Tom, Rozdzial
1 I, I | sprowadzić nowe gręple, ale teraz nie pojadę. Zimno mi i nie
2 I, I | tych, co go nam dadzą. My teraz potrzebujemy być porządni
3 I, I | będziemy mieli pieniądze, a teraz trzeba siedzieć cicho, oni
4 I, I | głos tych świstawek, co teraz coraz rzadziej odzywały
5 I, II | jego garb wydał mu się teraz potwornym, a on sam przypominał
6 I, II | odbieraczach".~Borowiecki teraz był w sąsiedniej sali, gdzie
7 I, II | upale strasznym.~Siedział teraz w drukarni i przysłoniętymi
8 I, II | wybierałem do pana. A może pan teraz zechcesz wysłuchać?~Chciał
9 I, II | urwało w maszynie, co ja teraz sierota biedna z dzieciami,
10 I, II | chciało okraść fabrykę! My teraz mamy płacić na jego babę
11 I, II | głodem, ale się ta żyło, a teraz, kiej jego nie stało, to
12 I, III | przyjacielsku.~- Gotówki teraz potrzebuję na gwałt, mam
13 I, III | dwieście tysięcy.~- A on teraz liczy sam, że ma ze sto
14 I, III | wyszedł wcześniej.~- Żałuję teraz bardzo - rzekł uprzejmie.~-
15 I, III | jakie parę tysięcy rubli.~- Teraz dałby mi pan więcej?~- No,
16 I, III | mi pan więcej?~- No, bo teraz pan jesteś dla mnie więcej
17 I, III | teatrze, bo jak pan widzi, teraz nie mam czasu - szepnął
18 I, III | poszedł.~- On jest wielki pan, teraz nie ma czasu.~- Ma rację,
19 I, III | bo chciała dużo mówić, a teraz, gdy ter Borowiecki siedzi
20 I, III | co było w depeszy.~Już teraz te wszystkie wieści rozlały
21 I, III | pary.~- Możesz, Robert, teraz poprosić o rękę jego córki,
22 I, III | proszę pana w ojca imieniu. A teraz będzie pan łaskaw zobaczyć,
23 I, III | dokładnie, nie umiał zresztą teraz, w tej chwili, myśleć, wiedział
24 I, III | miłości tak dawno, więc teraz, kiedy się już tak stało,
25 I, III | całowała.~- Nie, nie mów teraz nic, nie mów. Chcę mówić
26 I, III | mocniej... mocniej... A! teraz umarłabym chętnie - wykrzyknęła
27 I, III | Łodzi padnie - szeptał, teraz zrozumiał, że o tej wiadomości
28 I, III | interes, co za interes! Teraz mieć pieniądze i jechać
29 I, III | w teatrze, skrzył się i teraz na odsłoniętej szyi wszystkimi
30 I, III | zadawał, żeby tutaj siedzieć teraz, kiedy był panem takiej
31 I, IV | ma i duszę jaką? - myślał teraz rozpatrując jej dziką, niepohamowaną
32 I, IV | ja tam wlazłem, jeszcze teraz! Do diabła z miłością, mieć
33 I, IV | diabła z miłością, mieć teraz taką kulę u nogi, kiedy
34 I, V | towar, jeśli chcesz kupić teraz.~- Poczekam do licytacji,
35 I, V | ile zechcą wziąć za sto. Teraz nic nie wiem.~- Wiesz, to
36 I, V | spokój, Moryc. Nam potrzeba teraz gotówki nie pocałunków.~-
37 I, V | Prawda, masz rację, trzeba teraz pieniędzy i pieniędzy.~-
38 I, V | wszystko przewidziane.~- No, teraz stoimy na gruncie realnym.
39 I, V | zajęcie się tym interesem?~- Teraz zwykłe komisowe za kupno,
40 I, V | No, dosyć, rozumiem. A teraz chcecie znaleźć robotę w
41 I, V | całki lewentarz, nic, ino teraz iść po proszonym.~Zaczęła
42 I, V | natychmiast i roznoszono.~- A teraz będziemy się bawić! - szepnął
43 I, V | krótko. - Czytaj pan dalej.~Teraz był list mozolnie wykaligrafowany
44 I, V | samo mówił z początku, a teraz...~- A teraz jesteś głupi,
45 I, V | początku, a teraz...~- A teraz jesteś głupi, mój Hamer,
46 I, V | Widzę to, otóż u nas panuje teraz Ptasznik z Tyrolu, wspaniała
47 I, VI | wziąć na żyro? - to mu się teraz tłukło po mózgu.~- Melanż! -
48 I, VI | kiedyś kwitły i rodziły, a teraz od lat całych, ściśnięte
49 I, VI | należał do rodziny, a siedział teraz na biegunowym fotelu, puszczał
50 I, VI | Grosmana, który siedział teraz z głową przechyloną, wpatrzony
51 I, VI | sza, państwo. Napijemy się teraz herbaty - zawołał Grunspan,
52 I, VI | jeździsz do Ostendy, będziesz teraz miała przynajmniej po co
53 I, VI | pokazać na ulicę, ma ich teraz czworo, to znowu niezadowolona.~-
54 I, VII | potworną sylwetką majaczył teraz w nocy, że zostanie królem
55 I, VIII | przypierającej do lasu, która teraz była zamknięta, okna miały
56 I, VIII | więc to spotkanie w lesie i teraz się nim rozkoszowała całą
57 I, VIII | Gorzej, bo znowu leżę i teraz pewnie bez powstania.~-
58 I, VIII | brzegu ruiny, ale jak się teraz już stoczę, to bez powstania.~-
59 I, VIII | pożyczyć - nie mogę; nikt teraz w Łodzi gotówki nie ma,
60 I, IX | złych nastają lepsze, to i teraz tak będzie, po co to z tego
61 I, IX | wcale nie bierze.~- Któż teraz na brzegu?~- Z grubszych
62 I, IX | otaczania się jej dziełami. Ale teraz, wobec ruiny, jaka go czekała,
63 I, IX | purpurowe pełne usta, co teraz wyklinały i rzucały potępienia
64 I, IX | 500 ludzi, poruszała się teraz tylko stoma i wydawała mu
65 I, IX | dzieciom lub wnuczkom, jak teraz, zabawki, unikał Maksa i
66 I, IX | drzwi i sprzęty.~Wszedł teraz dosyć odważnie, ale poczuwszy
67 I, IX | kpił z niego ustawicznie, a teraz widząc, że Józiowi przy
68 I, IX | ci powiedziałem, możesz teraz płakać do woli, tylko pamiętaj,
69 I, X | straciły jak i my majątek, a teraz ciężko pracują, jak wszyscy.~-
70 I, X | męczyć? za co? - szepnęła.~- Teraz ja się spytam, co tobie,
71 I, XI | jutro, co później? - myślała teraz, leżąc w ciemności i patrząc
72 I, XI | bratem i z bratową, ale teraz chciała jechać, aby je pokazać
73 I, XI | nudziłam z początku.~- A teraz?~- A teraz już nie. Jak
74 I, XI | początku.~- A teraz?~- A teraz już nie. Jak tylko pana
75 I, XI | powiedzieć, nie kochał jej. A teraz to niespodziewane spotkanie
76 I, XI | całą swoją zemstę, której teraz idąc wolno przez salon tak
77 I, XI | wyjaśnieniu i usunięciu...~A teraz wracała jak grób, w którym
78 I, XI | tłuszczu sprężynę, która teraz rozprężała się z wolna i
79 I, XI | bufetu, a w salonie panowała teraz Trawińska, otoczona gronem
80 I, XI | szukała oczami męża, który teraz rozmawiał z Borowieckim
81 I, XI | przyjęcie, i samych siebie, a teraz nie było już co robić więcej.~
82 I, XI | historyjki.~- Może zaczniemy teraz mówić o kobietach, czy to
83 I, XII | zniechęcenie, jakie zaczynał teraz uczuwać.~Nie dał zapalać
84 I, XII | religią jest miłość.~- Jak teraz, to tylko żona.~- Tylko
85 I, XII | przyspieszyć krążenia krwi - teraz, w takim zdenerwowaniu,
86 I, XII | pogrzebane światy.~Patrzał teraz z trwogą, że jednak nie
87 I, XII | zmroku u Lucy, nie poszedł.~Teraz, gdy miał tak rozmiękczoną
88 I, XII | głupotą. Nie mógł się w niej teraz dopatrzeć ani jednej z tych
89 I, XII | świecącymi twardo i surowo.~Teraz dopiero Borowiecki spostrzegł
90 I, XII | sądziłem cię po łódzku, ale teraz wierzę tobie i nie gniewam
91 I, XIII | czterdziestu latach roboty, jak teraz umrze, to będę go musiał
92 I, XIII | tragiczne, a szczególniej teraz, kiedy cała Łódź się trzęsie,
93 I, XIII | pończochą w ręku, która teraz wyglądała z kieszeni fartucha,~-
94 I, XIII | nie miał ani talara, a teraz przecież jest bogaty.~-
95 I, XIII | wszystkim i potrzebował go teraz, nim Knoll powróci, bo zięć
96 I, XIV | na ten kolos, który spał teraz pod cichym ciemnym niebem,
97 I, XIV | był Dawid Halpern, który teraz szedł na ulicę Średnią do
98 I, XIV | obok niskich, bezczynnych teraz pawilonów, gdzie były farbiarnie
99 I, XIV | Położył się raz jeszcze, ale teraz znowu przeszkodziły mu spać
100 I, XV | ziemski, straciło się i teraz z powodu chwilowej potrzeby,
101 I, XVI | własną wolą z nicości, który teraz żył pełnią sił wszystkich,
102 I, XVI | nie wypada mi opuszczać teraz Bauma, kiedy tak źle stoi
103 I, XVI | przepracowanym, łaknącym - teraz przyszła kolej na niego,
104 II, I | I~[XVII]~A teraz go w grzbiet, a teraz z
105 II, I | A teraz go w grzbiet, a teraz z drugiej strony, a teraz
106 II, I | teraz z drugiej strony, a teraz w głowę. Ot i jeszcze raz,
107 II, I | obłupiał ze skóry, to niechże teraz grosiki zapłaci.~- Po dwadzieścia
108 II, I | długi kolor. Dam ja wam teraz, basałyki. Król z damą,
109 II, I | znałem Polaków, dopiero teraz rozumiem wiele właściwości
110 II, I | wycisnąć dla siebie - i to teraz!~Teraz, gdy mu stary Muller
111 II, I | dla siebie - i to teraz!~Teraz, gdy mu stary Muller dosyć
112 II, I | niezależnego życia - i teraz, kiedy to wszystko mógł
113 II, I | zaczął przekonywać, ale teraz już z całą pasją.~- Nie
114 II, I | jakiegoś nieszczęścia, więc teraz nie odpowiedziała Maksowi,
115 II, I | wnętrze pokoju, rozświecone teraz.~Karol nie odszedł, bo rozległ
116 II, I | ptactwa.~- Podobna jest teraz pani do Mickiewiczowskiej~
117 II, I | Pojedziecie panowie po południu, teraz ja nie pozwalam. Pójdziemy
118 II, I | W nocy spać nie mogłem, teraz nie wiem, co robić ze sobą.~-
119 II, I | dłuższego urlopu.~- A gdzież pan teraz pracuje?~- W kantorze Grosglika,
120 II, I | kiedy indziej.~- Idziemy teraz do księdza Szymona - szepnęła
121 II, I | fioletem.~- Zagryźcie no teraz tym placuszkiem z serem,
122 II, I | odpinała ustawicznie.~- A teraz na zakończenie napijemy
123 II, I | zrobiło się ino trzy, a teraz nie ma i wiorsty. Łódź szła
124 II, I | Mało ma pan dla mnie czasu teraz, bardzo mało... - dodała
125 II, II | bierzesz za godzinę?~- Daję teraz lekcje u Mullerów, płaci
126 II, II | robię dla panów dobra, no bo teraz to oni się wstydzą pić herbatę,
127 II, II | odtrącić procent na kary. Teraz ja się pana zapytam, co
128 II, II | na jedno słowo daję panu teraz trzydzieści tysięcy marek?
129 II, II | jest sto razy głupie! A teraz powstaje Borowiecki i także
130 II, II | lubił nawet ryzykować, a teraz czuł, że jeśli się zmówili
131 II, II | kein geszeft! - myślał i teraz dopiero zobaczył jasno przyczyny
132 II, III | samodzielnych warsztatów, teraz już obumarła - zabita przez
133 II, III | chcą dać na kredyt, cóż teraz zrobimy?~- Pisałem już do
134 II, III | fabryki, ale nie poszedł teraz przez ogród i swoje place,
135 II, III | fartuch.~- W saloniku jest teraz kuchnia? - zauważył złośliwie.~-
136 II, III | wrzącego życia.~Nie bywał już teraz nigdzie, zamknął się w obrębie
137 II, III | interesach narzeczonej.~Zastał ją teraz siedzącą w fotelu pod oknem,
138 II, III | pochylając głowę ku niemu, cała teraz w dziwnych refleksach zielonawego
139 II, III | chciałam się przekonać.~- A teraz wierzysz mi już i jesteś
140 II, IV | Nie mam czasu, muszę teraz iść szukać Malinowskiego,
141 II, IV | co powie.~- Ale się pan teraz lepiej czuje, co? Nie jest
142 II, IV | zaglądał. Jaskólscy mieszkali teraz na jednej z nowo powstających
143 II, IV | na skrzywionym piętrze. Teraz mieli się znacznie lepiej,
144 II, IV | puszczając jego ręki.~- Lepiej ci teraz niż zimą?~- Czy tam się
145 II, IV | to wszystko. A, rozumiem teraz, rozumiem! I ja na wszystko
146 II, IV | sobą.~- Możesz iść sobie teraz do Kessiera, ja już córki
147 II, IV | do uderzenia. - Gdzie ona teraz?~- Matka ją wypędziła z
148 II, V | grubo i po cichutku kupiłem, teraz ja będę czekał, teraz mnie
149 II, V | kupiłem, teraz ja będę czekał, teraz mnie się nie spieszy...
150 II, V | czynności.~- Czemuż to pan robi teraz? nic pana przecież nie zmusza!
151 II, V | Wilczka, przedstawiał mu się teraz zupełnie inaczej, biła od
152 II, VI | pociąg o piątej.~- Dobrze. Teraz pójdę do ambulatorium i
153 II, VI | Pannę Świętą...~- Już ja teraz jęczał nie będę... jużeś
154 II, VI | nade mną. Jezu... już ja teraz zamrę... zamrę... - powtarzał
155 II, VII | a potem i ona cała.~- A teraz, skoro mi się nie udało,
156 II, VII | jego nie ma. Co pan chce, teraz tyle łajdactwa na świecie..~-
157 II, VII | szczęściem, ale słyszane dzisiaj, teraz, budziły w niej tym głębszy
158 II, VII | siostry, szwagra i odczuwała teraz dopiero, przez mimowolne
159 II, VII | płaskość życia własnej sfery.~I teraz dopiero poczuła, że pomiędzy
160 II, VII | mocno, mocno...~- Będzie teraz nam lepiej, bo pozostali
161 II, VII | usposobiona dla Meli, ale teraz, spojrzawszy na jej twarz
162 II, VIII | ojca. Tak codziennie już teraz bywa. Boję się o to, bo
163 II, VIII | sił i odwagi powiedzieć mu teraz, że jego żoną być nie może.~
164 II, VIII | świecie nie powiedziałaby teraz...~To jutro... jutro, a
165 II, VIII | To jutro... jutro, a teraz jeszcze pocałunków, jeszcze
166 II, IX | nie potwierdzam, stawiam teraz fabrykę, a jak ją skończę,
167 II, X | wszystkich pragnień, a która ją teraz przejmowała głębokim, nieuzasadnionym
168 II, X | poobcierała sobie nogi i paliły ją teraz nieco.~Pan Adam ucałował
169 II, XI | zdecydowanych zamiarów na Melę, ale teraz gniewało go to serdecznie.~-
170 II, XI | tysięcy długów na czysto... Teraz dam sobie radę. Pan mi pożyczyłeś
171 II, XI | wpierw skończą.~- Właśnie teraz zgodzą się prędzej, bo może
172 II, XII | idąc ulicą.~Chciał, i ma teraz w kieszeni trzydzieści tysięcy
173 II, XIII | myślałem o tym interesie, teraz jest dobra pora. Kilkunastu
174 II, XIII | stało! Że to Wysocki siedzi teraz przy niej i mówi o swojej
175 II, XIII | zapadły jej na dno mózgu i teraz niby z kliszy fonografu
176 II, XIV | szarpała. Chciał ją odstąpić, a teraz widząc jej twarz wesołą,
177 II, XV | wysunął się zaraz Socha, który teraz był furmanem u Borowieckiego,
178 II, XV | panu za szczerość. Wiem teraz już dobrze. że wszystko,
179 II, XV | Zawiodły pana jedne, a teraz zemsta na wszystkie.~- Tak,
180 II, XV | wszystkie.~- Tak, zawiodły, a teraz zemsta! – powiedział wesoło.~-
181 II, XV | dziwnego, że się mszczą teraz, a zresztą ludzie nigdy
182 II, XV | wyrzeczone słowa Karola, które teraz dopiero nizała na nić uświadomienia
183 II, XV | zwracała uwagi na to, ale teraz nauczyła się wyławiać prawdę
184 II, XVI | krwi, że dobrze to czuł teraz, iż wielka część jego istoty
185 II, XVI | dla siebie zebraniem, ale teraz, po tylu toastach uczciwie
186 II, XVI | swój kawałek honoru. Ja teraz przychodzę do pana i na
187 II, XVI | na to, cztero lata! A. tu teraz takie wiadomości! Co ja
188 II, XVI | takie wiadomości! Co ja teraz wiem? czyje to dziecko?
189 II, XVI | życie... Ja panu wie~ rżę teraz jak samemu sobie, jak Lucy...
190 II, XVI | wielką przykrość. Jestem teraz bardzo zdrów, bardzo mi
191 II, XVI | gniewaj się, ale... tyś teraz taki inny, taki jakiś nie
192 II, XVII | Borowieckiego.~I spostrzegł teraz, że istotnie Grosglik miał
193 II, XVII | natychmiast po wyprodukowaniu, ale teraz, gdy i inne oddziały były
194 II, XVII | stosunku jej do Karola, który teraz, z powodu ojca, częściej
195 II, XVII | to moje wielkie uczucie teraz?~- Jest jeszcze w tej skardze -
196 II, XVIII| myślał o odejściu, zwłaszcza teraz, przy czarnej kawie, gdy
197 II, XIX | Puść... puść...~- Już cię teraz dokończę, tyś mój, mój...
198 II, XIX | zajął się nią.~- Cóż wy teraz, Wilczek, robicie? - zapytał
199 II, XIX | się dałem głupio złapać, a teraz śmieją się ze mnie!~Zamilkł
200 II, XIX | się do "kolonii", gdzie teraz stołował się stale, bo potrzebował
201 II, XIX | Więc całe tygodnie trawił teraz na wertowaniu i przepatrywaniu
202 II, XIX | dobrze pojąć, jak się to teraz dzieje na świecie, że taki
203 II, XIX | nieraz dobrze obijał, jest teraz już zamożnym człowiekiem
204 II, XXI | wyczekiwaniem jakiegoś końca.~Teraz chodząc po tym w połowie
205 II, XXI | przypomnieniem i wróciła do domu.~Ale teraz i na werendzie słychać już
206 II, XXI | Jeszcze... dzisiaj... teraz... słyszę ten straszny szum...
207 II, XXI | rzeczywistości, na którą patrzył teraz oko w oko, patrzył coraz
208 II, XXII | dokąd się przeprowadziła.~Teraz czuła się już znacznie lepiej,
209 II, XXIII| zmieniły wiele.~Łódź żyła teraz szalonym życiem, tętniała
210 II, XXIII| wpośród kolegów dawnych - ale teraz, w miarę wzrostu jego potęgi,
211 II, XXIII| ani zabijająca praca.~A teraz w ostatnich czasach zaczynał
212 II, XXIII| Cóż mi dały? - myślał teraz. Tak, cóż mu dało to królestwo?~
213 II, XXIII| oknami farbiarni, w której teraz siedział, taka wiosna szła
214 II, XXIII| kochał, umiał szaleć.~A teraz?... A teraz za młodość całą
215 II, XXIII| umiał szaleć.~A teraz?... A teraz za młodość całą ze wszystkimi
216 II, XXIII| a zmartwychwstających teraz, w tej chwili. Nie chciał,
217 II, XXIII| Poświęcił wszystko i cóż ma teraz? Garść pieniędzy bezużytecznych
218 II, XXIII| tej prawdzie wiedział, ale teraz dopiero ją odczuł i pojął
219 II, XXIII| swoją przeszłość, czuł się teraz jakby nowym człowiekiem,
|