Tom,  Rozdzial

1     I,  VIII|        prawda, ciociu?~- A ja Kamę, panie dobrodziejski, także...~-
2     I,  VIII| wołały kobiety spoglądając na Kamę, która puściła głowę Karola,
3    II,  X   |  skomlące z wściekłości, i na Kamę, tak zmęczoną, że ledwie
4    II,  XI  |       nie mówię.~- Ciocia tak Kamę nazwała, a nie ja. Chciałem
5    II,  XI  |       panem brzydzę...~- A ja Kamę kocham jeszcze więcej.~Chciał
6    II,  XI  |    niedobry człowiek, oszukał Kamę, bo go już nie kocham.~Uśmiechnął
7    II,  XI  |      Bum-Bum.~- A więc żegnam Kamę na zawsze - zawołał patetycznie