Tom,  Rozdzial

1     I,  VII  |   żałosnym głosem prosiła wciąż uparcie, jak dziecko:~- Zrób świnię,
2     I,  IX   | przeklętą, ale pomimo to walczy uparcie z niepowodzeniem i. brakiem
3     I,  XVI  |         ze wszystkimi i milczał uparcie, wzdychał i tak się pochylał,
4    II,  I    |  spoglądał na Wilczka i milczał uparcie.~- Ja się tutaj urodziłem,
5    II,  I    |    spojrzenia Karola milczącego uparcie, Maks przyglądał się obojgu,
6    II,  XXIII|   Chodził do zmęczenia, chodził uparcie i bezwiednie prawie wciąż