Tom, Rozdzial
1 I, I | palto. - Żałuję, że nie mogę zostać z wami, ale puszczam
2 I, II | Dlatego, że już wytrzymać nie mogę w tym podłym chamstwie łódzkim.
3 I, III | Ja o pańskim tego nie mogę powiedzieć.~- Warum? - rzucił
4 I, III | Bardzo panu dziękuję, ale nie mogę przyjąć tak wspaniałej propozycji.~-
5 I, III | natychmiast?~- To natychmiast mogę kilka tytułów napisać, a
6 I, III | Mullerów, to bym wy-szedł.~- Mogę ci to ułatwić.~- Ja wychodzę
7 I, III | przyjdę jutro, dzisiaj nie mogę.~- Czy jesteś pan zamówiony
8 I, III | która godzina, ja tego nie mogę zrobić, aby me myślano,
9 I, III | Pan ze mnie żartuje.~- Nie mogę żartować z tego, co kocham -
10 I, III | wołać wciąż. Kocham cię! Mogę to powtarzać wobec całego
11 I, III | mnie zaczniesz. Już nie mogę udawać, już nie mogę żyć
12 I, III | nie mogę udawać, już nie mogę żyć bez ciebie i bez miłości.
13 I, V | wszystko wekslem. Skąd ja mogę wiedzieć, co mnie to razem
14 I, V | abym się tak upił.~Nie mogę sobie darować, szumi mi
15 I, V | tysięcy rubli, więcej nie mogę. Dobranoc!~Podniósł się
16 I, V | Ja mam piętnaście rubli, mogę dołożyć mój pierścień brylantowy,
17 I, V | sobie, zaraz... 400 rubli, mogę dać 300 zaraz.~- Kto twoje
18 I, V | panie von Borowiecki. Ja mogę bywać wszędzie, gdzie mi
19 I, V | patrz na mnie, ja tak mówić mogę, bo ja ich wszystkich żywię.~-
20 I, V | tytułem Naturalne pożywienie, mogę ją panu przysłać.~- Dziękuję,
21 I, VI | dobrze rozumiem, tylko nie mogę zrozumieć, dlaczego ty,
22 I, VI | ja go nudzę, ja mu się mogę sprzykrzyć, jaki mi hrabia
23 I, VI | on jest mądry człowiek, mogę postawić cały swój majątek,
24 I, VII | dekadentką. Mieciek, czy ja mogę być dekadentką? Mieciek,
25 I, VII | przestali grać, bo ja spać nie mogę, że ja sobie nie życzę,
26 I, VIII | umiem.~- Co to znaczy?~- Nie mogę prędzej pisać, niż piszę.~
27 I, VIII | południa się morduję i nie mogę wydobyć barwnika!~Borowiecki
28 I, VIII | Chciałem pożyczyć - nie mogę; nikt teraz w Łodzi gotówki
29 I, VIII | złość Szai, a zresztą, nie mogę za nie iść i prosić tego
30 I, VIII | pomóc.~Dziękuję ci, nie mogę. to byłoby nie tylko wbrew
31 I, VIII | ostateczność, nie śmiałbym.~- .Nie mogę, absolutnie nie mogę. Pieniądze
32 I, VIII | Nie mogę, absolutnie nie mogę. Pieniądze mam, ale o ileś
33 I, VIII | Pomógłbym, gdybym mógł, a że nie mogę - nie pomagam. Nie mogę
34 I, VIII | mogę - nie pomagam. Nie mogę przecież oddać własnego
35 I, VIII | Nie, plajty nie zrobię, mogę tylko uczciwie zbankrutować.~-
36 I, IX | firmę, co się zakłada. Ja mogę dzisiaj prawie na pewno
37 I, IX | nadzwyczajnie szlachetnym, nie mogę wprost w to uwierzyć. Przypominam
38 I, IX | pulpicie.~- Ojciec w fabryce, mogę go zawołać.~- Pójdę tam.
39 I, IX | przez okno. - Czym panu mogę pomóc? - dodał.~- Pożyczką
40 I, IX | jesteś. Oto rozliczyłem się, mogę ci pożyczyć pięć tysięcy
41 I, X | nic. Żal mi tylko, że nie mogę jeszcze zarobić tyle, ile
42 I, X | każdym razie dwoje starszych, mogę się postarać, aby wysłano
43 I, X | wykrzyknął zirytowany.~- Ależ nie mogę wymagać, aby doktór poświęcał
44 I, X | potrzeba pieniędzy, kilka rubli mogę pożyczyć.~- A nie, słowo
45 I, XI | ale sama wiesz, że nie mogę, ojciec się na to nie zgodzi.~-
46 I, XI | wymienię w cyfrach, ale mogę pana objaśnić, że to najlepsza
47 I, XI | sobą akurat tak długo, że mogę pana posądzić o miłość do
48 I, XI | pana...~- Szkoda, że nie mogę wyrazić swojej wdzięczności
49 I, XI | powinny, że jednak ja mało mogę mówić o aniołach, bo ten
50 I, XII | przeznaczać. - A nie chcesz?~- Nie mogę jakoś. Pomińmy to, jesteś
51 I, XII | wniosków.~- Ja mam gotowe, mogę ci je rozsnuć natychmiast,
52 I, XIII | wezmą, tu buta włożyć nie mogę, bo kłuje, ta klempa popaliła
53 I, XIII | mógł nimi poruszać.~- Czy mogę już iść? - zapytał szeptem
54 I, XIII | mówił.~- Szanuję pana, ale mogę panu powiedzieć głupstwo,
55 I, XIV | chociaż dzisiaj nie mam. ale mogę pożyczyć jutro - mówił Horn. -
56 I, XV | mogą być szkodliwe.~- Nie mogę już wysiedzieć w domu. Nudzi
57 I, XVI | wyrobiłbyś się przy mnie.~- Nie mogę, muszę pozostać u Bauma.~-
58 I, XVI | więcej miesięcznie.~- Nie mogę, nie wypada mi opuszczać
59 II, I | Nie, nie! Nic już jeść nie mogę, żyję oczekiwaniem, bo dziś
60 II, I | co?~- Więcej jeszcze, bo mogę podziwiać pani prak-tyczność.~
61 II, II | zmarnowanie, ja tego zrobić nie mogę jako dobry obiwatel! - zawołał
62 II, II | zaniepokoiły go silnie.~- Nie mogę, tak mam kapitały poangażowane,
63 II, II | kapitały poangażowane, że nie mogę, a przy tym ja się muszę
64 II, II | liczyć ze wszystkim... ja nie mogę się narażać... na straty...
65 II, III | Dwieście rubli." Skąd ja mogę wziąć tyli majątek! Poszedłem
66 II, III | rozumie i odczuje, że ja nie mogę pomyśleć nawet o tym bez
67 II, III | godzin i ni-kogo namówić nie mogę. Był Moryc, wykręcił się
68 II, III | nie wyczerpany zupełnie, mogę poczekać. Chłopiec, daj
69 II, III | mogą mnie zmusić!... Nie mogę się przecież opierać, bo
70 II, III | Karl, i przed całym światem mogę śmiało wołać, że kocham.
71 II, VI | filantropię.~- Ja zaś, że nie mogę chorych pozostawić tylko
72 II, VI | wyleczonych jeszcze zupełnie, to mogę od tej chwili opuścić miejsce
73 II, VI | Bardzo żałuję, że nie mogę nic zrobić mojemu kochanemu
74 II, VI | się tak spodoba! a ja nie mogę dać więcej nad... sześć...
75 II, IX | Pomówimy o miłości.~- Nie mogę, jutro poniedziałek, muszę
76 II, X | jesteśmy, a jeszcze nie mogę uwierzyć, że naprawdę mieszkamy
77 II, X | się na nic. Jezus? ledwie mogę zipać. Psy do niczego...
78 II, X | radości, ale swoją drogą nie mogę jej darować... Jak ona śmiała
79 II, X | tego słowa powiedzieć nie mogę... niestety, nie mogę...~-
80 II, X | nie mogę... niestety, nie mogę...~- Jeśli idzie o fabrykę,
81 II, X | szepnął znacząco Moryc.~- Nie mogę... choćbym chciał... nie
82 II, X | choćbym chciał... nie mogę.~- A jeśli będziesz musiał?...~-
83 II, X | spojrzał W jego oczy.~- Mogę ci dostarczyć pieniędzy.~-
84 II, X | stosunku do wysokości wkładu mogę się zająć częścią interesów
85 II, XI | głupi, co ja za łajdactwo mogę nosić w twarzy, przecież
86 II, XI | poczekaj pan rok.~- Nie mogę. Za rok dwieście, nie opłaci
87 II, XII | cicho.~- Gdzie idziesz? Mogę cię podwieźć, bo powóz na
88 II, XII | Wiesz, pójdę z tobą, mogę ci być pomocnym w ocenie...~
89 II, XIII | dajesz Meli?~- Co pan masz?~- Mogę panu jutro przedstawić pasywa
90 II, XIII | moje słowo nie wiatr.~- Nie mogę. Potrzebuję do interesu
91 II, XIV | chwili odezwał się ciszej:~- Mogę ci ją odstąpić, chcesz?~-
92 II, XV | miłości.~- Wyjdźmy, już nie mogę wytrzymać – szepnęła Nina
93 II, XV | interes?~- Mam kilka nawet.~- Mogę je załatwić.~- Dziękuję,
94 II, XVI | tym nie mówić ani słowa. Mogę panu pomóc w poszukiwaniach,
95 II, XVI | na pojedynek, co ja panu mogę zrobić? Nic nie mogę zrobić!
96 II, XVI | panu mogę zrobić? Nic nie mogę zrobić! Ja jestem prosty
97 II, XVI | kocham bardzo, pracuję, jak mogę. żeby jej nic nie brakowało,
98 II, XVI | pan liczy na mnie, ja się mogę przydać na co... Ja panu
99 II, XVI | niewiele jej rozumiem.~- Nie mogę więcej powiedzieć. Bądź
100 II, XVI | sama to rozumiesz, nie mogę narażać twojego spokoju,
101 II, XVI | narażać twojego spokoju, nie mogę cię narażać na zemstę męża,
102 II, XVI | nie wrócę do domu, już nie mogę dłużej się tak męczyć strasznie,
103 II, XVI | tak męczyć strasznie, nie mogę, zabierz mnie, Karl! - szeptała
104 II, XVII | rozejdziecie natychmiast?~- Nie mogę. Jakże się rozstanę z ojcem,
105 II, XVII | Nie mówmy o tym. Nie mogę wyjść za niego, bo popsuję
106 II, XVII | dojść. A przecież nie mogę mu być zawadą i... nie będę.~-
107 II, XXI | posądzeniami. Ja się cofam, bo nie mogę trzymać pieniędzy w martwym
108 II, XXI | aby z nim został.~- Nie mogę. Nie gniewaj się na mnie,
109 II, XXI | miej do mnie żalu, ale nie mogę. Widzisz, ja w tę fabrykę
110 II, XXIII| własności. Czemuż ja nie mogę w ten sam sposób używać
|