Tom,  Rozdzial

1     I,  VI  |         panując kominami i jakaś cichą, milczącą grozą, w jakiej
2     I,  VI  |    najstarszych w Łodzi i bardzo cichą, obstawioną małymi konającymi
3     I,  VII | otulający miasto, i jej pogodną, cichą twarz, patrzącą milionami
4     I,  VII |    rozlewał się kaskadą bujną na cichą ulicę razem z brzękiem szklanek
5     I,  X   |          przy tym była to natura cicha i marząca.~- Józiu, jeszcze
6     I,  XII |       pustką.~Popatrzył na ulicę cichą i usypiającą już po świątecznym
7     I,  XIII|       wzrokiem patrzał w uśpioną cichą ulicę.~Halpern podchwycił
8     I,  XIV |        nędzny byt i że ta walka, cicha i straszna przez swoją ustawiczność,