Tom,  Rozdzial

1     I,  III  |   do tego my się prawie nie znamy.~- Co on w tym ma, to on
2     I,  V    |  zdanie, ale my trochę pana znamy, panie Feliksie.~- Co tu
3     I,  XI   |    Mullerównie.~- O, my się znamy dobrze! - zawołała Mada
4    II,  V    |  tak mówi i zawsze brakuje, znamy się dobrze.~Szteinowa zaczęła
5    II,  X    |   My takie obietnice dobrze znamy na Spacerowej. tak samo
6    II,  XI   |  Dobrze. Od dzisiaj się nie znamy. Dobrze. Od dzisiaj będę
7    II,  XVIII| oszukujmy samych siebie, bo znamy się obaj zbyt dobrze.~-