Tom,  Rozdzial

1     I,  VII |          śmiejąc się dźwięcznym, wesołym śmiechem.~- Siądźcie, dziewczynki;
2     I,  VIII|    drugie pocałunkiem. Wybuchała wesołym, szczerym śmiechem za najlżejszym
3     I,  XI  |    brwiami i wybuchała co chwila wesołym dziecinnym śmiechem i była
4    II,  I   |   chciwie i napełniały powietrze wesołym krzykiem.~Anka siadła na
5    II,  VI  |          je i wybuchał co chwila wesołym śmiechem. Jego czerwone,
6    II,  VI  | pomieszanie radosne, że wybuchła wesołym śmiechem z grymasów małpy,