Tom,  Rozdzial

1     I,  II  |  suszarni.~Owionęło go suche, rozpalone powietrze.~Olbrzymie czworoboki
2     I,  XV  |  milczał chwilę, przykładając rozpalone czoło do zimnych blach podręcznej
3    II,  I   |     Ogromny chór głosów bił w rozpalone powietrze i rwał się do
4    II,  IV  |      okna niewiele odświeżały rozpalone powietrze.~- Dawno widziałeś
5    II,  VI  |      chloru przesycał duszne, rozpalone powietrze.~Cisza panowała
6    II,  VIII| przeleciał po niej jak estrze rozpalone.~Przymknęła oczy, serce
7    II,  XV  |       ramieniem, i przycisnął rozpalone jeszcze tamtej pocałunkami