Tom,  Rozdzial

1     I,  VI  | Patrzył na ludzi i na miasto tępym wzrokiem zamyślenia.~- Jak
2     I,  IX  |     spoglądał na Łódź jakimś tępym, srogim spojrzeniem.~Miał
3     I,  XII |    został; usiadł w fotelu i tępym wzrokiem zapatrzył się w
4    II,  VI  |     mu półsłówkami, młodsi - tępym, bezmyślnym wzrokiem wpatrywali
5    II,  VIII|    oparta o ścianę, patrzyła tępym wzrokiem, jak się ubierał,
6    II,  XV  |      i patrzyła przed siebie tępym, przygaszonym wzrokiem;