Tom,  Rozdzial

  1     I,  I    |       cicho, oni są nam potrzebni; no, niech Karol powie, czy
  2     I,  I    |        potężniej hejnał poranny.~- No, muszę już iść. Do widzenia,
  3     I,  II   |          mu dosyć niecierpliwie.~- No, nie wiem jeszcze. Chociaż
  4     I,  II   |      połowie! - zaręczał gorąco.~- No, kiedy tak, to winszuję
  5     I,  II   |       przyzwyczajenia całego życia no przychodził do niej razem
  6     I,  II   |             że się będzie Układał, no, bo co za interes robić
  7     I,  II   |      usiadł przed długim stołem.~- No, jestem praktykantem kantorowym,
  8     I,  II   |           odpowiedział zdumiony.~- No to, panie Horn, pan nie
  9     I,  III  |          stołami.~- Szczygieł, daj no "Lodzerkę" - zawołał Moryc,
 10     I,  III  |           gallopp!~- Bum-Bum, choć no pan do nas! - krzyknął Leon.~-
 11     I,  III  |       drzwi.~- Ty zawsze jesteś... no, już nie powiem.~- A ty
 12     I,  III  |            zimno.~- Dam panu trzy, no, dam panu cztery! słyszysz
 13     I,  III  |       Teraz dałby mi pan więcej?~- No, bo teraz pan jesteś dla
 14     I,  III  |           aby się widzieć z panem, no i na nic moje plany. Do
 15     I,  III  |           o tej nowej baronowej.~- No, nie powtórzyłaby tego przy
 16     I,  III  |        gatunków, które oni robili, no i będziemy o tyle więcej
 17     I,  III  |        czekał na mnie na Przejazd. No, do widzenia, za kilka dni
 18     I,  V    |            Hej, Bum-Bum, zaśpiewaj no pan - krzyczano do Buma,
 19     I,  V    |        pijany, bił laską w stół.~- No, bawią się echt po łódzku -
 20     I,  V    |          solidarnie, jak mówi ten, no, jakże się nazywa, no, ten,
 21     I,  V    |         ten, no, jakże się nazywa, no, ten, co to mówił: "Hej,
 22     I,  V    |            Weinberg, pan jesteś... no, już pan wiesz j my wiemy,
 23     I,  V    |            radości po raz drugi.~- No, ciekaw jestem, co to może
 24     I,  V    |         się zupełnie przytomnym.~- No, jestem już fertig. Do diabła,
 25     I,  V    |            jest sto tysięcy rubli, no, pięćdziesiąt co najmniej.
 26     I,  V    |         jest filozofia kupiecka.~- No, mniejsza. Pomówimy o tym
 27     I,  V    |       interes. Ja wam dam po pięć, no, po dziesięć tysięcy odstępnego,
 28     I,  V    |           wszystko przewidziane.~- No, teraz stoimy na gruncie
 29     I,  V    |          co mi się należy prawnie. No, niech Karol powie.~- Idź
 30     I,  V    |         Idź do diabła, stergnij.~- No, zgoda, nie kłóćcie się
 31     I,  V    |    wyjazdem, wstanę dopiero jutro. No, bądź zdrów, chłopie, a
 32     I,  V    |        przyszły, zaraz pojechał.~- No, no, cuda się dzieją.~-
 33     I,  V    |    przyszły, zaraz pojechał.~- No, no, cuda się dzieją.~- A pan
 34     I,  V    |             rychtyk Socha, rzeknij no, matka - szepnął. szturchnąwszy
 35     I,  V    |           Juścić o robotę, rzeknij no, matka, od początku.~- Właśnie
 36     I,  V    |            z miejsca nie mogłam.~- No, dosyć, rozumiem. A teraz
 37     I,  V    |     pogardliwie patrzył na nich.~- No, idzicie z Bogiem, a we
 38     I,  V    |     przyjdźcie.~- Przyjdziewa, mów no, matka. Ale kobieta schyliła
 39     I,  V    |       pochylił się także do nóg.~- No, dobrze, dziękuję wam, przyjdźcie
 40     I,  V    |        miłosną, tylko bardzo taką, no, gorącą piosnkę! Ja panu
 41     I,  VI   |            ściągając mu kalosze.~- No, to niech Franciszek napije
 42     I,  VI   |           nadaje pewien modny ton, no, i nie jest tak nudne, jak
 43     I,  VII  |             prawił mi komplementa, no i tam dalej.~- Żydziak -
 44     I,  VII  |        szepnęła Mela z wyrzutem.~- No, cicho, cicho! - ucałowała
 45     I,  VII  |    pomiędzy kobietą a mężczyzną.~- No tak, ale ty, Mieciek, jesteś
 46     I,  VII  |              Mieciek, nie rozpinaj no się zupełnie, to nie jest
 47     I,  VII  |       gadaj głupstw.~- Dlaczego?~- No, wprost dlatego, że nie
 48     I,  VII  |         się nudzi, Fela się nudzi, no i z wami nudzą się te dwa
 49     I,  VIII |            popielate włosy i wąsy, no i te dziwne oczy zielone,
 50     I,  VIII |            wołała tupiąc nogami.~- No, to za Bauma.~Kamy już nie
 51     I,  VIII |            mieście, ciągle szukam, no bo – ma się wie - bez kobiet,
 52     I,  VIII |    pięknych, nie rozumiem życia.~- No, a ta wczorajsza? - wywabiał
 53     I,  VIII |        wzrost - grzeczny, a jakże. No, smok, nie kobieta! A usta,
 54     I,  VIII |         smok, nie kobieta! A usta, no, mówię dyrektorowi, dwa
 55     I,  VIII |           na drugą stronę ulicy.~- No i pan za nią znowu poszedłeś?~-
 56     I,  VIII |             wielmożny dziedzicu!~- No to róbcie, tylko pilnujcie
 57     I,  IX   |            kto czego potrzebuje.~- No, ale i pan także zna Łódź
 58     I,  IX   |           go do knajp, na hulanki, no i tak dalej. Fryc mi nieraz
 59     I,  IX   |         mazura, ale ojca usłuchał, no i powoli stapia w swojej
 60     I,  X    |        Dziękuję panu - szeptała.~- No, zuchu, pojedziemy w lecie
 61     I,  X    |       słowa przemówić z radości.~- No, bądź zdrów, za parę dni
 62     I,  X    |        łzami w głosie.~- Nie płacz no pan, u diabła, nie facjenduje
 63     I,  X    |             to jego specjalność.~- No, i ty, Róża, nie wyglądasz
 64     I,  XI   |            cię zobaczyć, Endelman, no, jak się masz? Poklepał
 65     I,  XI   |           Łodzi opowiedzieć.~- Co? no, nie bądź głupi, Bernard.~
 66     I,  XI   |         jakim się on cieszy u nas, no, i wydał mi się starcem
 67     I,  XII  |              Dostałem zaproszenie! No i cóż, dużo było złotych
 68     I,  XII  |        szczegółowo o ich posagach, no i oglądaliśmy je po kolei,
 69     I,  XII  |    strachem, żeby nie było więcej. No, dość tych głupstw. W przyszłą
 70     I,  XII  |   koniaczek jeszcze raz, co? Niech no pani strzyknie, a potem
 71     I,  XIII |          czekać na lepsze czasy.~- No, pan się sezonu nawet najgorszego
 72     I,  XIII |            Mnie coś jest! Obejrzyj no mnie i zaradź.~- Nic nie
 73     I,  XIII |           bat! Ludzie muszą robić, no, powiedz pan, co by robił
 74     I,  XIII |           Zrobiłem miliony! Na co? No, żeby mieć miliony, żeby
 75     I,  XIV  |               Dlaczego? powiedzcie no wyraźnie, Wilczek.~- Bo
 76     I,  XIV  |      lepiej przestańcie.~- Bądźcie no cicho na chwilę, jest ważna
 77     I,  XIV  |     pożyczyć jutro - mówił Horn. - No, Wilczek, dajcie no ze dwadzieścia
 78     I,  XIV  |        Horn. - No, Wilczek, dajcie no ze dwadzieścia rubli.~-
 79     I,  XIV  |          nie trzeba mówić, ciociu, no, ja nie chcę! - zawołała,
 80     I,  XIV  |          pan jeszcze na czas odda, no! - błagała go prawie, z
 81     I,  XIV  |               Jak to nie obchodzą! No tak, tak, ja już nie sieję,
 82     I,  XVI  |       spojrzałem drugi - patrzy.~- No i spojrzałeś trzeci raz,
 83    II,  I    |        wąsy i sapał zapalczywie.~- No, widzicie go! Smyk jeden,
 84    II,  I    |           bo mi fajeczka zgasła.~- No, sąsiedzie, bo pan Baum
 85    II,  I    |      Jasiek, a ty smyku jeden, daj no ogieńka, bo mi fajeczka
 86    II,  I    |            poleżysz. Jasiek, a daj no, smyku, ogieńka, bo mi fajeczka
 87    II,  I    |         mój kochany. Jasiek, a daj no ogieńka, bo mi fajeczka
 88    II,  I    |         Karola.~- Jasiek, a otwórz no okienko, bo tam ptaszeczki
 89    II,  I    |           Jasiek, smyku jeden, daj no ogieńka, bo mi fajeczka
 90    II,  I    |   rozstawać się z tym na zawsze.~- No, przecież można gdzie indziej
 91    II,  I    |         ksiądz Szymon.~- Usiądźcie no, o co tu się gniewać, no,
 92    II,  I    |           no, o co tu się gniewać, no, siadajcież, sąsiedzie -
 93    II,  I    |     odjechał. Jasiek, kanalio, daj no ogieńka - zawołał oburzony
 94    II,  I    |       wyglądać za Zajączkowskim. - No, widzicie, co to za awanturnik.
 95    II,  I    |         Karol wyskoczył do ogrodu, no i to również zobaczył, że
 96    II,  I    |       opadały na wózek. - A ruszaj no się, bestio!~- Adyć się
 97    II,  I    |            że być będą.~- A ruszaj no żwawo.~- Adyć się rucham!~-
 98    II,  I    |        krzyczał:~- Waluś, a ruszaj no się, bestio!~- Adyć się
 99    II,  I    | Dwadzieścia razy obejrzałem ogród; no i cóż? widzę, że piękny,
100    II,  I    |      włóczy. Jasiek,~Jasiek! a daj no, smyku, fajeczkę i papierosików
101    II,  I    |    rubinowym fioletem.~- Zagryźcie no teraz tym placuszkiem z
102    II,  I    |          że rozpływa się w ustach. No, jedzcież, bo obrazicie
103    II,  I    |           nie piję. Anusia, wyręcz no mnie, dziewczyno.~Wybiegł
104    II,  I    |    zakończenie napijemy się winka, no, napijemy się, i basta.
105    II,  I    |       napijemy się, i basta. Patrz no, dziewczyno, to poziomkowe,
106    II,  I    |        jaki zapach, o, powąchajcie no!~I podtykał im pod nos butelkę,
107    II,  I    |         obiadek, zjemy! Słuchajcie no, dzieci... a gdybyśmy tak
108    II,  I    |            majowymi grzybkami, he? No, moi dobrodzieje kochani,
109    II,  I    |       twoja Anka zrobiła wszystko. No, nie piecz raczków, dziewczyno,
110    II,  I    |          dziewczyno! Jasiek, a daj no ogieńka, bo fajeczka zgasła -
111    II,  I    |            pochwały księżowskie.~- No, to już chodźmy na obiad,
112    II,  I    |         moi kochani, a zaczekajcie no. A to smyrgacie jak jelonki,
113    II,  I    |   rozkładając ręce Zajączkowski.~- No, cicho, cicho. Daj gęby,
114    II,  I    |          kapuście. Jasiek, a nałóż no fajeczkę.~- Panie Karolu,
115    II,  I    |        szeptem:~- Bardzo niedobry? no, powiedz, Anka, bardzo niedobry?~-
116    II,  I    |            i obejmowała za nogi.~- No, dobrze, przyjdźcie na święty
117    II,  I    |    przedtem uciekli! Jasiek, a daj no ogieńka, smyku, bo mi fajeczka
118    II,  I    |         Karczmarek! chłopie, chodź no tutaj!" - a jak się przezwałem
119    II,  I    |          że zdycha, a jużci, niech no odpocznie, to potem tak
120    II,  I    |          do Łodzi, to zrobimy akt. No, Maks, czas nam w drogę.~-
121    II,  I    |           z ciebie dzieciak, Anko! no, spojrzyj na mnie.~Spojrzała,
122    II,  I    |      Prawda, jak tu pięknie? patrz no, dobrodzieju mój kochany,
123    II,  I    |   przyglądać się dłużej.~- Prawda. No, jedźcie z Bogiem! A dajcież
124    II,  I    |        jedźcie z Bogiem! A dajcież no gęby, chłopaki. Panie Maks,
125    II,  II   |          robi - błagał Szteiman.~- No, zleciał'...~- Kto zleciał?
126    II,  II   |     leciały strwożone zapytania.~- No, zleciał z pierwszego piętra
127    II,  II   |           siedzisz pan w chałupie, no, i rozmawiasz pan z Mullerem,
128    II,  II   |          to robię dla panów dobra, no bo teraz to oni się wstydzą
129    II,  II   |          do szansonistek. Wilczek, no, ten jeden nie zmarnuje,
130    II,  II   |           przy biurku i zawołał:~- No, zresztą, co to długo gadać,
131    II,  II   |            gabinet i powiedział:~- No, dam gratyfikację, dam,
132    II,  II   |           co to jest za kolorysta! no i to pan wiesz, że w niego
133    II,  III  |           zapomniał mi zapłacić.~- No, to niewesołe, ale przypuszczam,
134    II,  III  |   wypakowywaniu całe popołudnie.~- No, trudno, ale pan mi daruje
135    II,  III  |            poczekać. Chłopiec, daj no te szóste lody! - zawołał
136    II,  III  |      przystając za nimi.~- Ciociu, no! - zakrzyczała bezwiednie
137    II,  IV   |        niego bardzo niespokojny.~- No, dobrze, a jak go pan znajdzie,
138    II,  IV   |            była! - dodał ciszej.~- No gdzie? - zawołała dziewczyna
139    II,  V    |       jeśli je mam, są występkami, no, ale i dlatego pożyczacie
140    II,  V    |      ironicznie się uśmiechając.~- No, i bardzo ładny krajobraz
141    II,  V    |               Więc nasz interes?~- No - ileż pan dajesz?~- Ja
142    II,  V    |           panu pięć tysięcy rubli, no, gotowe?~- Bardzo panu dziękuję
143    II,  V    |     tysięcy rubli, zaraz, na stół, no, jakże, będzie zgoda? Pochwycił
144    II,  VI   |         wielki, których odprowadza no do drzwi z całym uszanowaniem,
145    II,  VI   |            Ruszaj pan natychmiast! No, moi panowie, czy nie uważacie
146    II,  VI   |       kwestia w tym, jak leczyć?~- No, jak, to kwestia moja.~-
147    II,  VI   |           panów.~- Ależ, doktorze! No, jaki z pana jest człowiek
148    II,  VI   |   imieninach u pani Trawińskiej.~- No, będziesz pan na stacji?~-
149    II,  VI   |        dokładać gotówkę do tego.~- No, sza! sza! Zatelefonuj do
150    II,  VI   |            prawda! nie ma na czym, no to i stojąco załatwimy interes.
151    II,  VI   |         dać więcej nad... sześć... no, nad pięć sztuk białego!
152    II,  VI   |            plotki się uprawiają.~- No i jedyny salon, gdzie prócz
153    II,  VI   |          były czułości i wesela.~- No, widzi doktor, co to za
154    II,  VI   |      Bernard wyjechał do Paryża.~- No, mniejsza z nim; w ostatnich
155    II,  IX   |            gadają, że pracują. Daj no piwa dla wszystkich! - zawołał
156    II,  X    |        bych, tych bych.~- A pchnij no, Waluś!~Ale Walusia nie
157    II,  X    |      gwizdać na obiad. Anka! chodź no, dziewczyno!~Przyszła i
158    II,  X    |           wyrabiasz? Cioci powiem, no i pan Horn będzie wiedział,
159    II,  X    |     dziewczyna, zuch Kama. A chodź no ty, smyku, niech cię ucałuję -
160    II,  X    |          stojących przy noszach.~- No, dobrze, ale powiedz, gdzie
161    II,  X    |           to, aby robić łajdactwa, no i nie był organicznie zdolnym
162    II,  X    |     fabryce. Początki melancholii. No, ale mniejsza, chciałem
163    II,  XI   |          rozczerwieniona ciotka.~- No, cóż w tym złego! Przecież
164    II,  XI   |          byłby się wylizał trochę! No, cóż, nieszczęścia chodzą
165    II,  XI   |       zarabiam dosyć, ale pan...~- No, przecież do spółki, mój
166    II,  XI   |          ha, ha! to mi się podoba. No, daj no pan pieniądze, bo
167    II,  XI   |          to mi się podoba. No, daj no pan pieniądze, bo w kasie
168    II,  XIII |         musi fabrykę rozszerzyć.~- No więc czemu zwleka i robi
169    II,  XIII |          Damy mu całe dwadzieścia! No, dosyć z tą sprawą. Musimy
170    II,  XIII |      własną córkę! - wykrzyknął.~- No, pomówimy jeszcze o tym,
171    II,  XIII |           bronić was przed ludźmi. No, ostatnie słowo?~- Powiedziałem,
172    II,  XIV  |         naszych z Łodzi i Berlina. No, i jest część niespodzianek...~-
173    II,  XVI  |           i wołał:~- Jasiek, a daj no, smyku, ogieńka!~Jaśka nie
174    II,  XVI  |            pani chce tego.~- Niech no pan Ance nie sugestionuje
175    II,  XVI  |        mieć za odpowiedz pańską?~- No, cóż pan chcesz, abym odpowiadał
176    II,  XVI  |         bardzo współczuję z panem. No, ale skoro to nieprawda,
177    II,  XVIII|       najboleśniej jego słowami.~- No i wy jej nie kochacie.~-
178    II,  XIX  |       bliżej i słuchała z uwagą.~- No, ale tobie jakże idzie,
179    II,  XIX  |           chciał im zaimponować.~- No, no! szczęść ci, Boże, mój
180    II,  XIX  |       chciał im zaimponować.~- No, no! szczęść ci, Boże, mój Stachu,
181    II,  XIX  |            mu herbaty.~- A powiedz no mi, jak to tam było z tą
182    II,  XXI  |         mocnym głosem do Moryca:~- No i cóż! trzeba zacząć na
183    II,  XXI  |     mieście, patrzę, jedzie straż, no, niech jedzie zdrowo, niech
184    II,  XXI  |          pan mi się bardzo podoba, no, co?~Karol zaczął przedstawiać
185    II,  XXI  |            zięcia takiego jak pan. No, cóż? - mówił prędko, obcierał
186    II,  XXIII|          byle nie być z tamtymi.~- No, cóż, zdobyliśmy już wszyscy
187    II,  XXIII|      żurawi o głowach ognistych.~- No i cóż, jestem, jaki jestem,