąsiada, który
23 I, V | o niej ciekawe rzeczy - zaczął się znowu śmiać.~- Pan to
24 I, V | pogardliwie za odchodzącą i zaczął ściągać porozpinany surdut
25 I, V | zrobiłbym z całą przyjemnością.~Zaczął gładzić brodę i nasadzać
26 I, V | samo.~Usiadł niechętnie i zaczął nabijać fajkę.~- Moryc,
27 I, V | dogryzie go Zuker, on przecież zaczął już nas jeść, bo naśladuje
28 I, V | Mateusz spuścił oczy i zaczął przestępywać z nogi na nogę.~-
29 I, V | uderzył nogą w dywan i zaczął bezmyślnie przerzucać stosy
30 I, V | Polak, prawda, że pan von - zaczął się krzywić jakby do śmiechu.~-
31 I, V | jeszcze raz, ptaszku mój!~Zaczął nucić bezwiednie i z lubością.~-
32 I, V | pan nie wie? ha, ha, ha! - zaczął się śmiać na całe gardło.~-
33 I, V | zmieszany jego zapytaniem.~Zaczął strzepywać z krzesła jakiś
34 I, V | Kozłowski bardzo chętnie zaczął mu wyśpiewywać rozmaite
35 I, V | zaśpiewaj pan jeszcze.~Kozłowski zaczął nucić półgłosem ze swego
36 I, VI | wykukał pierwszą.~Z cukierni zaczął się wolny odpływ na ulicę,
37 I, VI | wcisnął mocno binokle na nos i zaczął prędko mrugać oczami.~Przyszedł
38 I, VI | pomimo to iść postanowił.~Zaczął się rozglądać po cukierni,
39 I, VI | byś pan zdążył.~Rubinroth zaczął się usprawiedliwiać dosyć
40 I, VI | czerwonych włosach i zaroście - zaczął gryźć ołówek.~- Piętnaście
41 I, VI | zawsze się można porozumieć - zaczął znowu Zygmunt przyczesując
42 I, VI | akurat fałszywą złotówkę - zaczął się śmiać serdecznie z jej
43 I, VII | Zapłacę, Róża, zaraz zapłacę - zaczął się rozpinać i szukać po
44 I, VII | czworakach, wygiął grzbiet i zaczął w krótkich sztywnych podskokach,
45 I, VII | przeciągle, wreszcie zmęczony zaczął się wypałączonym grzbietem
46 I, VII | zielonawe błyski.~- Ze strachu zaczął się żegnać - szepnął głośniej
47 I, VII | nogą taburet do pianina i zaczął ze wściekłą brawurą grać
48 I, VII | Wilhelm podniósł się i zaczął tańczyć trzecią figurę z
49 I, VII | pieniądz, który śpiewak oglądać zaczął troskliwie pod oknem.~-
50 I, VII | wszyscy.~- Bawią się dobrze? Zaczął głaskać ją po włosach.~-
51 I, VII | Polak, ładny Polak, co jak zaczął drukować swoje bojki, to
52 I, VII | Przyjechał z trochą pieniędzy i zaczął prowadzić interes na własną
53 I, VII | kto tylko chciał, i sam zaczął obracać kredytem, bo Bucholc
54 I, VII | przystanął. Założył okulary i zaczął patrzeć na trzecie piętro
55 I, VIII | wybuch, wrzał cały.~Telefon zaczął dzwonić.~- Baron Oskar Meyer
56 I, VIII | mnie, tylko mocno, mocno. Zaczął ją całować.~- Cicho! - zawołała
57 I, VIII | Jaśnie panie on sam wyszedł - zaczął się tłumaczyć ze łzami.~-
58 I, VIII | i leżał w fotelu jęcząc, zaczął obwijać mu nogi we flanele,
59 I, VIII | Kamy już nie było w pokoju.~Zaczął się żegnać z pozostałymi.~-
60 I, VIII | wywabiał go Karol, bo go facet zaczął interesować i bawić.~- Aha,
61 I, VIII | których nie rozumiesz - zaczął mówić zirytowany, aż mu
62 I, VIII | głośnym śmiechem, aż Cezar zaczął szczekać.~- Czy ja powiedziałam
63 I, VIII | poplamiony krwią perkal i zaczął wymyślać robotnikom za nieostrożność,
64 I, VIII | maszyn.~- A te ścierwy! - zaczął i chciał kazać żonie, aby
65 I, IX | każdy dom, każdą firmę - zaczął mówić gorąco. - Pamiętam
66 I, IX | Wysunął się z jej objęć i zaczął chodzić po buduarze. Burza
67 I, IX | Dawno pana nie widziałem - zaczął Baum.~Usprawiedliwiał się
68 I, IX | Trawiński zerwał się z krzesła i zaczął mu z uniesieniem dziękować.~-
69 I, IX | mówić o tym - machnął ręką i zaczął przeglądać weksle.~Złość
70 I, IX | samo; usiadł przy stole i zaczął kiwać na wnuka, który na
71 I, IX | sobie na kolana.~Chłopak zaczął krzyczeć i wydzierać się
72 I, IX | nie mogąc i tak dostać, zaczął mu wchodzić na ramiona,
73 I, IX | Oswobodził się od nich prędko i zaczął uciekać przed nimi.~Dziewczynki
74 I, IX | wszystko z rąk wylatuje, zaczął się śmiać i powiedział:~-
75 I, IX | gnał i nie bardzo lubił, zaczął brać udział w rozmowie.~
76 I, IX | studiować zabawki. Józio zaczął czytać głośno, zwykłym codziennym
77 I, IX | dodatkiem swojej dymisji. Karol zaczął się śmiać, chodził po pokoju
78 I, X | Dobrze - wyszeptał cicho i zaczął mrużyć oczy potakująco i
79 I, X | wszyscy, a ja nie pójdę, nie - zaczął trząść głową.~- Jak wszyscy,
80 I, X | tego nie spostrzegła, i zaczął go pocieszać.~- Nie umrzesz,
81 I, X | Józiu! O, wziąłbym go tak - zaczął pokazywać rękami, jak to
82 I, X | śpiewają: A! a! a! a! - zaczął śpiewać naśladując te słyszane
83 I, X | matki, rozłożył książkę i zaczął śpiewać cienkim głosikiem;.~-
84 I, X | spoconym i zimnym czole i zaczął kłaść palto.~- Panie doktorze -
85 I, X | mnie jest bardzo dobrze - zaczął się śmiać nerwowo i zapalał
86 I, X | go te łzy rozrzewniły, że zaczął bezwiednym prawie ruchem
87 I, X | łaskaw?~- W Meli.~Wysocki zaczął się śmiać dosyć nieszczerze.~-
88 I, X | dały mu wiele do myślenia, zaczął się sam egzaminować z uczuć,
89 I, XI | zawołał prędko i sam zaczął pomagać jej w pakowaniu,
90 I, XI | Grunspan bez ceremonii zaczął się przy pomocy Franciszka
91 I, XI | umycia.~I już prawie ubrany zaczął się myć, z wielką delikatnością
92 I, XI | okulary i gdy je założył, zaczął dopiero odpowiadać na liczne
93 I, XI | Zgiełk trochę za hałaśliwy zaczął się zrywać z buduarów sąsiadujących
94 I, XI | rozmawiać o interesach, a zaczął żartować z niektórych.~-
95 I, XI | nagłej obawy czy strachu zaczął szeptać gorączkowo:~- Emma,
96 I, XI | podziwem Knaabe. Endelman zaczął objaśniać treść obrazów,
97 I, XII | ale nie czytał, odłożył i zaczął chodzić, przysiadać na wszystkich
98 I, XII | pytanie.~- A, dlaczego? - zaczął podrzucać nóż i chwytać
99 I, XII | paznogieć! - powiedział prędko i zaczął niespokojnie gładzić czarne,
100 I, XII | nie ma! Zupełnie nie ma! - zaczął~gorąco Karol. - Są albo
101 I, XII | pozornych sprzeczności?~Zaczął się śmiać.~- W takim razie
102 I, XII | twojej kochance.~- Aaa! - zaczął ziewać - mówimy o rzeczach,
103 I, XII | nie żyłem sto lat temu - zaczął~zwykłym tonem.~- Dlaczego?~-
104 I, XII | oczyszczać świat z hołoty.~Karol zaczął się śmiać biorąc jednocześnie
105 I, XII | podali jeść, przeglądać zaczął ostatnie gazety.~Przyszedł
106 I, XII | ramionach i plecach, o!~Zaczął z niego ściągać ruchem takim,
107 I, XII | szedł jak senny, tylko zaczął z niego zdejmować nici całymi
108 I, XII | się, ale spać nie poszedł, zaczął przeglądać jakieś papiery
109 I, XIII | przypaliła kołnierzyki, to znowu zaczął irytować się na szewca,
110 I, XIII | pogrzebacz rzucił pod piec i zaczął się szybko rozbierać.~-
111 I, XIII | ten miły Fryc Wehr, i jak zaczął go podchodzić, tak stary
112 I, XIII | jedwabną czerwoną poduszkę.~Zaczął rozmawiać, ale pomimo że
113 I, XIII | niczym, aż go znudziła, i zaczął oglądać kwiaty, bardzo starannie
114 I, XIII | solidne rzeczy, ale jak mi zaczął gadać, że w każdym porządnym
115 I, XIII | A jednaki - myślał i zaczął stawiać pewne przypuszczenia
116 I, XIII | czekając, wtedy Bucholc zaczął się go pytać powoli o żonę
117 I, XIII | trząsł się cały z trwogi i zaczął gwałtownie dzwonić na dyżurnego
118 I, XIII | dosyć starannie.~Bucholc zaczął mu opowiadać swój stan.~-
119 I, XIII | milczeniu zabrał głos i zaczął namiętnie dowodzić, że złe
120 I, XIII | podchwycił to spojrzenie i zaczął:~- Pan się przypatruje miastu?
121 I, XIII | przytrzymując go za rękę, bo Karol zaczął się z nim żegnać.~- Bardzo
122 I, XIII | załatwię go w kilku słowach - zaczął Wysocki. - Nie znając pana,
123 I, XIV | pan o jedną oktawę niżej - zaczął Blurnenfeld.~- Nic nie szkodzi,
124 I, XIV | schowane, zamigotały gniewem, zaczął szarpać wielki złoty łańcuszek
125 I, XIV | waszego młodego Kesslera! - zaczął nakładając znowu but i spacerując
126 I, XIV | Głupiś! Widziałeś?~Malinowski zaczął mu opowiadać, co słyszał
127 I, XIV | popatrzyli w oczy.~Stary znowu zaczął chodzić dookoła maszyny,
128 I, XIV | się do łóżka.~Świt szary zaczął zaglądać oknem i napełniać
129 I, XIV | chór gwizdań, jaki wkrótce zaczął się rozlegać nad cichym
130 I, XIV | saloniku, gdzie biały Picolo zaczął szczekać na nią i ciągnąć
131 I, XV | stanął nad trotuarem i zaczął szukać w dziurawych kieszeniach
132 I, XV | małżeństwa?~- A nic, a nic! - zaczął szybko chodzić, aby pokryć
133 I, XV | miłość i godność ludzką - zaczął Murray, powróciwszy do przerwanej
134 I, XV | zaprzeczycie mi tego, co? - zaczął się rozpalać nienawiścią.~-
135 I, XVI | drażnił, że odrzucił pióro i zaczął spacerować po kantorze,
136 II, I | rozejrzawszy się w kartach mówić zaczął:~- I jak tu może być co,
137 II, I | na rydze! na rydze!" - zaczął nucić stary Borowiecki przytupując
138 II, I | się rzucił na te słowa i zaczął dowodzić, że wszystko wypływa
139 II, I | cybuchem przez plecy i znowu zaczął przekonywać, ale teraz już
140 II, I | prawie unikał, że dziewczynę zaczął trapić głuchy niepokój,
141 II, I | wdarł się pomiędzy drzewa i zaczął szumieć i trząść bzami,
142 II, I | Kosiu, kosiu! - zawołał i zaczął gwizdać na kosa, siedzącego
143 II, I | Przerwał mu pan Adam, bo zaczął gwizdać prze-ciągle, i natychmiast
144 II, I | Maks, jakby na przekór, zaczął go przekonywać, że Zajączkowski
145 II, I | grobie obok niego i szybko zaczął pisać w notesie i obliczać,
146 II, II | które jutro będą zabite.~Zaczął nucić bardzo cicho.~- Blumenfeld,
147 II, II | otworach okienek.~Wilczek zaczął pisać, a w kantorze zaszemrały
148 II, II | rzekł nieśmiało muzyk i zaczął odczytywać głośno jakieś
149 II, II | Dobrze pamiętam, o... - i zaczął nucić dyskretnie jakąś uliczną
150 II, II | liczysz! - zawołał z gniewem i zaczął prędko chodzić po pokoju.~-
151 II, II | że ja umię ocenić pracę.~Zaczął prędko przerzucać w kasie
152 II, II | się ożenić, ha, ha, ha!~Zaczął się śmiać i spacerując po
153 II, II | który usiadł obok niego i zaczął mu po cichu coś opowiadać.~
154 II, II | go to obchodzi.~Grosglik zaczął spacerować po gabinecie
155 II, II | cała Łódź będzie ich!~Moryc zaczął się śmiać z przerażenia
156 II, III | nie, ale przyjdzie zaraz.~Zaczął się wypytywać o zdrowie,
157 II, III | Lucy jeszcze nie było.~Zaczął spacerować po wąskich alejach,
158 II, III | spotka-nie z Likiertową, zaczął ją całować z uniesieniem.~
159 II, III | zalewała uśmiech.~Karol zaczął się niepokoić, a później
160 II, III | uśmiechając się objął ją wpół i zaczął całować te przerażone, pełne
161 II, IV | Niech mu ojciec da spokój - zaczął gorąco Adam.~- Głupiś! Mam
162 II, V | przędzy bawełnianej.~Horn zaczął przeglądać książki, ale
163 II, V | usiadł na ławce pod oknem i zaczął przeliczać pieniądze, jakie
164 II, V | ogniotrwałej stojącej w kącie i zaczął bębnić w stół, i patrzał
165 II, V | chłód jest w pańskim domu - zaczął fabrykant wycierając kraciastą
166 II, V | Miałem do pana mały interes - zaczął pierwszy Griinspan.~- Wiem
167 II, VI | doktór siada, bardzo proszę - zaczął stary.~Ale Stanisław uprzedził
168 II, VI | powiedział prędko Wysocki i zaczął mu odwijać z nóg łachmany
169 II, VIII | wybuchnął, ale potem zaczął się śmiać bardzo serdecznie,
170 II, VIII | pani mi pomoże, nieprawdaż?~Zaczął całować jej ręce.~- Pani
171 II, VIII | mu spocone czoło chustką.~Zaczął wybuchać przed nią tak gwałtownie,
172 II, VIII | końcu żal jakiś nieokreślony zaczął budzić się w jej sercu i
173 II, VIII | przysłonięte mgłą oczy i zaczął snuć długą, cudną przędzę
174 II, IX | Jaskólski.~Chłopak, zapłakany, zaczął jąkać, że Baumowa bardzo
175 II, IX | nocy z dniem, który się już zaczął w głębokich przestrzeniach
176 II, IX | go ta myśl zgnębiła, że zaczął się kiwać nad stołem.~-
177 II, X | więc dla pokrycia smutku zaczął podśpiewywać:~Miała babuleńka
178 II, X | ją, pogłaskał po głowie i zaczął gwizdać zapamiętale i wybijać
179 II, X | zaklął Karol, rzucił pióro i zaczął chodzić po pokoju.~Jadły
180 II, XI | drwił Sierpiński i zaczął wymyślać i dowodzić Morycowi,
181 II, XI | wyszedł.~Na ulicy znowu zaczął się ociągać i zwlekać z
182 II, XI | z pójściem do Grosglika; zaczął przypominać sobie, czy nie
183 II, XI | gwałtownie ulicę, bo deszcz zaczął padać i brzęczeć po szybach.~-
184 II, XI | spółki, mój kapitał... – zaczął prędko.~- Kapitał mój, bo
185 II, XI | klucz schował do kieszeni i zaczął się rzucać po pokoju, klął,
186 II, XI | bankier uspokoił się nieco, zaczął opowiadać mu swoje plany:~-
187 II, XI | niebo i szybko coś pisać zaczął.~Moryc umilkł i zapatrzył
188 II, XI | dobrze pańskiego ojca - zaczął znowu, uprzejmie podając
189 II, XIII | pierwszy stary odwrócił głowę i zaczął znowu kląć.~- Ja do niego
190 II, XIII | spojrzała znowu na niego.~Zaczął opowiadać jej o sobie i
191 II, XIII | niepokój nią owładnął i żal zaczął przejmować jej sercem.~-
192 II, XIII | Taki był zaperzony, że zaczął krzyczeć na robotników.
193 II, XIV | jej dosyć.~Skrzywił się i zaczął laską ścinać czubki krzewów,
194 II, XIV | Długim kijem, przez kraty, zaczął je drażnić; małpy na sam
195 II, XIV | Moryc, obok niej siedzący, zaczął się do nich odzywać po polsku,
196 II, XIV | Skrzypcowy kwartet i grać zaczął.~Porozwalali się na sofach,
197 II, XIV | odpowiednio wykredowany.~Gwar się zaczął zrywać, śmiechy, dowcipy,
198 II, XV | ojcem i na tym się skończy. Zaczął z pewnym politowaniem opowiadać
199 II, XV | powiedział stary ze smutkiem i zaczął mu robić delikatne wymówki
200 II, XV | całym światem...~Pan Adam zaczął nawoływać, więc poszła i
201 II, XV | kapelusz, przeżegnał się i zaczął powtarzać za nią, głosem
202 II, XV | dzień po obiedzie Karol zaczął się usprawiedliwiać przed
203 II, XVI | ścianę i oddychał długo, aż zaczął mówić z trudem.~- Panie
204 II, XVI | spacerował po kantorze i szeroko zaczął mówić o fabryce swojej;
205 II, XVIII| rozmowy, przerwał ciszę i zaczął mówić jasnym, bardzo melodyjnym
206 II, XVIII| Chwilę ci tylko zajmę - zaczął Borowiecki.~- Siadaj, mamy
207 II, XIX | białych ciężkich motyli zaczął spływać z posępnych chmur,
208 II, XIX | czterdziestu tysięcy rubli!... Zaczął się śmiać i powiada, że
209 II, XIX | czas długi, aż Blumenfeld zaczął pianissimo grać na skrzypcach
210 II, XIX | do nich Dawid Halpern i zaczął go pocieszać najtroskliwiej
211 II, XIX | zwyczajem, ucałował, a że zaczął opowiadać o Kurowie, gdzie
212 II, XIX | uśmiechnął się pobłażliwie i zaczął szeroko opisywać swoje plany
213 II, XX | łóżka, ubrał się spiesznie i zaczął pić wolno wystygłą dawno
214 II, XX | zbierając wszystkie siły woli zaczął w notesie obliczać swoje
215 II, XX | płachtą olbrzymią szarości i zaczął z niej wytrząsać śnieg,
216 II, XX | zmógł zmęczenie, umył się i zaczął przyprowadzać do równowagi
217 II, XXI | smutek rezygnacji.~Pan Adam zaczął półgłosem mówić swoje wieczorne
218 II, XXI | gruzami budynku, który również zaczął się palić.~Po wybuchu pożar
219 II, XXI | szczątki.~Nad ranem, gdy śnieg zaczął padać, ogień wyczerpał się
220 II, XXI | Moryc odskoczył gwałtownie i zaczął krzyczeć:~- Ty jesteś wariat!
221 II, XXI | zaraz potrzeba gotówki!~Zaczął mu z wielką skwapliwością
222 II, XXI | nie powróci do niego.~Mózg zaczął gorączkowo pracować nad
223 II, XXI | Ale zapanował nad sobą i zaczął przed nim rozwijać nowy
224 II, XXI | Jakoż już od progu fabrykant zaczął go ściskać i mówił pospiesznie:~-
225 II, XXI | bardzo podoba, no, co?~Karol zaczął przedstawiać z dziwnym uporem,
226 II, XXII | więzieniu - dorzucił Trawiński i zaczął Ance opowiadać o jego interesie
227 II, XXII | trochę niepewnym głosem zaczął pytać o zdrowie.~- Ależ
228 II, XXIII| własnej duszy. Otworzył okno i zaczął rozmyślać.~Gwar coraz cichszy
|