Tom,  Rozdzial

1     I,  XIII|    i o dzieci, a pytał tak łaskawie, że August odsunął się na
2     I,  XVI |   i kiwnął mu głową bardzo łaskawie.~Nie mógł zapomnieć tej
3    II,  I   | szedł na ostatku i głośno, łaskawie mówił do niektórych:~- Jak
4    II,  V   |    Wyciągnął rękę i bardzo łaskawie dotknął się końcami palców
5    II,  VI  |   miną króla, który raczył łaskawie patrzeć na gęstwę biedną,