Tom,  Rozdzial

1     I,  V   |    mówcie - szepnął prawie z rozpaczą, bo kobieta gadała coraz
2     I,  VII |  żałością, to huczały głuchą rozpaczą, wybuchały jękiem beznadziejnym,
3     I,  IX  |    wrzące dookoła.~Patrzył z rozpaczą prawie, bo czul swoją niemoc,
4     I,  XIII| zdrowie? - zapytał w końcu z rozpaczą.~- Dobrze, bardzo dobrze -
5     I,  XV  |    się czepiał bezwiednie, z rozpaczą topielca czepiającego się
6    II,  VIII|   przyciskała się do niego z rozpaczą, rzucana mu się w ramiona
7    II,  VIII|      krzyknąć, nie wybuchnąć rozpaczą, nie rzucić mu się do nóg