Tom,  Rozdzial

  1     I,  I    |     suszarni poszedł ogień.~- Cóż więcej?~- A nic, wszystko poszło
  2     I,  II   |       swojego dyrektora drukarni, więcej, on go szacował na całe
  3     I,  II   |          serdecznie.~- To już nic więcej nie powiem - rzekł mocno
  4     I,  III  |      przodek, panie Maurycy, miał więcej wychowania - zaczął znowu
  5     I,  III  |        Będą, a tymczasem jest coś więcej, kredyt...~- Do spółki z
  6     I,  III  |     prosto: dam panu tysiąc rubli więcej, wstąp pan do mojego interesu.~-
  7     I,  III  |      Bucholc dałby mi dwa tysiące więcej, abym tylko został - szepnął
  8     I,  III  |         pan, cztery tysiące rubli więcej, to jest całe czternaście
  9     I,  III  |       rubli.~- Teraz dałby mi pan więcej?~- No, bo teraz pan jesteś
 10     I,  III  |         teraz pan jesteś dla mnie więcej wart.~- Dziękuję za szczerość -
 11     I,  III  |            To wyjdź, będzie zaraz więcej miejsca. - Żebym mógł iść
 12     I,  III  |        wychodzę i zaraz zrobi się więcej miejsca - zawołał Horn,
 13     I,  III  |      robili, no i będziemy o tyle więcej sprzedawali. Ale to jest
 14     I,  III  |        niej.~Drżał cały, nie mógł więcej mówić i nie otrzymując odpowiedzi
 15     I,  III  |          cię kocham, kocham i nic więcej. Potrzebowałam kochać, jak
 16     I,  III  |       uwagę i o nic już nie pytał więcej.~Lokaj wyszedł, a on rzucił
 17     I,  III  |        robił to prawie odruchowo, więcej siłą nawyknienia do podobnych
 18     I,  III  |            to mój rozum, po co mi więcej?~Siedzieli tak długo w tej
 19     I,  V    |    gorących serdelków, bo już nic więcej nie było w bufecie.~Borowiecki
 20     I,  V    |          Ha, ha, ha, wyliczaj pan więcej, to dla mnie śliczny kawałek
 21     I,  V    |     pieniędzy i pieniędzy.~- Czym więcej kupimy, tym więcej zarobimy.~-
 22     I,  V    |           Czym więcej kupimy, tym więcej zarobimy.~- Co się to w
 23     I,  V    |           że razem mieszkamy, mam więcej kredytu o jakie dwadzieścia
 24     I,  V    |           dziesięć tysięcy rubli, więcej nie mogę. Dobranoc!~Podniósł
 25     I,  V    |    tysięcy. Nie wydobędę na razie więcej.~- Więc i ja tak samo.~-
 26     I,  V    |      zastawisz go u ciotki, da ci więcej niż mnie - mówił ironicznie
 27     I,  V    |         stracimy, psiakrew, i nic więcej - mruknął Maks obojętnie.~-
 28     I,  V    |        fabryce i zarobimy jeszcze więcej - szepnął Maks nadstawiając
 29     I,  V    |    jeszcze się upijesz, to możesz więcej nie pokazywać się.~- Już
 30     I,  V    |         żeby to ino to!~- Cóż ona więcej zrobiła, mówcie - szepnął
 31     I,  V    |          powracając na górę i był więcej zniecierpliwionym niż uradowanym
 32     I,  VI   |    agenturze. Weksli nie mógł już więcej wystawiać, jeśli nie podeprze
 33     I,  VI   |    postawić cały swój majątek, że więcej nie zapłaci jak dwadzieścia
 34     I,  VI   |           bo był zły na siebie, a więcej jeszcze na nią. Potrącał
 35     I,  VII  |     czułość.~Nie mogła już myśleć więcej, bo wybiegła naprzeciw niej
 36     I,  VII  |      Nienawidził go za to jeszcze więcej.~Chodził wciąż po ciemnym
 37     I,  VIII |       ująłby się i tak za nim, bo więcej go obchodził Bucholc. Patrzał
 38     I,  VIII |          sobotę była w teatrze.~- Więcej jak ostro, bo Horn gotów
 39     I,  VIII |         wieczory straciłem daleko więcej niż pani, daleko więcej.~-
 40     I,  VIII |           więcej niż pani, daleko więcej.~- Kto to wie? - szepnęła
 41     I,  VIII |        słuszność. Nie ma co mówić więcej. Przepraszam, że cię nudziłem.~-
 42     I,  VIII |         mnie obchodzi, że jednego więcej diabli wezmą - myślał przebiegając
 43     I,  IX   |      Maksa, przy którym się czuły więcej zabezpieczone od batożenia
 44     I,  IX   |      uczciwiej, dialektyka, i nic więcej.~- Jakże ci się wydała ta
 45     I,  IX   |          bajeczną.~- Tam jest coś więcej niż miłość, bo cześć prawie
 46     I,  X    |   przewlekła rozwinęły go jeszcze więcej. A przy tym była to natura
 47     I,  X    |        pani takich kaftanów zrobi więcej, tylko trochę ozdobniej
 48     I,  X    |    stanowczo, bo chociaż płaciłby więcej, ale kto wie, jak on długo
 49     I,  X    |           znowuśmy pili litkup, i więcej już nic. Byłem u Szwarca,
 50     I,  X    |     wszystko, co mówię, albo mnie więcej nie zobaczysz u siebie.~-
 51     I,  X    |           tego sprawy.~- To wiesz więcej niż ja sam, a w kimże, jeśliś
 52     I,  XI   |          po raz pierwszy.~- Po co więcej? Jak się interes zrobi,
 53     I,  XI   |         ze starym Mullerem, który więcej czerwony niż zwykłej gadał
 54     I,  XI   |       teraz nie było już co robić więcej.~Nic tutaj zebranych nie
 55     I,  XI   |        się nie nudziłem i nigdzie więcej nie spostrzegłem śmieszności.~-
 56     I,  XII  |          Masz rację, jej uroda ma więcej sławy niż piękności. Obmówili
 57     I,  XII  |         oczy.~- Kobieta? - rzucił więcej do siebie niż do niego.~-
 58     I,  XII  |      Zostań. Chciałbym, żeby nikt więcej dzisiaj nie przyszedł -
 59     I,  XII  |       samodzielne mechanizmy, nic więcej. Znasz przecie życie fabrykantów
 60     I,  XII  |        Zwycięstwo kosztuje zawsze więcej niż przegrana! - Rozważ.~-
 61     I,  XII  |           strachem, żeby nie było więcej. No, dość tych głupstw.
 62     I,  XII  | Piotrkowską, ale czuł się jeszcze więcej zdenerwowanym i znużonym
 63     I,  XIII |      posadził kartofle, to byłoby więcej pożytku, ale pan Stórch
 64     I,  XIII |        później, gdy się ośmieliła więcej i rumieńce coraz mniej ją
 65     I,  XIII |           Biblia, a może i trochę więcej: „Przywóz następujący: wełny
 66     I,  XIII |         jest mądry, to ma jeszcze więcej, a jak kto jest bardzo mądry
 67     I,  XIII |         chce zrobić miliony, robi więcej sto razy niż robotnik i
 68     I,  XIII |       dlatego, żeby zarobić rubla więcej, niż potrzeba, nie wstanę
 69     I,  XIV  |           że miasto posiada coraz więcej, że mógł widzieć ten ruch
 70     I,  XIV  |       nadziei zwycięstwa, zżerała więcej ludzi rocznie niźli najgroźniejsze
 71     I,  XIV  |           kawałkiem cukru, bo nic więcej nie znalazł, poszedł cicho
 72     I,  XIV  |        wariactwa ludzi genialnych więcej przyniosły dobrego światu
 73     I,  XIV  |      wiele politowania, a jeszcze więcej lekceważenia, a czasami
 74     I,  XIV  |           kamasz palił go jeszcze więcej.~- Nie przerywajcie sobie
 75     I,  XV   |  Jeździłem dzisiaj, nudzi mnie to więcej jeszcze. Cóż słychać?~-
 76     I,  XVI  |          głupi, dam ci pięć rubli więcej miesięcznie.~- Nie mogę,
 77    II,  I    |         rozpusta żołnierska i nic więcej, dobrodzieju mój kochany.
 78    II,  I    |        głosem i byłaby coś mówiła więcej, ale dzwonek zadźwięczał
 79    II,  I    |        miał rację, kto miał armat więcej i wojska. Rozum państw -
 80    II,  I    |           usiądę! Noga moja tutaj więcej nie postoi, gdzie mnie obrażają.~-
 81    II,  I    |         Nie patrzył i nie słuchał więcej.~Zamknął okno i położył
 82    II,  I    |    Przywidzenie, mój ojcze, i nic więcej. Przeor, toż on umarł z
 83    II,  I    |         się to panu podoba, co?~- Więcej jeszcze, bo mogę podziwiać
 84    II,  I    |        czy co?~- Wyważy się nawet więcej, bo przecież Brauman nie
 85    II,  I    |       rozmówimy.~- W jakiej mniej więcej ilości będziecie panowie
 86    II,  I    |          jak trafi na państwo, to więcej, a jak na Żydów - mniej.~
 87    II,  I    |   człowiek.~- Jest takich w Łodzi więcej. Wie ksiądz, że on się nauczył
 88    II,  II   |       nocy A. Weber.~- Znane. Cóż więcej? - zapytywał przeglądając
 89    II,  II   |     prezesa, ale już nie wiem nic więcej - tłumaczył się pokornie.~-
 90    II,  II   |      towaru nigdy nie braknie. Co więcej?~- Mówili rano, że Pinkus
 91    II,  II   |     podobał własny koncept.~- Cóż więcej?~- Nic, mnie się tylko zdaje,
 92    II,  II   |           dałbym im tysiąc rubli, więcej nie mógłbym, rok zamkniemy
 93    II,  II   |           jeśli mój kapitał da mi więcej procentów u Borowieckiego,
 94    II,  III  |    kosztowały o dwa tysiące rubli więcej niż zwyczajne.~- Ale warte
 95    II,  III  |    wytrzymałości o cztery tysiące więcej. W razie wypadku ogień ich
 96    II,  III  |         coraz częściej i że coraz więcej irytował go Borowiecki ciągłymi
 97    II,  III  |           ilość nad jakość. Pracy więcej, ale rezultat materialny
 98    II,  III  |        wykrzyknęła rozradowana.~- Więcej niż Horna, co?~Ale już nic
 99    II,  III  |        grać zaczyna, ludzi będzie więcej i mogliby nas zobaczyć.~-
100    II,  IV   |       Adam nie mogąc się doczekać więcej słów od ojca, powstał i
101    II,  V    |     przekonam, że ten łajdak robi więcej dla tej nędzy sam niż wy
102    II,  VI   |           się należy, za fuszerki więcej nie płacimy, a jak pan będziesz
103    II,  VI   |      uprzedził go i usiadł sam, a więcej krzeseł nie było w gabinecie.~-
104    II,  VI   |    kosztowałby nas dziesięć rubli więcej i również byłby zdrowym.~-
105    II,  VI   |       naszych ludzi. Mam na myśli więcej ich dobro niż nasze.~- To
106    II,  VI   |        spodoba! a ja nie mogę dać więcej nad... sześć... no, nad
107    II,  VI   |           w tłoku, nie mówili już więcej, bo trzeba było wsiadać
108    II,  VII  |     wynieśli, i stawiam głowę, że Więcej już nie pokażą się u pani.~-
109    II,  VII  |         miałam zamiaru prosić ich więcej, bo dziś dopiero spostrzegłam,
110    II,  VII  |       powrócić do niego nigdy już więcej.~Czuła to dobrze, że to
111    II,  VII  |       wyrzec się go i nie widzieć więcej.~- Nigdy, nigdy! - powtarzała
112    II,  IX   |        nie potrzebuje tego.~- Nic więcej nad to samo nie powiem.
113    II,  X    |  mieszkania, ale tymczasem robiła więcej zamieszania niż wszyscy
114    II,  X    |          swoje ręce, bo Jaskólski więcej wzdychał, niż robił, posłała
115    II,  X    |       automatycznych wyrazów, nic więcej, bo te przesądy, ich treść,
116    II,  XI   |          A ja Kamę kocham jeszcze więcej.~Chciał ją ująć za ręce,
117    II,  XII  |         kierunkach, nie mogąc nic więcej wybrać odpowiedniego, bo
118    II,  XIII |        ślepa, żebym ja miał dawać więcej.~- Zupełnie zdrowa nie jest,
119    II,  XIII |   próbować, czy mu się nie uda co więcej wycisnąć.~- Czy Mela chce
120    II,  XIII |            Potrzebuję do interesu więcej. Mnie się nie opłaci sprzedawać
121    II,  XIII |          moja firma jest znacznie więcej warta. Pan się namyśl, panie
122    II,  XIII |           południu... Nie chciała więcej mówić, a on tak był uradowany
123    II,  XIII |          i czuł tak samo, a nawet więcej jeszcze żałował swego uniesienia,
124    II,  XIV  |            nic nie osłaniających, więcej nie miały na sobie.~Stanęły
125    II,  XV   |       Ależ później będzie jeszcze więcej roboty, całych lat potrzeba
126    II,  XV   |       nieprawda, obchodziło ją to więcej nawet, niż pragnęła, tylko
127    II,  XV   |         mimo woli, ale nie pytała więcej, bo służący zameldował Kurowskiego,
128    II,  XVI  |  powiedzieć już ani jednego słowa więcej, te frazesy wypłynęły same.~
129    II,  XVI  |           ma się pan czym martwić więcej.~Zuker drgnął, bo w jego
130    II,  XVI  |          jej rozumiem.~- Nie mogę więcej powiedzieć. Bądź pan zdrów,~
131    II,  XVIII|        jest tylko frazesem, mniej więcej dobrze deklamowanym dla
132    II,  XIX  |           miasta przybywało coraz więcej ludzi z różnych przejść
133    II,  XX   |   refleksje rozgoryczały go coraz więcej.~Tyle lat pracy, wszystkie
134    II,  XXI  |         Adamie, który dzisiaj był więcej rozdrażnionym i niespokojnym.
135    II,  XXI  |    trzecim piętrze!...~Nie pytała więcej, pchnięta pierwszym odruchem
136    II,  XXI  |      krzyków napełniających coraz więcej pokój.~- Niezgrabna jestem...
137    II,  XXI  |         do reszty.~Nie, nie mogła więcej czytać.~Chodziła po pokoju,
138    II,  XXI  |         ojciec...~Nie mogła mówić więcej, tylko płakała spazmatycznie.~-
139    II,  XXIII|          obsługiwała - ale niczym więcej być nie mogła i nie umiała.
140    II,  XXIII|           wspólne mieszkanie, nic więcej; - ona czciła go jak fetysza