Tom,  Rozdzial

1     I,  II | sprawiedliwości, aby mi pan dziedzic dał wspomożenie, jako mojemu
2     I,  VII|    jest pan, on jest wielki dziedzic! - plunął z pogardą i nienawiścią.~-
3     I,  XII|  jak me wielmożny pan, nasz dziedzic i ociec kochany, nie poratuje,
4    II,  I  |  Łodzi kolegi, co wielmożny dziedzic otwiera fabrykę, tośwa z
5    II,  I  |  wielmożny derektor, a nasz dziedzic kochany, wziun do siebie,
6    II,  I  |     w lapryturze, ale jakby dziedzic potrzebował do kuni, to
7    II,  I  |   mi miał kto poradzić. Mój dziedzic taki był tłusty w rozum.