Tom,  Rozdzial

  1     I,  II   |             taką samą jak my wszyscy, więc pan rób tylko to, co do
  2     I,  II   |             mówić inaczej nie może.~- Więc pan odchodzisz od nas? tyle
  3     I,  III  |          dosyć dawno się już ciągnął, więc przesuwał się do swojego
  4     I,  III  |                I ma ładne brylanty. - Więc pan jutro przyjdzie do starego?~-
  5     I,  III  |          widzenia, za kilka dni będę. Więc tajemnica, panie Borowiecki.~-
  6     I,  III  |        pieszczot i miłości tak dawno, więc teraz, kiedy się już tak
  7     I,  III  |          adres był: "Bucholc - Łódź". Więc się już dalej nie krępował,
  8     I,  III  |              coś stoi pomiędzy nimi - więc potęgowała w sobie uczucie,
  9     I,  V    |           wydobędę na razie więcej.~- Więc i ja tak samo.~- Zyski i
 10     I,  V    |           wiedział, co z nimi zrobić, więc posłał je narzeczonej.~"
 11     I,  V    |             że napisze o tym do pana, więc ja się już sama przyznaję,
 12     I,  V    |       musiałem sobie wyrwać, wyrobić, więc dlaczego ja mam dawać drugim,
 13     I,  V    |        zrobiło mu się trochę przykro, więc nie budząc go przysłonił
 14     I,  VI   |           potrzebujesz się martwić!~- Więc chcecie, abym plajtę zrobił?
 15     I,  VI   |              Moryc. Mówisz z goryczą, więc nie bez stronności, nie
 16     I,  VI   |               po teatrach i balach.~- Więc jesteś przekonany, że to
 17     I,  VIII |            dreszczu emocji. Wymyśliła więc to spotkanie w lesie i teraz
 18     I,  VIII |            obchodził Bucholc. Patrzał więc zgorszony na Horna, który
 19     I,  VIII |              błoto było na trotuarze, więc moja facetka parasolik pod
 20     I,  VIII |               której oceniam kobiety, więc zaczynam ją oglądać na fest.
 21     I,  VIII |            poznaję: kto? skąd? ile?~- Więc któż była owa piękność?~
 22     I,  VIII |              piersiach i obiecywał.~- Więc opatrzę swój podpis żyrem
 23     I,  VIII |         przedstawiany Capriviemu.~- A więc psia znakomitość!~- Zły
 24     I,  VIII |             Bucholc wzywa do kantoru, więc Socha popatrzył markotno
 25     I,  IX   |             mógł usiedzieć w dorożce, więc poszedł pieszo Piotrkowską.
 26     I,  IX   |        zachwiany, jak się u nas mówi, więc żeby się poprawić, urządził
 27     I,  IX   |              dwumiesięcznym terminem. Więc jeśli chcesz? - mówił Borowiecki.~-
 28     I,  IX   |              wiedziały, co to znaczy, więc zaczęły gonić ze wszystkich
 29     I,  IX   |             był w doskonałym humorze, więc wkrótce zapanował nad wszystkimi;
 30     I,  X    |             ale i to nie wystarczało; więc choć wiedząc, że nic nie
 31     I,  X    |              i pudełko z proszkami.~- Więc jakże? - zapytała tak cicho,
 32     I,  X    |           tylko tam potrzeba robić.~- Więc ja pracować nie chcę?~-
 33     I,  X    |      facjenduje mi pan ślepego konia, więc wierzę na zwykłe słowo.~-
 34     I,  X    |              ale pan mnie obraża...~- Więc wracaj pan z Bogiem do domu,
 35     I,  X    |           takie denerwujące sztuki?~- Więc cóż ja w końcu robić będę! -
 36     I,  X    |             idzie mi o to zupełnie.~- Więc po cóż mówisz głupstwa!~-
 37     I,  X    |          potrzebujesz się nami bawić, więc istotnie stajemy się błaznami
 38     I,  X    |             rzucił ostro i powstał.~- Więc czemu masz pretensje, że
 39     I,  XI   |          fabryki, brakowało mu Łodzi, więc zaledwie stracił ją z oczów,
 40     I,  XI   |               bawił się tak dobrze.~- Więc zamiast żalu powinna pani
 41     I,  XI   |            powiedziała z naciskiem.~- Więc? - zapytał stłumionym przez
 42     I,  XI   |      klasyczną lalką ich tajemnice.~- Więc trzeba mi ufać i starać
 43     I,  XI   |              radością i szczęściem:~- Więc to jest prawda?~Ale jej
 44     I,  XII  |               domu wypędziła go nuda, więc się wlókł ulicą nie wiedząc,
 45     I,  XII  |               mu się gwałtownie jeść. Więc wstąpił po drodze do "Victorii".~
 46     I,  XII  |               zasnuta niby pajęczyną, więc ją rwał, ściągał i jakby
 47     I,  XIII |         wszystko mu było niedogodnym, więc zarzucił cały pokój bielizną
 48     I,  XIII |          idzie o najzwyklejszą pracę, więc jeśli pan może...~Borowiecki
 49     I,  XIV  |         dawała mu w Łodzi utrzymania, więc tymczasem pracował w kantorze
 50     I,  XIV  |              kwestią życia i śmierci, więc ja jeszcze od siebie proszę
 51     I,  XIV  |               w duszy.~Horn już spał, więc przymknął drzwi od jego
 52     I,  XV   |            jest w magazynach miejsce, więc jeśli pan chce przyjąć...~-
 53     I,  XV   |          szepnął nienawistnie.~- Ach, więc to Polka dała wam kosza? -
 54    II,  I    |            słowa swoim namiętnościom, więc jechać musiał.~Tak mu ciężył
 55    II,  I    |   przeczuwanie jakiegoś nieszczęścia, więc teraz nie odpowiedziała
 56    II,  I    |           matka pana Karola, albo ja. Więc niech pan pomyśli, jak by
 57    II,  I    |          Skoro się samo nic nie robi, więc trzeba robić - odpowiedziała
 58    II,  I    |       Koniecznie i chociażby zaraz.~- Więc jedźmy, jestem już gotowy -
 59    II,  I    |              dotkniętym jej śmiechem, więc się odsunął nieco i patrzył
 60    II,  I    |              pan Borowiecki decyduje. Więc jakże? - zapytał uprzejmie,
 61    II,  I    |              i chłopu go nie użyczył. Więc biedowałem jak ojce i dziadowie,
 62    II,  II   |        zawołał z pewnym oburzeniem.~- Więc cóż? operę? - pytał się
 63    II,  II   |              prezes sam zadecyduje.~- Więc przypuśćmy, że dałbym im
 64    II,  II   |              to inaczej być nie może. Więc weźmy tę okrągłą cyfrę tysiąc
 65    II,  II   |          możesz prędko stanąć na mur, więc po co panu ryzykować z Borowieckim?
 66    II,  II   |               pan zrobisz?~- Zobaczę. Więc Borowiecki nie ma ani grosza
 67    II,  III  |               Lucy miał czas jeszcze, więc wstąpił do Wysockiego.~Wysocki
 68    II,  III  |         bogata i zupełnie przystojna, więc...~- Więc nic z tego, bo
 69    II,  III  |        zupełnie przystojna, więc...~- Więc nic z tego, bo to tylko
 70    II,  III  |            ojcem, nie ma pieniędzy... więc ja chciałam, żeby się rozerwał
 71    II,  IV   |     buntowniczym wzrokiem dokoła.~- A więc tak, byłam u Kessiera! jestem
 72    II,  IV   |               jestem jego kochanką, a więc tak! - zawołała ostro i
 73    II,  IV   |            przez wzruszenie głosem;~- Więc te wyjazdy do ciotki, te
 74    II,  IV   |           ostro, wstając z miejsca.~- Więc cóż poczniecie? - zapytał
 75    II,  V    |              którą słyszę w głosie.~- Więc po cóż mnie pan zatrzymuje?~-
 76    II,  V    |              bo muszę iść na kolej.~- Więc nasz interes?~- No - ileż
 77    II,  VI   |            lubię przeglądać wszystko, więc po przejrzeniu rachunków
 78    II,  VI   |           chorują, wypadki są częste, więc trzeba ich leczyć.~- Na
 79    II,  VI   |              a tańsze, to bym użył.~- Więc skoro za drogie, nie trzeba
 80    II,  VI   |              również byłby zdrowym.~- Więc o co panu chodzi? - zapytał
 81    II,  VI   |        szepnął zirytowany doktór.~- A więc panu powtórzę, że my nie
 82    II,  VI   |              przytakując sam sobie.~- Więc... jaką pan ma specjalność
 83    II,  VI   |           która by mnie mogła porwać, więc tak jakoś mi zeszło... -
 84    II,  VI   |          wszystkich stron nad uszami, więc już nie czekał, tylko wyszedł.~
 85    II,  VI   |           długie... Szli obok siebie, więc ręce ich łatwo się spotkały
 86    II,  VI   |     spoglądając na Melę prosząco.~- A więc dobrze, kiedy się pan tak
 87    II,  VII  |              może przegotować knedle, więc ciągle się poci ze strachu;
 88    II,  VII  |           który wstawiono nowy walec, więc za każdym dotknięciem opowiada
 89    II,  VII  |        Ubliżało im takie towarzystwo, więc się wynieśli, i stawiam
 90    II,  VII  |             nie mogła mu podpowiadać, więc wybełkotał słów kilka i
 91    II,  VIII |               jej rękę ze drżeniem.~- Więc tymczasem zawiozę pana tylko
 92    II,  VIII |              dzisiaj, niech oszaleję!~Więc on mówił znowu i wyśpiewywał
 93    II,  X    |              się mazgaił wewnętrznie, więc dla pokrycia smutku zaczął
 94    II,  X    |   nieszczęście przy twojej fabryce... więc...~- Nie robił za darmo -
 95    II,  X    |      zdumieniem.~- Pan to serio mówi! Więc miałam go zostawić na ulicy
 96    II,  X    |               głowę i krwotok płucny, więc nie jest z kategorii kwiatków
 97    II,  X    |           zrobienia pieniędzy.~- Aha, więc tylko dlatego, chcesz uszlachetniać
 98    II,  X    |              gatunek może iść lepiej, więc go robić będę.~- Rozumiem
 99    II,  XI   |             powiada, że majątek ojca, więc stary może go nawet zmarnować,
100    II,  XI   |            chciało z jej dzieciństwa, więc usiadł przy niej. Odsunęła
101    II,  XI   |            pan upija jak Bum-Bum.~- A więc żegnam Kamę na zawsze -
102    II,  XII  |            wielki, skrupułów żadnych, więc najświetniejszą przyszłość
103    II,  XIII |              fabrykę rozszerzyć.~- No więc czemu zwleka i robi piekło?
104    II,  XIII |       wzruszenie ogarniać go poczyna. Więc już niewiele słyszał skarg
105    II,  XIII |           wtrącił spokojnie Landau.~- Więc tak licząc sumarycznie,
106    II,  XIII |              wykrzykiwał z zapałem.~- Więc w jaką sumę pan go oprawisz?... -
107    II,  XIII |        rozmowa z ojcem... rozumiem...~Więc?...~- Stary mi powiedział,
108    II,  XIII |              ciągle myślałem o tobie. Więc powiedz, chcesz wyjść za
109    II,  XIII |                mówił niezadowolony.~- Więc panna Mela cię przyjęła?
110    II,  XIV  |             zazdrość przy wszystkich, więc siedział ponury, zdenerwowany
111    II,  XV   |             zostania zięciem Mullera, więc wolałby, żeby żyły z daleka
112    II,  XV   | niedowierzającym wzrokiem dziewczyny, więc wstał do wyjścia.~Anka wyprowadziła
113    II,  XV   |              nie mogła ze wzruszenia, więc pan Adam przemówił słów
114    II,  XV   |               czytać mi się nie chce, więc chciałam ci zaproponować
115    II,  XV   |     jęczmienia, a nie w laboratorium, więc?~- Więc... Karol żartował
116    II,  XV   |               w laboratorium, więc?~- Więc... Karol żartował tylko,
117    II,  XV   |            było świeżego powietrza.~- Więc to jest las? - zawołała
118    II,  XV   |            Pan Adam zaczął nawoływać, więc poszła i przywiozła go na
119    II,  XV   |   przeszkodzie - podchwyciła mocno.~- Więc wiesz?~- Nie, ciocia mi
120    II,  XV   |               dużo się w nim kochało, więc nic dziwnego, że się mszczą
121    II,  XV   |             niedzieli była zamknięta, więc trzeba było iść ulicą, obok
122    II,  XV   |     przysłonięte i tuż nad trotuarem, więc z ulicy doskonale było widać
123    II,  XV   |           było panu milej u Mullerów, więc tam pan przepędził wieczór.~-
124    II,  XV   |        ramiona, że wybuchnie płaczem, więc nic nie powiedziała, siedziała
125    II,  XVI  |         czekać zupełnego wykończenia, więc puścił tylko przędzalnię,
126    II,  XVI  |            Żydzi poczęli się krzywić, więc przestał i pił dalej z Myszkowskim.~
127    II,  XVI  |             wznoszono zdrowie Karola, więc musiał przyjść i wypić z
128    II,  XVI  |             Lucy nic nie powiedziała, więc podnosił głowę wyżej i śmiało,
129    II,  XVI  |            powtarzał to wezwanie.~- A więc dobrze, przysięgam panu
130    II,  XVII |             często się psuły maszyny, więc się zamienił w ślusarza,
131    II,  XVII |               Karol nie miał gotówki, więc Moryc i osobiście i przez
132    II,  XVII |              poszukiwana, sprzedawali więc prawie natychmiast po wyprodukowaniu,
133    II,  XVII |         bezkarnie. Jedyna sposobność, więc jej nie traci.~- Człowiek
134    II,  XVIII|          walczyli .przeciw wszystkim, więc jękami i płaczem rozbrzmiewały
135    II,  XVIII|           społeczeństwa cywilizowane, więc nie obawiajmy się, nie zapanuje
136    II,  XVIII|             zdaje, ona was nie kocha, więc zrobicie jej łaskę.~- Coś
137    II,  XIX  |        wstąpić, napisał list do mnie, więc chcę mu dać odpowiedź osobiście.~
138    II,  XIX  |       nachylając się do niego.~- Aha! więc co chcesz? - zapytał po
139    II,  XIX  |               mordercę, we wzgardzie, więc też może i dlatego twarze
140    II,  XIX  |            dziewanny.~Dół był gotowy, więc rychło zadudniła żółta przemarzła
141    II,  XIX  |       rozumiem, zarobiliście aż tyle, więc gdzież tu miejsce na okpienie?...~-
142    II,  XIX  |           chciał go zranić w kieszeń. Więc całe tygodnie trawił teraz
143    II,  XIX  |          Kurowie, gdzie był niedawno, więc i Anka przysunęła się bliżej
144    II,  XIX  |               humor to przypomnienie, więc powstał zaraz i pytał o
145    II,  XIX  |         równość nie mógł się zgodzić, więc zakończył:~- Oni za prędko
146    II,  XX   |            wrażenie, jakie wywierała, więc każda schadzka kończyła
147    II,  XX   |           czuł się winnym wobec niej, więc przyciszał, jak mógł, wstręt
148    II,  XXII |               tylko pani pozwoli.~- A więc choćby codziennie, jeśli
149    II,  XXII |               ją przycisnąć do serca, więc raz jeszcze ucałował jej
150    II,  XXIII|          zdobywał pomocnika w zięciu, więc tak był zadowolony, że jaśniała
151    II,  XXIII|             już wstęp do towarzystwa, więc porzucił dotychczasowe stosunki
152    II,  XXIII|            cierpiał, bolała go głowa, więc skoro tylko mógł, wyrwał
153    II,  XXIII|            jakie się w nim podnosiły, więc pochylił się i z bolesną,