Tom, Rozdzial
1 I, II | niechęcią.~Murray ujął go pod rękę i odprowadził w kąt za wielkie
2 I, III | wykrzykiwał ściskając mu rękę.~- Dziękuję, bardzo dobrze.
3 I, III | Robert, teraz poprosić o rękę jego córki, już cię nie
4 I, III | głosem, ujmując zwieszoną rękę, wyrwała mu ją szybko i
5 I, III | wsadził, a ujmując jej rękę i całując gorąco, szepnął:~-
6 I, III | szepnęła trzymając go silnie za rękę.~Bezwiednie, z przyzwyczajenia,
7 I, III | przyzwyczajenia, wsunął drugą rękę do kieszeni, gdzie miał
8 I, III | ma w domu.~Puściła jego rękę, bo służba otwierała drzwi.~-
9 I, III | przycisnęła mu z taką siłą rękę, że omal nie krzyknął z
10 I, V | list od panienki? Wyciągnął rękę i zauważył, że mu pożółkła.~-
11 I, V | drut i wyciągnęła do niego rękę jakimś automatycznym ruchem.~-
12 I, V | Madam - pocałował ją w rękę i poszedł dalej.~Kundel!
13 I, V | homeopatycznych na wyciągniętą rękę Bucholca.~- Prędzej! ty
14 I, V | szanuję bardzo, daj pan rękę. My się rozumiemy, my możemy
15 I, V | głowę podając w zamian swoją rękę do ucałowania, usiadła naprzeciwko.~
16 I, V | głowę, nadstawiając w zamian rękę i wyciągnęła ją następnie
17 I, V | umeblowane, wszędzie znać było rękę człowieka znawcy i kochającego
18 I, VI | obłożoną, i pocałowała ją w rękę.~Stara przytrzymała ją lekko,
19 I, VII | prowadzić interes na własną rękę.~Uśmiechnął się w tej chwili
20 I, VIII | i wystawiła długą białą rękę na deszcz.~- Jeszcze się
21 I, VIII | przysunął, przytrzymał go za rękę i potężnie obłożył kijami.~
22 I, VIII | szepnęła cicho, podając mu rękę na pożegnanie, którą on
23 I, VIII | dyrektorze - zawołał wyciągając rękę w eleganckiej czerwonej
24 I, VIII | rozbawiona humorem, z jakim kładł rękę na piersiach i obiecywał.~-
25 I, IX | szeptał całując ją w rękę.~- Otwórz, to zobaczymy
26 I, IX | Stary ścisnął mu mocno rękę i podsunął krzesło.~- Dawno
27 I, X | rzuciły z okrzykiem, podała rękę Józiowi i pochyliła się
28 I, X | Antoś ściskał mu mocno rękę nie mogąc słowa przemówić
29 I, X | Jaskólska chciała mu wsunąć W rękę rubla.~Odskoczył jak oparzony.~-
30 I, X | odbierzesz.~Wsadził mu w rękę trzy ruble i poszedł. Jaskólski
31 I, X | stronę, Wysocki! Daj mi rękę. I gdy to zrobił, wzięła
32 I, X | zrobił, wzięła jego chudą rękę i przyłożyła do czoła i
33 I, X | ziarna i spływały na jego rękę rozpalonym potokiem.~Tak
34 I, X | zapytała zdumiona, bo podawał rękę na pożegnanie.~- Nie, daruje
35 I, X | zważając na to, pocałował ją w rękę. Żałowała bardzo swej ostrości
36 I, XI | założenia interesu na własną rękę, a że Mela miała taki posag
37 I, XI | uśmiechem, niektórym podawał rękę, niektórych klepał po ramionach,
38 I, XI | Mada z radością, wyciągając rękę.~- Powiedzcie sobie, państwo,
39 I, XI | pochylał, widziała jego rękę, którą się podpierał o żardinierkę,
40 I, XI | wiszącą bieliznę; prawą rękę trzymał w kieszeni białej
41 I, XI | czego nie myślę.~- Daj mi rękę.~Wysunęła mu dłoń obciśniętą
42 I, XI | gdy mu dosyć ostro wyrwała rękę. - Ale, a propos Landaua.
43 I, XI | zaraz muszę.~Uścisnął mu rękę i wyszedł niepostrzeżony.~
44 I, XII | ramieniem i pokazał lewą rękę na temblaku.~- Wypadek?~-
45 I, XII | rzucił go i wyciągając rękę rzekł cicho:~- Przepraszam
46 I, XII | befsztyku w zębach gadał.~- Ręka rękę... tego, uważa paneczek
47 I, XIII | nic nie czuję, potem całą rękę i tyż nie ma.~- To ozorem
48 I, XIII | solennie i tak ścisnął jej rękę na pożegnanie, że oblała
49 I, XIII | Dobranoc panu. Uścisnął mu rękę i wyszedł, a Bucholc nie
50 I, XIII | zapytał przytrzymując go za rękę, bo Karol zaczął się z nim
51 I, XIV | prowadziłeś ją nawet pod rękę.~- To nieprawda! to nie
52 I, XIV | czterdzieści rubli.~Ujęła go za rękę i wyprowadziła do saloniku,
53 I, XIV | bardzo energicznie, podał mu rękę i spiesznie poszedł stukając
54 I, XVI | wyciągając do niego z powozu rękę.~Cohn oddał uścisk i przeszedł
55 I, XVI | Jeszcze chwilę, proszę o rękę.~Rzucił oczami na sznur
56 I, XVI | handlował węglem na własną rękę, handlował drzewem, handlował
57 I, XVI | Wilczek wyczekująco wyciągnął rękę do przywitania. Moryc mu
58 II, I | stał na środku korytarza, rękę podniósł do góry, patrzył
59 II, I | stał przy nich i wyciągał rękę jak dobry znajomy.~- Co
60 II, I | niektóre - podawały tylko rękę i zamieniały po słów kilka.~
61 II, I | Wilczek całując księdza w rękę.~- Mówił mi twój ojciec.
62 II, I | oba policzki, a księdza w rękę, co tego ostatniego tak
63 II, II | to położenie i iść ręka w rękę, solidarnie!~- A Niemcy? -
64 II, III | obiedzie?~Wyciągnął do niej rękę.~- Jeszcze. Zaraz panu podam
65 II, III | Jeszcze. Zaraz panu podam rękę, muszę ją wytrzeć, bo gotowałam
66 II, III | starannie twarz.~Pocałował ją w rękę, chciał to samo zrobić z
67 II, III | wszedł i pocałował ją w rękę.~Przycisnęła mu głowę do
68 II, III | do niego długą, wykwintną rękę o cienkich stożkowych palcach.~-
69 II, III | któremu maszyna zgniotła rękę.~Borowiecki korzystając
70 II, III | zaczęła ściskając mu silnie rękę.~- Muszę się pierwej rozpatrzyć
71 II, III | wysuwając do przywitania spoconą rękę.~- Ba! czekaliśmy, zdaje
72 II, IV | wyschniętą, suchotniczą rękę.~- Jest... jest... - szeptał
73 II, IV | strzępach, ujął mocno pod rękę i poprowadził do dorożki.~
74 II, IV | bramą, uścisnął mu silnie rękę i pobiegł do pałacu Kesslera.~
75 II, V | cygara z ust i wyciągając rękę do powitania.~- Bardzo proszę,
76 II, V | robimy interesy.~Wyciągnął rękę i bardzo łaskawie dotknął
77 II, V | zawołał prędko, wyciągając rękę do zgody.~- Ja nie mam czasu,
78 II, V | będzie zgoda? Pochwycił jego rękę i uderzył w nią na zgodę.~-
79 II, VI | prawie na krześle, wetknął w rękę papierosa i podawał zapałki.~-
80 II, VI | ścisnął mu bardzo mocno rękę na pożegnanie.~- Ty mu daj
81 II, VI | dorożki, pocałował ją w rękę przez roztargnienie, potem
82 II, VI | jakie miał przy sobie, w rękę chorego, pochylił się nad
83 II, VII | poprzednich, ujął ją za rękę i podprowadził do okna.~-
84 II, VIII | drwiąco Kurowski ściskając mu rękę. - Ale są lepsi od nas,
85 II, VIII | krańców możliwości. Ujął jej rękę ze drżeniem.~- Więc tymczasem
86 II, VIII | zmienionym głosem; wsunął rękę pod pelerynę i objął ją
87 II, VIII | pójdzie do ojca prosić o jej rękę, gdy wreszcie wyczerpany
88 II, IX | ona stygnącą dłonią ujęła rękę syna i trzymała, uśmiech
89 II, X | wyjścia.~Gdy ją całował w rękę na pożegnanie, szepnęła
90 II, XI | do ciotki, wzięła ją za rękę i z tajemniczą twarzą przyprowadziła
91 II, XII | mówił Kessler ściskając mu rękę.~- Interes?~- Chciałem cię
92 II, XII | łaskę robi podając komu rękę. Verfluchter! - zaklął cicho.~-
93 II, XIII | Pożegnał Reginę, uścisnął rękę Grosmanowi, odprowadził
94 II, XIII | gruby grosz. Pan mnie w rękę za nią pocałować powinieneś.
95 II, XIII | Chciał pocałować ją w rękę, ale cofnęła się łagodnie.~-
96 II, XV | sprawia przyjemność.~Wziął w rękę koniec jej ogromnego warkocza
97 II, XV | Borowieckiego, pocałował ją w rękę, schylił się do nóg wedle
98 II, XV | wdzięczna, bardzo...~Ujęła jej rękę i przycisnęła do ust.~-
99 II, XV | się chwilę, pociągając za rękę dziewczynę.~W saloniku siedziała
100 II, XVI | Jak komu potrza abo i na rękę, to niech se ta wszystkich
101 II, XVI | zadowolony, że wziął ją za rękę i wskazując fabrykę zawołał
102 II, XVI | spotkawszy, wsunął mu list w rękę i zapowiedział, żeby natychmiast
103 II, XVI | powiedział uroczyście, podnosząc rękę do góry.~Głos mu zadrżał
104 II, XVIII| Dobranoc.~Kurowski podał mu rękę i patrzył za nim z głębokim
105 II, XIX | psiakrew, wyciąga do mnie rękę, dziękuje mi za dobre serce
106 II, XIX | Adam wyciągając do niego rękę, którą Wilczek jakoś bezwiednie,
107 II, XXI | dziewczyna, chwyciła jego rękę i strumień łez popłynął
108 II, XXII | poruszona wyciągnęła do niego rękę.~Maks, bardzo zmieszany
109 II, XXII | czas.~Maks ucałował jej rękę i wyszedł bardzo uradowany.~
110 II, XXII | przystanął.~- Niech mi pan poda rękę, nie na pożegnanie, ale
111 II, XXII | prędko, wyciągając do niego rękę.~Porwał ją i ucałował bardzo
112 II, XXIII| widać.~Ścisnął mocno jej rękę i jechał dalej w milczeniu.
113 II, XXIII| radością.~Pocałował ją w rękę i nie mógł się na nią napatrzeć.~
114 II, XXIII| u serca, że uścisnął jej rękę i odszedł spiesznie, aby
|