Tom, Rozdzial
1 I, I | Swistawki znowu zaczęły podnosić swoje przenikliwe, denerwujące
2 I, I | kładłeś nawet na prokurze swoje von, a jesteś największym
3 I, II | Borowiecki.~Podniósł się i wlókł swoje chore zreumatyzmowane nogi
4 I, II | rozpalonej atmosferze. Zatapiał swoje schorowane ciało w sali
5 I, II | się tutaj przenieśli na swoje zatracenie.~- Chodzicie
6 I, II | po drugie, kaj ja ostawię swoje sieroty? .- Z czegóż żyjecie?~-
7 I, II | i świniaka, i jajko miał swoje, i krowę mieliśwa, a tutaj
8 I, II | się ująć wspomnieniom w swoje szarpiące szpony, drwiący
9 I, III | Tak.~- On wciąż drukuje swoje bojki? Słyszałem, że ma
10 I, III | mlaskał językiem, oblizywał swoje sine, opadnięto wargi, trząsł
11 I, III | Jakoż i wyszedł, odnalazł swoje miejsce w pierwszym rzędzie
12 I, III | wyrzutem, utkwiwszy w nim swoje ogromne, cudne oczy.~- Czy
13 I, V | popiół na spodek, przeciągnął swoje olbrzymie kości i rzekł:~-
14 I, V | wprost okien i odcinały swoje potężne, surowe profile
15 I, V | nie używił. Kartofle były swoje, krowę się uchowało, świniak
16 I, V | ściany. Bucholc podniósł swoje jastrzębie, czerwone oczy
17 I, V | wygrzewały w wiosennym słońcu, swoje potworne cielska i błyskały
18 I, V | handlowe,~W Łodzi mieli swoje nazwy złośliwe: Welt i dwa
19 I, V | surdut, gładził całą dłonią swoje potężne, czysto wygolone
20 I, VI | jeszcze większy kredyt, bo swoje straty odbiją na innych
21 I, VI | a kupować, co się da, na swoje własne conto - to była idea,
22 I, VI | Cohn stał z boku i robił swoje zwykłe witze, z których
23 I, VI | wąskie usta.~- On ciągle swoje! Tyś brał towar surowy na
24 I, VI | układać? Nic nie dać, my za swoje pieniądze nie dostaniemy
25 I, VI | zrobi.~- Mela, Grosman ma swoje filozoficzne bziki, ma,
26 I, VII | co jak zaczął drukować swoje bojki, to mi połowę towaru
27 I, VIII | Pan za mocno akcentujesz swoje słowa - szeptał Bucholc
28 I, VIII | księgi, najspokojniej zabrał swoje ołówki, gumy i obsadki,
29 I, IX | zapadającym zmroku, znacząc tylko swoje istnienie kłębami białych
30 I, IX | gdyby mógł wtajemniczyć ją w swoje położenie, to sprawiłaby
31 I, IX | szybko opowiedział mu całe swoje położenie, ale o pomoc zawahał
32 I, IX | nieraz, ale pomimo to miał swoje punkty, na których był nieugiętym;
33 I, IX | pantofle na nogi, przykrył swoje bujne jeszcze siwe włosy
34 I, IX | się nawzajem.~Stary troski swoje zostawiał w kantorze, a
35 I, IX | zaraz przyjdzie - i nim swoje dwa nieodstępne koty zdążyła
36 I, IX | cicho ze stołu, gładziła swoje kotki, czasem przystawała
37 I, XI | delikatnością oblewając swoje oblicze wodą, ale natomiast
38 I, XI | narożniku salonu wznosiła swoje brązowe kształty wdzięczna
39 I, XI | wstając i rozprostowując swoje rozwinięte doskonale kształty,
40 I, XI | który zawsze prawie popierał swoje wywody porównaniami.~- To
41 I, XI | się właśnie i opowiadali swoje przygody z takim naiwnym
42 I, XI | cicho, podnosząc na niego swoje szare oczy.~- Nie, myślałaś
43 I, XII | będę nachodziła, jak un ma swoje święto. Ażebyś zmarniał,
44 I, XII | dawniej dopominały się o swoje prawa.~Jakby pierwsza młodość
45 I, XIII | będę go musiał pochować za swoje pieniądze.~- Za wcześnie
46 I, XIII | fabrykantów miało tutaj swoje mieszkania.~W oknie niskiego
47 I, XIII | obecności i co chwila podnosiła swoje jasne porcelanowe oczy i
48 I, XIII | Łodzi, wysławiaj pan dalej swoje cudowne miasteczko, całuj
49 I, XIV | na zawsze odechce uwodzić swoje robotnice, na zawsze - dodał
50 I, XV | uwagi - syknął wyszczerzając swoje kły rzadkie.~- Ja znowu
51 I, XVI | buchające kłębami dymów, na swoje królestwo dawne, na cały
52 I, XVI | pogrzeb.~- Śmierć ma jednak swoje dobre strony - zauważył
53 I, XVI | że Grunspan ma rozszerzać swoje fabryki i musi od niego
54 II, I | głupstwa.~- Każdemu wolno mieć swoje zdanie.~- Pod warunkiem,
55 II, I | serce tak mocno, mocniej niż swoje własne, że chciałabym, abyś
56 II, I | chciała zabrać i krówki swoje, i kureczki, i gąski, i
57 II, I | głośno, a kwoki ogarniały swoje małe, rozstawiając nogi
58 II, II | co się z nich zrobi. Pan swoje ulokuje w loterii, bo pan
59 II, II | jednego grosza. I ja mam dawać swoje pieniądze na zmarnowanie,
60 II, II | wyjścia.~- Zabierzże pan swoje weksle.~- Papieru nie brakuje
61 II, II | brać, tyle będzie brał za swoje farby. Ale to nie o to idzie,
62 II, III | i rzucił w kąt wszystkie swoje leniwe przyzwyczajenia.~
63 II, III | poszedł teraz przez ogród i swoje place, tylko wyszedł na
64 II, III | wesoło, podnosząc na niego swoje porcelanowe niebieskie oczy.~-
65 II, III | Trupy. Archeologia ma swoje miejsce w muzeach; w życiu
66 II, V | powietrze. Pokazałbym panom swoje pole i ogród, dobrze?~-
67 II, VII | Ance, położył na kolanach swoje ręce węzłowate, obrośnięte
68 II, IX | głowie! Muszę wpierw to swoje bydlę ożywić i puścić w
69 II, X | płynącą.~Ujęła wszystko w swoje ręce, bo Jaskólski więcej
70 II, XI | romansie młodzi ludzie mają swoje przyjaciółki - tłumaczyła
71 II, XI | Być może, ale wszystko ma swoje maximum - mówił niezadowolony,
72 II, XI | od niego zapałkę zapalał swoje cygaro i mówił:~- Umówiliśmy
73 II, XI | nieco, zaczął opowiadać mu swoje plany:~- Ja mam trzydzieści
74 II, XI | spokojnie Moryc popierając swoje wywody szeregiem cyfr i
75 II, XII | i szedł dalej rozważając swoje szansę.~Pieniędzy miał trochę,
76 II, XII | sympatię. Ma ona wprawdzie swoje polskie fanaberie, lubi
77 II, XIII | zająć szczerze, jeśli za swoje trzydzieści tysięcy nie
78 II, XIII | dodawał do dwóch nazwisk firmy swoje trzecie.~- Ale o tym jeszcze
79 II, XIII | naciskiem. - Niech pan powie swoje słowo...~- Co pan masz?
80 II, XV | drobiazgowością i szczerze wyrażała swoje zdumienie z ich przyjścia.~-
81 II, XV | kilku cyklistów, ciągnących swoje maszyny po wysypanej miałem
82 II, XV | zmrokiem, który już rozsnuwał swoje pajęcze posnowy na niskie
83 II, XV | opowiedzieć mu wszystkie swoje udręczenia i wątpliwości.~
84 II, XV | postanowienie przeprosić go za swoje wyjście dzisiejsze, byle
85 II, XVI | można.~- Mógłbyś odświeżyć swoje teorie, bo mi już bardzo
86 II, XVI | głosem zawołał:~- Rzeknę swoje! Żeby się ludzie kochały,
87 II, XVII | się zupełnie zapłaconym za swoje trudy.~Borowiecki zajmował
88 II, XVII | przeciwstawiał swoją wolę i swoje zapatrywania na prowadzenie
89 II, XVII | bogato, aby móc przeprowadzić swoje plany, aby mógł tam, dokąd
90 II, XVIII| podobnie; gdyby porównała swoje niechlujstwo, swój brudny
91 II, XVIII| pozwalamy, bo odsłania przy tym swoje dziecinne ząbki. A przy
92 II, XIX | zaczął szeroko opisywać swoje plany i zamiary, rzucał
93 II, XX | zaczął w notesie obliczać swoje aktywa i pasywa. Ale nie
94 II, XX | bez przerwy, zapuszczała swoje cienkie pazury we wszystkie
95 II, XXI | Adam zaczął półgłosem mówić swoje wieczorne pacierze; nie
96 II, XXI | skwapliwością opowiadać swoje interesy, które go zmuszają
97 II, XXI | jego kapitał: rysował mu swoje położenie materialne w nadzwyczaj
98 II, XXII | starszy pan Baum zlikwidował swoje interesy - odpowiadał bardziej
99 II, XXIII| fabrykację barchanów, podniósł swoje wyroby do stopnia doskonałości,
100 II, XXIII| jakie zrobił Ance, wszystkie swoje winy wobec niej popełnione.
101 II, XXIII| Przeglądał całe istnienie swoje, całe czterdzieści lat -
|