Tom,  Rozdzial

1     I,  XIII|   pałacu, toby się ze mnie tak śmieli, jak się śmieją z Meyera
2     I,  XVI |  długie milczenie, którego nie śmieli przerywać towarzysze.~Róża
3    II,  I   |      na niego z podziwem i nie śmieli podejść do przywitania.~
4    II,  XV  | całowali ją po rękach, a mniej śmieli po łokciach. Ankę zalała