Tom,  Rozdzial

1     I,  II  |  nie winien, ale Borowiecki znudzonym wzrokiem patrzył w okno.~
2     I,  III |   się widząc, że Borowiecki znudzonym wzrokiem włóczy po teatrze,
3     I,  VII |      Toni leżała w fotelu i znudzonym wzrokiem goniła za ruchami
4     I,  VIII| kłęb sadzy.~Ziewał ciągle i znudzonym wzrokiem spoglądał na zegar,
5     I,  XI  |     Borowiecki czuł się tak znudzonym, że zamiast iść do Trawińskiej,
6     I,  XIV | obojętnego, a w istocie był znudzonym i leniwie przypatrywał się
7    II,  I   |      zimno przywitał Ankę i znudzonym wzrokiem przyglądał się