Tom,  Rozdzial

  1     I,  I    |                bardzo pamiętną.~- Dodaj tam, Maksie, taki nawias, kto
  2     I,  II   |            siódmy.~- W apreturze. Muszę tam zaraz iść.~- Chciałem panu
  3     I,  II   |             położonym przy ,,kuchni", i tam, w przerwie pomiędzy kombinowaniem
  4     I,  II   |                juści, że wrócę, a niech tam to miasteczko Łódź mór nie
  5     I,  II   |               ta ogień spali, niech ich tam Pan Jezus niczego j nie
  6     I,  III  |               mu zrobić miejsce, bo już tam na czwartego siedział jakiś
  7     I,  III  |             piętach.~Szaja zawsze bywał tam, gdzie przypuszczał, iż
  8     I,  III  |                o tym, że... że ja muszę tam jechać zaraz, ale w zupełnej
  9     I,  III  |               Ależ z pewnością.~- Ma on tam jakiś specjalny interes.
 10     I,  III  |              ustach.~- Pan mówił o mnie tam w krzesłach z panem. Weltem,
 11     I,  IV   |          Arkadii" na Konstantynowską, i tam już nie było nikogo.~Objechał
 12     I,  IV   |                miód, wiesz gdzie? Jeśli tam nie będzie, to go już nigdzie
 13     I,  IV   |             nigdzie nie znajdę.~- Zaraz tam będziemy, panie!~- I podciął
 14     I,  IV   |             nigdy nie korzystał. Bywała tam wszędzie, gdzie wiedziała,
 15     I,  IV   |            spotka.~Plotka łódzka, którą tam z całą pasją i z wielką
 16     I,  IV   |              namiętność. - Ale po co ja tam wlazłem, jeszcze teraz!
 17     I,  V    |               Pan to gadaj na Batutach, tam może panu uwierzą i będą
 18     I,  V    |                Cohn, Leon Cohn!~- Co mi tam pańskie nazwisko, niech
 19     I,  V    |               go pan dalej, ja wiem, co tam jest, prośba o pieniądze
 20     I,  V    |                 dla robotników.~Smutnie tam było i brzydko.~Wielkie,
 21     I,  VI   |                 drzwi.~- A jest.~- Któż tam jest jeszcze?~- Są wszystkie.~-
 22     I,  VI   |          wychowywała w Warszawie, żyłaś tam w polskich sferach i przeszłaś
 23     I,  VI   |           Dojedź tylko do Nowego Rynku, tam nie ma takiego błota, to
 24     I,  VI   |                 Dziękuję ci, Moryc, ale tam to mnie już kto inny doprowadzi -
 25     I,  VII  |             prawił mi komplementa, no i tam dalej.~- Żydziak - rzuciła
 26     I,  VII  |            elektryczny na lokaja.~- Kto tam mieszka? - zapytał ostro,
 27     I,  VII  |     pięćdziesiąty szósty numer, mieszka tam Ernest Ramisz, majster z
 28     I,  VIII |                 Sprawdź pan ten fracht, tam jest omyłka, kolej pobrała
 29     I,  VIII |                 daję ci słowo.~- Gdzież tam, czytałam niedawno, że w
 30     I,  VIII |          jadalnię.~Karol i Moryc jadali tam obiady razem z kilkoma kolegami.~
 31     I,  VIII |               za nią. Za Nowym Rynkiem, tam na dole, błoto było na trotuarze,
 32     I,  VIII |             Chodźmy do magazynu walców, tam nie ma nikogo.~I poprowadził
 33     I,  IX   |           zawsze kupował, przywitał się tam z kilku znajomymi i znowu
 34     I,  IX   |                dorożkarz nic chciał się tam zapuszczać.~Poszedł w nią
 35     I,  IX   |                mogę go zawołać.~- Pójdę tam. Nigdy nie widziałem waszej
 36     I,  IX   |                ją poznać.~- Zawiozę cię tam kiedy na parę godzin choćby.~-
 37     I,  IX   |           Dlaczego na parę godzin?~- Bo tam dłużej nie wytrzymałbyś,
 38     I,  IX   |              umarłbyś z nudów. Ach, jak tam nudnie, szaro, pusto, to
 39     I,  IX   |              kocha tę swoją bajeczną.~- Tam jest coś więcej niż miłość,
 40     I,  X    |             niego tak długo za młynem i tam grlają organy buuum... buuum...
 41     I,  X    |              Bóg ci zapłać, Zosiu!~- Co tam! Niech pani takich kaftanów
 42     I,  X    |                  pojedziemy do Rudy. Ja tam, żeby nawet mama na głowie
 43     I,  X    |              nie było, w domu był?~- Co tam Adaś, on już nie był w domu
 44     I,  X    |              pracują, jak wszyscy.~- Ja tam nie wiem, mama mówiła, ale
 45     I,  X    |         wygaduje, może dlatego, że Adam tam wciąż przesiaduje.~Adam
 46     I,  X    |              wielką ta wizyta. Niech mu tam Pan Bóg dopomaga w interesach,
 47     I,  X    |           wreszcie.~- Miejsca są, tylko tam potrzeba robić.~- Więc ja
 48     I,  X    |         myśliwskim pokoju i prosi, żeby tam jaśnie państwo przyszli.~-
 49     I,  X    |                Chodźmy do myśliwskiego, tam będzie cieplej niż w moim
 50     I,  XI   |               że miała nadzieję spotkać tam Wysockiego. Tylko nadzieję,
 51     I,  XI   |         nadzieję, bo nie wiedziała, czy tam bywa.~Jechały przez miasto
 52     I,  XI   |             Róża już znała Włochy, była tam z bratem i z bratową, ale
 53     I,  XI   |            Dobrze, ja także chce dłużej tam posiedzieć, mnie już Łódź
 54     I,  XI   |               kwitnących, poustawianych tam specjalnie na dzisiejszą
 55     I,  XI   |                  ty masz brzuch, jakbyś tam schował sztukę perkalu.~-
 56     I,  XI   |             wszystkie zapytania, co się tam kryje, odpowiadała tajemniczo:~-
 57     I,  XI   |               jej czwartkach?~- Cóż bym tam robił! Bywają tylko jej
 58     I,  XI   |                co chwila do bufetu, aby tam gospodarzyć i z pewną wyniosłą
 59     I,  XI   |                   Służę panu programem, tam jest wydrukowane. Bernard
 60     I,  XII  |             Bauera, bo on wam zapłaci i tam u niego jest cała sprawa.~-
 61     I,  XII  |             ciepło, taki spokój, tak mi tam dobrze, jasno, wesoło, że
 62     I,  XII  |                czego pamięć wobec niej, tam u Endelmanów, nie potrafiła
 63     I,  XII  |             spiesznie do "kolonii", ale tam prócz służącej nie zastał
 64     I,  XII  |           Niedawno słyszałam Picola, to tam być musi i panna Karna.~
 65     I,  XII  |              wiedziałem nawet, że miała tam być.~- Po cóż się opowiadać
 66     I,  XIII |                  Maks poszedł do okna i tam pod światło skrobał w bucie
 67     I,  XIII |            Poszedłem do domu już zły, a tam przy kolacji uraczyłem się
 68     I,  XIII |               panią zajmują?~- Takie są tam ładne wzruszające kawałki,
 69     I,  XIII |                  że jutro osobiście się tam uda, i ręczył nawet za skutek,
 70     I,  XIV  |                 gdzie się stołował, już tam byli wszyscy po obiedzie
 71     I,  XIV  |          wytrzymać w fabryce, jakoś się tam wykpiłem od południa i macham
 72     I,  XIV  |        miasteczko, w polu zobaczyć, jak tam, tego i owego, oziminki
 73     I,  XV   |           jednym domu na herbacie, byli tam także ci idealni małżonkowie
 74     I,  XV   |           niskie pawilony apretury, ale tam znowu wyziewy sody, krochmalu,
 75     I,  XVI  |                 spacerował w zadumie.~- Tam jakieś panowie czekają przy
 76    II,  I    |              nieszczęść cieszysz.~- Już tam temu daj spokój, a co leżysz,
 77    II,  I    |                 a otwórz no okienko, bo tam ptaszeczki boże tak śpiewają.~
 78    II,  I    |       Rzeczypospolitej musi być tęskno, tam na strychu, do znalezienia
 79    II,  I    |             oberwiesz, bestio, co?~- Ja tam nie obrywam - burknął chłopak,
 80    II,  I    |            szliśmy razem do refektarza, tam już było pełno i ciągle
 81    II,  I    |            ogrodu, bo mu się wydało, że tam mignęła jasna sukienka Anki,
 82    II,  I    |            powiedział, byłaby ci kazała tam zanieść kanapkę.~- A przy
 83    II,  I    |             szepnęła Anka.~- Odprowadzę tam państwa, bo i ja muszę go
 84    II,  I    |               wam pokazał zakrystię, co tam bielizny kościelnej, jakie
 85    II,  I    |                aby ją przeprosił. Gdzie tam! Cybuchy przyjął, ale z
 86    II,  I    |              pan przyjdzie do ganku, bo tam czeka Socha i koniecznie
 87    II,  I    |               zrobiliśmy spółkę i jakoś tam idzie.~- A cóż się stało
 88    II,  I    |               Zgolona do czysta, już ją tam ludzie na podeszwach roznieśli
 89    II,  I    |             trochę w mieście; bom sobie tam postawił chałupkę, żeby
 90    II,  II   |         będziesz siedział w pałacu.~- I tam w pałacu także - szepnął
 91    II,  II   |           dwieście wierszy!~- Muszą się tam dobrze bawić?~- Róża się
 92    II,  III  |               gdzie zaś nie było błota, tam leżała gruba warstwa węglowego
 93    II,  III  |                to niedyskrecja, bo jest tam kilka wierszy do mnie.~List
 94    II,  III  |              poszedł do groty.~Lucy już tam czekała i zobaczywszy go
 95    II,  III  |                oranżerię, pod jabłonie, tam nigdy nie ma nikogo! - prosiła
 96    II,  III  |                wiem, ja chcę ciebie. Ja tam z nimi nie wytrzymam dłużej,
 97    II,  III  |                 wołać, że kocham. Co mi tam ludzie, gdy ty jesteś przy
 98    II,  IV   |                ci teraz niż zimą?~- Czy tam się nikt nie dostanie? -
 99    II,  IV   |             sklepiku.~- Ja czuję... jak tam jest strasznie cicho... -
100    II,  IV   |                postać kobieca.~- Co ona tam robi? - zapytał patrząc
101    II,  V    |               Brakuje! to nie może być! tam jest całe pięć rubli, ja
102    II,  VII  |             Niny z panią Wysocką.~- Cóż tam słychać w domu, u ojca? -
103    II,  VII  |               do ogrodu lub w pole, aby tam śpiewać pełnym głosem pieśń
104    II,  VII  |                    piękno... dobro... i tam dalej to żaden "papier",
105    II,  VII  |             Horn Karola.~- Masz je pan, tam siedzi Mada Muller, Mela
106    II,  VII  |            spojrzy prosto przed siebie: tam siedzi panna Muller i panna
107    II,  VIII |               mam ładny pałac, ale mnie tam siedzieć niedobrze. Chciałbym
108    II,  IX   |               jutro, że się spracował i tam dalej. Cóż, u diabła? gdzie
109    II,  X    |          festonami wina dzikiego, ale i tam się nie uspakajała, bo oczy.
110    II,  X    |                 istnieje na świecie. Co tam, głowa do góry i marsz! -
111    II,  X    |                 zawieźć do mieszkania i tam krzyczał, dyrygował robotnikami
112    II,  X    |                i szczucia psów.~- Co mi tam! Ja się nikogo nie boję.
113    II,  X    |               ludzi, że właśnie pobiegł tam pan Borowiecki, a jemu kazali
114    II,  X    |                krew bydłu. Nie, ja pani tam nie puszczę, po co się denerwować,
115    II,  X    |                gdzie masz matkę, to cię tam odniosą, a ja będę pamiętać
116    II,  X    |             majaczył nieco, dosyć długo tam siedziała i powróciła bardzo
117    II,  X    |                dowiedziawszy się, że go tam odwiozą.~- Lubi pani sentymentalizować,
118    II,  XI   |               żeby tak myślał szczerze, tam coś innego być musi.~- Może
119    II,  XII  |          szczerze odradziłem.~- Wejdźmy tam - szepnął Moryc z iskrzącymi
120    II,  XIII |            Przed godziną.~- Cóż, bardzo tam przyjemnie? - szeptał drwiąco.~-
121    II,  XIII |                 z Borowieckim.~- Jesteś tam pan na dziesięć tysięcy
122    II,  XIII |               wyrwał ją z męki, i siadł tam, w miejsce Moryca i przemienił
123    II,  XIII |              się zjadali oczami. Mówili tam o ich małżeństwie... - ciągnął
124    II,  XIV  |               białym krawacie.~- Gdzież tam, nie zdążyłem się jeszcze
125    II,  XV   |           zapachem jej włosów.~- Byłoby tam zupełnie dobrze, nie psuliby
126    II,  XV   |                   Byle nie do Helenowa, tam za wiele ludzi dzisiaj.~-
127    II,  XV   |         brzydoty. Chodźmy do lasu, może tam będzie świeższe powietrze -
128    II,  XV   |            zawołała Anka.~Poszli, ale i tam długo nie byli, bo Anka
129    II,  XV   |                   zawołała, gdy się już tam znalazły,~- Słucham cioci -
130    II,  XV   |             panu milej u Mullerów, więc tam pan przepędził wieczór.~-
131    II,  XV   |                tak z ojcem za dni kilka tam pojedziemy.~Ukłonił się
132    II,  XVI  |        dopytywał o ciebie.~- Za godzinę tam przyjdę.~Karol z pewną przyjemnością
133    II,  XVI  |             ucztujących w magazynie, bo tam gospodarzyła Anka, otoczona
134    II,  XVI  |               rękach robotników, a że i tam wznoszono zdrowie Karola,
135    II,  XVI  |          wystawiono stoły z jadalni, bo tam było zbyt ciasno i duszno.~
136    II,  XVI  |              rydze, na rydze, na rydze, tam!~Ksiądz Szymon od czasu
137    II,  XVI  |                  kartkę spal. Wieczorem tam, gdzie ostatni raz."~Zdążył
138    II,  XVII |                zrobić komu konkurencję? Tam, gdzie Bucholc robi rocznie
139    II,  XVII |     przeprowadzić swoje plany, aby mógł tam, dokąd pragnie - dojść.
140    II,  XVII |                o tych wieczorach. Co wy tam robicie?~- Pije się i rozmawia,
141    II,  XVII |                 rację, bo nawet Kessler tam przychodzi, abv móc pokazać
142    II,  XVIII|                  w Paryżu, we Włoszech? Tam budzilibyście podziw, a
143    II,  XIX  |                 Ankę przypuszczając, że tam spotka Karola.~Anka przyjęła
144    II,  XIX  |                 A powiedz no mi, jak to tam było z tą starą Żydówką,
145    II,  XX   |                bo był całą swoją istotą tam, przy palącej się fabryce.~
146    II,  XXI  |             wprost okien domu.~- Co się tam dzieje, Anka? - zapytał
147    II,  XXI  |             pożaru, zmartwiała grozą.~- Tam się coś dzieje - zauważył
148    II,  XXI  |              nagłym przestrachem, byłem tam... Idź pan do panny Anki,
149    II,  XXI  |              poszedł do fabryki, bo już tam prowadzili roboty urzędnicy
150    II,  XXII |        własnością. Zamknął się w nich i tam żyje. Zupełny wariat. Radziłem
151    II,  XXIII|              pałacu, wszyscy goście już tam byli zebrani. Towarzystwo
152    II,  XXIII| niepowstrzymanym potokiem aż w pola, bo tam, gdzie przed kilku laty
153    II,  XXIII|               ściskała mu duszę.~Ach! a tam, za oknami farbiarni, w
154    II,  XXIII|               kłęby różowych dymów; tak tam było jasno, rzeźwo, młodo -