Tom, Rozdzial
1 I, I | bo Weis pisał do mnie, aby mu sprowadzić nowe gręple,
2 I, II | czasem na progach; niknął, aby za chwilę pokazać się w
3 I, II | Borowiecki wpadał do drukarni, aby śledzić działanie świeżo
4 I, II | który był w innym oddziale, aby wypić herbaty i zatelefonować
5 I, II | zatelefonować do Moryca, aby był dzisiaj w teatrze, gdzie
6 I, II | dopraszać się sprawiedliwości, aby mi pan dziedzic dał wspomożenie,
7 I, III | a ja umyślnie zostałem, aby się widzieć z panem, no
8 I, III | fabrykami bawełnianymi, aby go zdobyć dla siebie; był
9 I, III | bo chciał zacząć rozmowę, aby się dowiedzieć bliższych
10 I, III | antrakcie Borowiecki wstał, aby iść do loży Mullerów, zatrzymał
11 I, III | Mullerów, stary wyszedł, aby mu zrobić miejsce, bo już
12 I, III | się pani bawi? - zapytał, aby coś powiedzieć.~- Doskonale,
13 I, III | Podniosła chusteczkę do twarzy, aby przysłonić rumieńce, bo
14 I, III | odkasływał, nachylał się już, aby zacząć rozmowę, ale cofał
15 I, III | krześle.~Chciałam prosić, aby mi pan wskazał niektóre
16 I, III | ja tego nie mogę zrobić, aby me myślano, że mi się gdzie
17 I, III | Pochyliła się nieco w tył, aby ją wziąć na ramiona, i w
18 I, III | szukał już bezwiednie antaby, aby drzwi otworzyć i wprost
19 I, III | jakiś papier, podniósł go, aby położyć, i prawie machinalnie
20 I, III | Borowiecki, który wstał na to, aby się z nią pożegnać, skłonił
21 I, III | gors, ale wyjęła po chwili, aby znowu czytać i całować na
22 I, V | Podniósł się z krzesła, aby iść z powrotem spać.~- Zaczekajże!
23 I, V | Karol otworzył lufcik, aby wpuścić trochę świeżego
24 I, V | dziesiąty rok - zatrzymała się. aby wytrzeć nos w fartuch i
25 I, V | sprzedaży resztek fabrycznych, aby mogła wychować dzieci na
26 I, V | jakiś pył nie istniejący, aby pokryć wzruszenie.~Karol
27 I, VI | a potem, jak urządzić, aby na tym bawełnianym interesie,
28 I, VI | się państwo! - krzyczał, aby wszystkich zagłuszyć, Zygmunt
29 I, VI | familii, zebranej po to, aby mu nie pozwolić płacić weksli,
30 I, VI | obowiązuje.~przystanęła, aby dać kilka groszy jakiejś
31 I, VII | chwila powstrzymywała się, aby nie parsknąć śmiechem.~Skoro
32 I, VIII | telefonu, bo Lucy go prosiła, aby natychmiast przyjechał do
33 I, VIII | Horn pochylił niżej głowę, aby ukryć złośliwy, tryumfujący
34 I, VIII | zdenerwowanie, przesycone obawą, aby ich kto nie spostrzegł.~
35 I, VIII | rzucał wszystko i biegł, aby się tylko nie spóźnić.~Borowiecki
36 I, VIII | przykucając na środku pokoju, aby ukryć nogi.~Postawił pantofelek
37 I, VIII | błota samo już wystarczyło, aby mnie przekonać, że to zwykła
38 I, VIII | wstąpić - rzucił mu Karol i aby się go pozbyć, wstąpił na
39 I, VIII | oglądając się za dorożką, aby prędzej znaleźć się w kantorze,
40 I, VIII | starego, prosząc na wszystko, aby na złość Grunspanowi nie
41 I, VIII | szepnął i pobiegł do telefonu, aby powiedzieć Maksowi Baumowi
42 I, VIII | myślał prawie głośno, aby zagłuszyć w sobie jakiś
43 I, VIII | po sali i szedł do windy, aby zjechać na dół, gdy rozległ
44 I, VIII | zaczął i chciał kazać żonie, aby resztę dopowiedziała, jako
45 I, IX | dzień wychodzę z kantoru, aby się przejść i aby się przypatrzyć
46 I, IX | kantoru, aby się przejść i aby się przypatrzyć miastu.~-
47 I, IX | jeszcze głosem prosiła, aby pił, stara z uśmiechem podsuwała
48 I, IX | życia polega właśnie na tym, aby w porę się oburzać, śmiać,
49 I, IX | gniewać, pracować, ba! aby nawet w porę wycofać się
50 I, IX | to obowiązkiem narodowym, aby szlachta szła współzawodniczyć
51 I, X | cała jej duma się oburzyła, aby brać cośkolwiek od jakiegoś
52 I, X | która wysunęła się naprzód, aby być lepiej widzianą, a potem
53 I, X | starszych, mogę się postarać, aby wysłano z innymi, kilka
54 I, X | Ależ nie mogę wymagać, aby doktór poświęcał tyle czasu
55 I, X | odwracała się spacerując, aby ich złapać na tym całowaniu.~-
56 I, X | Bratowa mnie dzisiaj prosiła, aby wam przypomnieć, że jesteście
57 I, X | wielkie różnice rasowe, aby je mogła wyrównać nawet
58 I, XI | ukrywając głowę w poduszkach, aby się pozbyć tego przypomnienia.
59 I, XI | bałem - wyciągnął spodek, aby Mela nalała mu herbaty,
60 I, XI | dnie przesiadywała u Róży, aby jak najrzadziej widywać
61 I, XI | otwarcie wyznała swoją miłość, aby tylko usłyszeć to upragnione
62 I, XI | ale teraz chciała jechać, aby je pokazać przyjaciółce.
63 I, XI | specjalistów, dość wybitnych na to, aby być zaproszonymi do Endelmanów,
64 I, XI | grających rolę wobec milionerów, aby zajmować naczelne miejsce
65 I, XI | dobrze? - zapytał poważnie, aby ją wyprowadzić z zakłopotania.~-
66 I, XI | która nie śmiała go prosić, aby powrócił do niej.~- Dwieście
67 I, XI | pomiędzy ludzi do bufetu, aby się orzeźwić, bo połknął
68 I, XI | Endelmanowa go zabrała, aby mu pokazywać obrazy i zbiory
69 I, XI | zaglądał co chwila do bufetu, aby tam gospodarzyć i z pewną
70 I, XI | zgromadzonej w bufecie, aby ją odciągnąć od picia, nikt
71 I, XI | przerwała mu Trawińska, aby skrócić zbyt długą tyradę.~-
72 I, XI | siadła w pierwszym rzędzie, aby nie stracić i słowa z dialogu.~-
73 I, XI | twojego wielbiciela.~- Mówisz, aby mówić, bo dobrze wiesz,
74 I, XI | tak przyznaję, że lubię, aby wszystko wyglądało porządnie,
75 I, XI | obrazy, zbiera galerię.~- Aby się nią chwalić. Ta galeria
76 I, XII | zawracał.~Chodził wprost po to, aby się zmęczyć, aby fizycznym
77 I, XII | po to, aby się zmęczyć, aby fizycznym wysiłkiem przyciszyć
78 I, XII | szpilki.~Wyszedł po cichu, aby jej nie zbudzić.~- Nie mam
79 I, XII | odsądził od wszystkiego, aby tym sposobem usprawiedliwić
80 I, XII | zakończył szyderczo.~- Aby ją tym lepiej sprzedawać?~-
81 I, XII | przysłaniając się gazetą, aby się go prędzej pozbyć. -
82 I, XIII | Karola, tylko prosiła go, aby przyszedł znowu.~Obiecał
83 I, XIII | mógł się zdobyć na prośbę, aby pozostał, bo w ostatniej
84 I, XIII | dobrocią.~Bucholcowi szło o to, aby go zatrzymać jak najdłużej
85 I, XIII | powiedzieć mu prosto w oczy, aby został.~Ta dziwna rozmowa
86 I, XIII | którzy się zapracowują na to, aby zrobić pieniądze, mów mi
87 I, XIV | żonę, na którą pracował, aby mogła corocznie jeździć
88 I, XIV | po dwa razy na tydzień, aby wspólnie grywać.~Muzyką
89 I, XIV | strapiony szukam stróża, aby się od niego dowiedzieć,
90 I, XIV | uwagi na wołania matki, aby powrócił; poszedł do fabryki
91 I, XIV | jakie czynił Borowiecki, aby go umieścić u Szal, wstał
92 I, XIV | powszedni.~- Czy mam prosić, aby pan raczył przemówić do
93 I, XV | Dalibóg, że byłoby lepiej, aby tego rodzaju szlachetczyzna
94 I, XV | zaczął szybko chodzić, aby pokryć wzburzenie, jakie
95 I, XV | fabryce i szukał tylko okazji, aby krzyczeć, zapisywać na kary
96 I, XV | niesmakiem i oparł się o parapet, aby nieco odpocząć, bo czuł
97 I, XV | niedobrze.~Chciał krzyknąć, aby zawołać kogo na pomoc, ale
98 I, XVI | ciekawych, płynących tłumami, aby zobaczyć, jak wygląda ten
99 I, XVI | Szaja wychylił się oknem, aby zobaczyć córkę, uśmiechnął
100 I, XVI | Myszkowski pozostając w tyle, aby się złączyć z Kozłowskim,
101 I, XVI | się, Knoll zapowiedział, aby z list płacy wykreślono
102 I, XVI | się w końcu śmiertelnie i aby odpocząć, usiadł na brzegu
103 II, I | zawołał Karol umyślnie, aby sprawić przykrość księdzu,
104 II, I | irytując się coraz bardziej, i aby się przekonać, czy są jeszcze,
105 II, I | rade!"~Milkły po chwili, aby dać głos innym chórom, usadowionym
106 II, I | pani robi to dlaczego?~- Aby dobrze wykarmione sprzedać
107 II, I | Kurów? - zagadnął Maks, aby odwrócić rozmowę z interesów,
108 II, I | cybuchem i chciałem zmusić, aby ją przeprosił. Gdzie tam!
109 II, I | się zwał, tak się zwał, aby się dobrze miał, ale to
110 II, I | niewielkiego i niedaleko, aby go mieć pod bokiem.~- Ja
111 II, I | powiedział spiesznie, aby ją pocieszyć.~- Dobrze,
112 II, I | musisz mnie ośmieszyć.~- Aby cię otrzeźwić. Nie lubię,
113 II, II | urywał, kręcił, a chciał, aby Moryc pierwszy zapytał go
114 II, II | Grosglika, pytać się nie chciał, aby mu nie dać poznać, jak bardzo
115 II, III | poczernił? - zawołała głośno, aby odzyskać równowagę.~- Ja
116 II, III | w którym leżała Baumowa, aby z nią zamienić słów kilka.~
117 II, III | chciałam się z panem widzieć, aby prosić go o pomoc, o wytłumaczenie
118 II, III | Baedeckera, to jest tylko poza, aby się wydać bardziej interesującą.~
119 II, III | pewnością.~Szła przed nim, aby go wyprowadzić, ale otworzywszy
120 II, III | że wstąpił na mazagran, aby się nieco ochłodzić.~W cukierni
121 II, III | Karol wszedł w alejkę, aby obejść wodę i cieniem przejść
122 II, III | równocześnie wysunęła usta, aby zaprzeczył pocałunkami.~
123 II, III | górną aleją poza menażerię, aby się nie spotkać ze znajomymi,
124 II, V | śledczym!~- Dlatego to robię, aby nie być sądzonym fałszywie.
125 II, V | uboczna, ale nie chciałbym, aby mnie miano za lichwiarza.~-
126 II, V | zostanie jeszcze na chwilę, aby być świadkiem bardzo wesołej
127 II, VI | pochylając się nad biurkiem, aby wziąć papierosa.~- I aczkolwiek
128 II, VI | mówił prędko Szaja i aby się pozbyć prędzej szlachcica,
129 II, VI | zobaczyć się z Malinowskim, aby dowiedzieć się o Zośce.~
130 II, VI | Pobiegł spiesznie do niej. aby ukryć nie tę trochę żalu,
131 II, VI | maszyn; transmisji i pasów, aby pomiędzy nimi ukryć ból
132 II, VI | wzruszenia, chciał uciec, aby się nie zdradzić, ale panny
133 II, VII | dam.~Odwróciła się nieco, aby wyciągnąć zza gorsu paczkę
134 II, VII | iść do ogrodu lub w pole, aby tam śpiewać pełnym głosem
135 II, VII | a znał za dobrze Moryca, aby się miał niepokoić bez przyczyny.~-
136 II, VII | jednej? - zapytał ciszej, aby nie mącić brzdąkania Mery.~-
137 II, VII | specjalistów - i chce pani, aby miliony czuły się dobrze
138 II, VII | dobrym, swoim towarzystwie, aby mógł dzisiaj odczuć jej
139 II, VII | i chciała się podnieść, aby wyjść, bo ciotka znowu przysunęła
140 II, VII | w sobie całą moc duszy, aby wyjść stąd, z tego świata
141 II, VIII | mu się do nóg i żebrać, aby nie odchodził, aby pozostał
142 II, VIII | żebrać, aby nie odchodził, aby pozostał lub zabrał ją natychmiast,
143 II, IX | i Borowiecki, ale po to, aby stwierdzić, że Baumowa skonała
144 II, X | krzykliwie nawet, bo nie chciał, aby dziewczyna widziała, że
145 II, X | robił, posłała Mateusza, aby natychmiast sprowadził pierwszego
146 II, X | błyskawice; zagryzała usta, aby pokryć drżenie zdenerwowania.~
147 II, X | odrywając oczów od paznogci, aby się nie zdradzić z radością,
148 II, X | Zbyt dobrze znał Moryca, aby mógł mu ufać.~A zresztą
149 II, X | dobrze wychowanym na to, aby robić łajdactwa, no i nie
150 II, X | Lucy, w którym go błagała, aby jutro się z nią zobaczył
151 II, XI | interesy także są warte. aby dla nich coś poświęcić...
152 II, XI | bankier mu przypomniał, aby napisał rewers na te trzydzieści
153 II, XII | zaręczyny - myślał i szedł już, aby zaraz z miejsca załatwić
154 II, XIII | Ukryła twarz w poduszce, aby ukryć łzy, aby nie wiedzieć
155 II, XIII | poduszce, aby ukryć łzy, aby nie wiedzieć mówiącego,
156 II, XIII | miłości wołała do tamtego, aby przyszedł i wyrwał ją z
157 II, XIII | pobiegł do papy Grunspana, aby jak najprędzej ustalić cyfrę
158 II, XIII | kantoru. Moryc powrócił, aby prosić Meli o powiedzenie
159 II, XIV | złością i wykręcał wąsiki, aby ukryć pomieszanie i twarz
160 II, XIV | nich odzywać po polsku, aby je ośmielić.~Kessler nic
161 II, XIV | grała, tancerki zniknęły, aby się przebrać odpowiednio,
162 II, XV | go przywiązać do siebie, aby przy niej zapomniał o wszystkich
163 II, XV | zmuszając się do tego, aby Ance odmową nie robić przykrości,
164 II, XV | za perfumy? - zapytała, aby coś powiedzieć, bo to spojrzenie
165 II, XV | ciągle zamiast pilnować, aby w pralni nie zamieniali
166 II, XVI | wierzę, tylko nie widzę, aby dzisiejszy dzień był dla
167 II, XVI | innego!~- Czyż jest możebnym, aby był w niezgodzie z tym,
168 II, XVI | zużywać całą siłę woli, aby się nie zdradzić; aby zachować
169 II, XVI | woli, aby się nie zdradzić; aby zachować obojętną, zimną
170 II, XVI | Musisz być i potem... aby zobaczyć to nasze dziecko... -
171 II, XVI | miłości i rozpaczy, żebrała, aby ją kochał, żeby ją nie skazywał
172 II, XVII | musi się ożenić bogato, aby móc przeprowadzić swoje
173 II, XVII | przeprowadzić swoje plany, aby mógł tam, dokąd pragnie -
174 II, XVII | miłości-dźwięki, trzeba je wywoływać, aby były, bo same w sobie nie
175 II, XVII | pokazać swoją złą duszę i aby nam wymyślać bezkarnie.
176 II, XVIII| Głupi! nie wie, że naród, aby mógł żyć, rozwijać się i
177 II, XVIII| cnotliwym, ale pod warunkiem, aby od czasu do czasu występek
178 II, XVIII| prosto przed siebie, a po co? Aby być z daleka od Europy i
179 II, XVIII| głowę. Nie jadę przecież, aby uwodzić kobiety lub bawić
180 II, XVIII| Kurowskiego i podrwiwając, aby ukryć wzruszenie, wyszedł.~-
181 II, XIX | pozostał trochę w tyle, aby przyciszyć tę szaloną, bezsilną
182 II, XX | telegrafował do Moryca i prosił, aby go depeszami zawiadamiano
183 II, XX | mijanym w szalonym pędzie, aby zobaczyć ich nazwy, które
184 II, XX | niecierpliwością, że gryzł sobie palce, aby nie krzyczeć z bólu.~Maszyna
185 II, XXI | Zamknęła drzwi do przedpokoju, aby chory nie~usłyszał.~- W
186 II, XXI | jak przytłumić te szumy, aby ich nie usłyszał pan Adam.~-
187 II, XXI | Zajrzała do drugiego pokoju, aby spojrzeć na fabrykę.~Krzyk
188 II, XXI | chwytając się za głowę, aby ukryć pomieszanie, aby się
189 II, XXI | aby ukryć pomieszanie, aby się choćby na chwilę opanować.~
190 II, XXI | urządziłeś się sprytnie, aby mnie zgubić, ale czy myślisz,
191 II, XXI | zaklinał go na wszystko, aby z nim został.~- Nie mogę.
192 II, XXII | wariat. Radziłem Maksowi, aby starego chociażby siłą przewieźć
193 II, XXII | która odstawiła stalugi i aby nie słyszeć tych słów, które
194 II, XXII | rozmawiać przyciszonym głosem, aby nie głuszyć muzyki.~. Anka
195 II, XXII | jakie w nim pozostało, aby się rzucić przed nią na
196 II, XXII | całować te usta, blade, aby ją przycisnąć do serca,
197 II, XXIII| dzisiejszy.~- Może pan poleci, aby przyspieszyli podanie kolacji,
198 II, XXIII| szpon i uciekł do oranżerii, aby trochę ochłodnąć i wytrzeć
199 II, XXIII| Jakież? Gdzież są takie, aby były warte wysiłku, aby
200 II, XXIII| aby były warte wysiłku, aby po nich nuda nie była tym
201 II, XXIII| szepnęła przymykając oczy, aby ukryć łzy głębokiego współczucia,
202 II, XXIII| rękę i odszedł spiesznie, aby się nie zdradzić z tym,
203 II, XXIII| wytężał wszystkie siły, aby zdusić w sobie jakiś głośny
204 II, XXIII| którym miał zapchane serce; aby zmóc i to serce, przebudzone
205 II, XXIII| siebie, że wszystko deptał, aby zadowolnić próżność, aby
206 II, XXIII| aby zadowolnić próżność, aby napaść własną pychę, aby
207 II, XXIII| aby napaść własną pychę, aby dojść do milionów.~- Tak,
|