Tom, Rozdzial
1 I, II | po którym turkotały od czasu do czasu wózki i przechodzili
2 I, II | którym turkotały od czasu do czasu wózki i przechodzili ludzie,
3 I, III | pan widzi, teraz nie mam czasu - szepnął i poszedł.~- On
4 I, III | wielki pan, teraz nie ma czasu.~- Ma rację, tutaj wcale
5 I, III | powiedzieć.~- Nie miałem czasu i zapomniałem - tłumaczył
6 I, III | stało. Nie miał jeszcze czasu zdać sobie sprawy dokładnie,
7 I, V | geszeft być kobietą, to szkoda czasu - wołał ze śmiechem znany
8 I, V | zamknięciu, a druga nie ma czasu wyjrzeć na świat, bo ma
9 I, V | przeszkodzi.~- Nie traćmy czasu na próżne gadaniny, trzeba
10 I, V | oczami w Borowieckiego, od czasu do czasu odrzucając ruchem
11 I, V | Borowieckiego, od czasu do czasu odrzucając ruchem głowy
12 I, V | bo, widzicie, ja się mam czasu - prosił Borowieoki, który
13 I, VI | cyfry na stole, rzucając od czasu do czasu jakie słowo poważne,
14 I, VI | stole, rzucając od czasu do czasu jakie słowo poważne, a Zygmunt
15 I, VI | bujał się, palił cygaro i od czasu do czasu wołał:~- Cicho,
16 I, VI | palił cygaro i od czasu do czasu wołał:~- Cicho, Żydy!~-
17 I, VII | Dajcie mi spokój, nie mam czasu - mruknął Bernard, przewrócił
18 I, VII | oblatywać pokój, pokwikując od czasu do czasu.~Toni zanosiła
19 I, VII | pokwikując od czasu do czasu.~Toni zanosiła się szalonym
20 I, VII | Dlatego, że ja nie mam czasu, przyrzekłem komuś, że przyjdę -
21 I, VII | próżniactwo, pochodzące ze zbytku czasu i zbytku pieniędzy! Nuda
22 I, VIII | miał ani chwili wolnego czasu, chodził do fabryki pilnować
23 I, VIII | Nie miał nawet dzisiaj czasu wypić herbaty, bo Bucholc,
24 I, VIII | milczeniu, nikt nie miał czasu na pogawędkę, a wszyscy
25 I, VIII | kiwali głowami nie mając czasu na inne pożegnania i wybiegali
26 I, VIII | pan dla nas nigdy nie ma czasu, już trzy niedziele z rzędu
27 I, VIII | stara kobieta.~Nikt nie miał czasu zwracać uwagi na pogrzeb,
28 I, IX | panu za pomoc.~- Szkoda czasu! Mnie tylko żal jednego,
29 I, IX | wreszcie,~Chłopak nie miał już czasu dziękować, zeskoczył na
30 I, IX | trlombie - pytał chłopak od czasu do czasu, a nie dostawszy
31 I, IX | pytał chłopak od czasu do czasu, a nie dostawszy odpowiedzi,
32 I, X | od lat dwóch, to jest od czasu sprowadzenia się na bruk
33 I, X | położenie poprawiać od pewnego czasu, gdy Józio zarabiać począł
34 I, X | aby doktór poświęcał tyle czasu i trudów... nie.~- Zresztą,
35 I, X | jesteś dziwny od pewnego czasu, wyglądasz, jakbyś połknął
36 I, XI | już poznaczoną pazurami czasu; na skroniach zapadniętych
37 I, XI | Jak również nakazywał od czasu do czasu dać coś na biednych,
38 I, XI | również nakazywał od czasu do czasu dać coś na biednych, narzekać
39 I, XII | sobą i z kilku godzinami czasu.~Skręcił w ulicę Benedykta
40 I, XIII | Karol wymawiał się brakiem czasu, ale Muller odebrał mu kapelusz,
41 I, XIII | Dobrze, dobrze! - mówił od czasu do czasu Bucholc, nic prawie
42 I, XIII | dobrze! - mówił od czasu do czasu Bucholc, nic prawie nie
43 I, XIV | stwarzał Adam, nie żałując czasu ani pieniądzy.~- Późno,
44 I, XIV | powietrze.~Horn, który od czasu zerwania z Bucholcem nic
45 I, XV | bezpotomnie...~- Nie mam, panie, czasu na genealogię. Byłeś pan
46 I, XVI | wspaniałemu orszakowi, który od czasu do czasu wybuchał ogromnym
47 I, XVI | orszakowi, który od czasu do czasu wybuchał ogromnym chórem
48 I, XVI | niezasłużone.~Ale nie było czasu na rozczuwanie krzywdy,
49 II, I | jeszcze większych.~Od pewnego czasu czuł wstręt do małych interesów,
50 II, I | odżywiacie i dużo macie czasu, skoro go zużywacie na takie
51 II, I | pomagał panu Adamowi i od czasu, do czasu uderzał pięścią
52 II, I | panu Adamowi i od czasu, do czasu uderzał pięścią w stół,
53 II, I | Pożegnanie nie zabrało wiele czasu, wszyscy prócz Karczmarka
54 II, I | Mało ma pan dla mnie czasu teraz, bardzo mało... -
55 II, I | siebie mam choćby godzinę czasu dziennie. Od piątej rano
56 II, I | pięknie i żałuję, że nie mamy czasu przyglądać się dłużej.~-
57 II, II | pan, ale prędko, mam mało czasu.~- Pan prezes obiecał dać
58 II, II | się masz i do widzenia, bo czasu nie mam.~- Chciałem ci tylko
59 II, III | obojętną i zabierała wiele czasu tak potrzebnego dla fabryki.~
60 II, III | pan prędzej, bo nie mam czasu.~- Panie doktorze, może
61 II, III | Wysocką znał Borowiecki od czasu przyjazdu ze wsi, bo miał
62 II, III | odwiedziny i zabieranie sobie czasu.~- Jestem na pani rozkazy.~
63 II, III | życiu dzisiejszym nie ma czasu na zajmowanie się upiorami.~-
64 II, III | byłoby raźniej.~- Nie mam czasu, chyba w niedzielę.~- Mam
65 II, III | miałem już iść, bo nie mam czasu.~- Chodźmy za oranżerię,
66 II, IV | na Spacerową.~- Nie mam czasu, muszę teraz iść szukać
67 II, V | prędko inną, bo nie mam czasu!~- Panie 'Wilczek, pan jest
68 II, V | wesołej sceny.~Horn nie miał czasu protestować, bo w tej chwili
69 II, V | Griinspan?~- Nie miałem czasu. Kiedy ja miałem oglądać?
70 II, V | niecierpliwość. - Ale ja nie mam czasu, panie Wilczek - dodał powstając
71 II, V | z ławki.~- I ja również czasu nie mam, bo muszę iść na
72 II, V | rękę do zgody.~- Ja nie mam czasu, panie Griinspan, a pan
73 II, V | będzie zgody, bo nie mam czasu na zabawę.~- Panie Wilczek,
74 II, VI | potrzebowałby dwa razy tyle czasu i wyjazdu na wieś.~- Trzeba
75 II, VI | pisał pilnie i tylko od czasu do czasu podnosił głowę
76 II, VI | pilnie i tylko od czasu do czasu podnosił głowę i uśmiechał
77 II, VII | tłumem osób i salonem, od czasu do czasu zwracając się ruchem
78 II, VII | osób i salonem, od czasu do czasu zwracając się ruchem monarchini
79 II, VII | zmianie, ale nie miał już czasu obserwować, bo lokaj szepnął
80 II, IX | Umarła! - Powtarzał od czasu do czasu, ale nie wiadomo,
81 II, IX | Powtarzał od czasu do czasu, ale nie wiadomo, co miał
82 II, X | czego potrzeba? - pytała od czasu do czasu, wychylając się
83 II, X | potrzeba? - pytała od czasu do czasu, wychylając się przez okno.~-
84 II, X | przerwanej roboty, ale od czasu do czasu zaglądał ukradkiem
85 II, X | roboty, ale od czasu do czasu zaglądał ukradkiem na korytarz,
86 II, X | Otóż wątpię, czy starczy czasu tym stu nowym tandeciarzom
87 II, X | narzucał mu się od pewnego czasu, zastanawiała i czyniła
88 II, X | słychać? Nie miałem jeszcze czasu go odwiedzić. Trawiński
89 II, XI | niego.~Wstrząsał się od czasu do czasu febrycznie i wtedy
90 II, XI | Wstrząsał się od czasu do czasu febrycznie i wtedy bezwiednie
91 II, XII | kantorze prośby, nie mam czasu - rzucił nerwowo i spiesznie
92 II, XV | było to po raz pierwszy od czasu, jak w Łodzi mieszkała,
93 II, XV | przekonana, że ją kochał, ale od czasu przyjazdu do Łodzi zaczynała
94 II, XV | monotonnym głosem i od czasu do czasu podnosił spoconą
95 II, XV | monotonnym głosem i od czasu do czasu podnosił spoconą twarz,
96 II, XV | zawiadomiłem, nie było już czasu, bo wyjechałem niespodziewanie.
97 II, XV | fabryki, mało mógł poświęcać i czasu, i uwagi narzeczonej, czuł
98 II, XVI | powinowactwa.~Tyle miesięcy czasu, tyle wysiłków mózgu i nerwów,
99 II, XVI | rydze, tam!~Ksiądz Szymon od czasu do czasu pociągał wygasły
100 II, XVI | Ksiądz Szymon od czasu do czasu pociągał wygasły cybuch
101 II, XVI | będę mógł poświęcić mu tyle czasu, ile bym chciał, bo jak
102 II, XVI | jej twarzy, a łkanie od czasu do czasu rozrywało jej piersi.~
103 II, XVI | twarzy, a łkanie od czasu do czasu rozrywało jej piersi.~Rozstali
104 II, XVII | interes i pieniądze, musi od czasu do czasu wziąć zimną kąpiel
105 II, XVII | pieniądze, musi od czasu do czasu wziąć zimną kąpiel uświadomienia,
106 II, XVIII| ale pod warunkiem, aby od czasu do czasu występek zaprosić
107 II, XVIII| warunkiem, aby od czasu do czasu występek zaprosić na obiad."~"
108 II, XVIII| Siadaj, mamy dosyć jeszcze czasu do rana - powiedział, wskazując
109 II, XXII | Józio Jaskólski, który od czasu pewnego przychodził stale
110 II, XXIII| Karolem, w którym od pewnego czasu był rozkochany.~A Mada?
111 II, XXIII| brakło mu przede wszystkim czasu, a potem zbyt nimi pogardzał
112 II, XXIII| dziećmi, jeśli ma pan chwilę czasu.~- Cóż to za gromada? -
113 II, XXIII| przędza nawinięta na wrzeciono czasu odwijała się przed nim,
|