Tom, Rozdzial
1 I, I | i w drzwiach ukazała się wielka figura Maksa, w bieliźnie
2 I, I | sam raz tyle, żeby założyć wielką fabrykę. Cóż stracimy? Zarobić
3 I, I | jaki panował. Czuł jakąś wielką falę bogactw płynącą mu
4 I, II | Byłaby szkoda!~- Bardzo wielka, niech Bóg broni!~- Niecn
5 I, III | Idźcie do Krongolda, to wielka osoba, on się zna ze wszystkimi
6 I, III | pisałem - dodał mocniej, z wielką pewnością, chociaż na pewno
7 I, III | stojącego w głębi, oświetlonego wielką latarnią elektryczną.~Tłumy
8 I, III | i patrzył dalej z uwagą wielką na scenę, gdzie amatorzy
9 I, III | książę od Bucholca i Spółki, wielka osoba!~Borowiecki tymczasem
10 I, III | zaprosił - mówiła szczerze, z wielką przykrością.~- Projekt ten
11 I, III | oczarowany miłością tak wielką i tak ognistą, głosem, co
12 I, III | długość jednej ściany stała wielka i szeroka sofa pod baldachimem
13 I, III | kontemplacyjnej.~W drugim rogu stała wielka żardinierka japońska z brązu,
14 I, IV | którą tam z całą pasją i z wielką maestrią uprawiają przeważnie
15 I, V | ostatni, sprawił on dziadkowi wielką przyjemność, a mnie wprost
16 I, V | żelazne schody na piętro.~Wielka, żelazna latarnia w stylu
17 I, V | powtórzył z naciskiem, gładząc wielką konopiastą brodę, spływającą
18 I, V | rozlana, z wielkim brzuchem, z wielką twarzą, z olbrzymią łysą
19 I, V | które mu się wciąż pociły, wielką jak prześcieradło, żółtą
20 I, V | porcelanowych.~Pod oknem wielka żardinierka złocona dźwigała
21 I, VI | futrynach z kamienia, z wielką płaskorzeźbą na frontonie,
22 I, VI | nad którą roztaczała cień wielka wachlarzowata palma.~- Po
23 I, VI | każdy Polak to samo umie, to wielka sztuka!~- Ależ porozumiejmy
24 I, VI | uwagę; mnie zresztą robi wielką przyjemność patrzeć na ciebie
25 I, VI | Wiesz przecie, Mela, że ja z wielką przyjemnością ci towarzyszę.~-
26 I, VIII | Karolu, ja mam do pana bardzo wielką prośbę, bardzo wielką, bardzo...~-
27 I, VIII | bardzo wielką prośbę, bardzo wielką, bardzo...~- Słucham i z
28 I, VIII | sprawić uciechę.~Kupił wielką tacę ciastek, pudełko cukierków
29 I, VIII | się zrobiłby ci naprawdę wielką usługę.~- Mówisz serio?~-
30 I, VIII | nie stracił, a zrobiłby wielką usługę. Gryzło go to coraz
31 I, IX | już są wielkie szwindle i wielka tandeta.~- To nie żaden
32 I, IX | feler, bo z tego urośnie wielka Łódź.~- Tymczasem niech
33 I, IX | położenie, to sprawiłaby mu wielką ulgę ta spowiedź, ale równocześnie
34 I, IX | którego robiła pończochy, i wielką słodycz w głosie i w uśmiechu;
35 I, IX | nogi, za długie ręce, głowę wielką i ciągle rozczochraną, twarz
36 I, IX | dostawszy odpowiedzi, wiercił z wielką wprawą i zamiłowaniem patykiem
37 I, X | chodził dookoła stołu z wielką powagą.~- Zaczekaj, Bolciu,
38 I, X | śpiewały wciąż, obchodząc z wielką powagą stół dookoła,~Zatrzymywali
39 I, X | sprawiłaby mi przykrość wielką ta wizyta. Niech mu tam
40 I, X | przez niedołęstwo.~Miał wielką rozmiękczoną czułość, słabą
41 I, X | rozkosznym wzruszeniu taka wielka żałość nią zatrzęsła, że
42 I, XI | ubrany zaczął się myć, z wielką delikatnością oblewając
43 I, XI | pójdę za niego - zawołała z wielką stanowczością.~- Mela! ja
44 I, XI | Endelmanowa robiła honory domu z wielką wprawą i godnością, mąż
45 I, XI | rozpadły się w strzępy, pokryte wielką, martwą cichością nocy wiecznej.~
46 I, XI | zawsze mówił cicho, i z wielką powagą podniósł brwi, które
47 I, XI | hiacyntów szeptała, upojona wielką radością i szczęściem:~-
48 I, XI | całym krajobrazem leżała wielka słodka cisza upalnego dnia,
49 I, XI | nieba, które się rozlewało w wielką roztocz i w głębi obrazu
50 I, XII | świadomość, że wyrządził wielką krzywdę.~A poza tym, kiedy
51 I, XIII | miały ściany.~W rogu stała wielka marmurowa umywalnia dwuosobowa,
52 I, XIII | umywalnia dwuosobowa, tak wielka, że można by w niej pławić
53 I, XIII | interesów.~Bucholc przeglądał wielką księgę, którą mu August
54 I, XIII | mu porywczo Bucholc, ale wielką dozę chloralu zażył i wkrótce
55 I, XIII | wypchanym tytułami własności. Wielka pociecha, zupełnie tej samej
56 I, XIV | coraz mocniej.~Był ubrany z wielką a przesadną elegancją kantorowicza.~-
57 I, XIV | tydzień? - zapytał;~miękko, z wielką miłością w głosie.~- Robiłem
58 I, XIV | błagała go prawie, z wielką serdecznością.~- Dziękuję,
59 I, XVI | Pan Bóg jest bardzo dobry!~Wielka, bezgraniczna wdzięczność
60 II, I | Drugi bocian chodził z wielką powagą po łąkach i raz po
61 II, I | Mickiewiczowskiej~Zosi.~- Z tą wielką różnicą, że Zosia bawiła
62 II, I | pokrywała zboża i trawy i wielka cichość płynęła nad polami,
63 II, II | wolna usypia. Rozumiesz, wielka cisza przesycona łagodnymi
64 II, II | kłaniające z pokorą głowy i wielka cisza, przerywana tylko
65 II, II | warsztatach.~Potem otworzył wielką kasę wmurowaną w ścianę,
66 II, II | kilkadziesiąt rubli będą bardzo wielką pomocą.~- Głupi pan jesteś
67 II, III | tej pracy Maks, który z wielką przyjemnością pracował przy
68 II, III | wybuchy zazdrości, i nawet jej wielka miłość nudziła go, bo była
69 II, III | barchan i mówiła, co ma wielką przyjemnoszcz w kościach.
70 II, III | Pozwolę sobie widzieć wielką przesadę w tym, co pani
71 II, III | dalej zostawiając za sobą wielką ciszę i pustkę, wśród drzew,
72 II, IV | dowiedzieć o niego, i trafił na wielką burzę.~Matka stała na środku
73 II, IV | słodkie oczy syna wpiły się z wielką miłością w bure, rozłzawione
74 II, V | wpisując nazwiska i cyfry z wielką dokładnością w notes.~Obojętnie
75 II, V | Darowuje pan im ich pieniądze, wielka łaska, istotnie!~- Mówisz
76 II, VI | bastionów, gęsto ublankowanych.~Wielka brama wjazdowa, prawie arcydzieło
77 II, VII | włosem.~Przywitał się z wielką swobodą i gdy usiedli w
78 II, VII | uczuciem szczęścia wielkiego, wielką ciszą miłości.~- Zostaniesz,
79 II, VII | wzięły ją pomiędzy siebie i z wielką serdecznością traktowały,
80 II, X | zaciąganych podłóg, że uciekała na wielką werendę, ciągnącą się przez
81 II, XII | niepodobieństw. Pierwsza wielka wygrana rozpierała go dumą
82 II, XII | i od dawna czuł do niej wielką sympatię. Ma ona wprawdzie
83 II, XIII | bardzo za kwiaty, sprawiły mi wielką przyjemność.~- Nie było
84 II, XV | swoich marzeń i tęsknot z wielką szczerością.~- Gdzie ja
85 II, XV | duszę taką dziwną, taką wielką żałością - a nie mogła się
86 II, XV | najczęściej Moryc, który z wielką przyjemnością i bardzo delikatnie
87 II, XVI | dobrze to czuł teraz, iż wielka część jego istoty zamknięta
88 II, XVI | będzie prawda. Przysięga wielka rzecz, ale tu chodzi o życie
89 II, XVI | Boskiej, ja wiem, co to jest wielka świętość u Polaków. Pan
90 II, XVI | nie wie, ale zrobiłem jej wielką przykrość. Jestem teraz
91 II, XVI | poszła za nim.~Trwożyła go ta wielka, dzika miłość, miał ochotę
92 II, XVII | kochaną. A przecież miłość wielka żywi się i rośnie podobno
93 II, XX | maszyny, cały wysiłek pracy, wielką, dziką rozkosz lecenia bez
94 II, XXI | meteor ognisty zatoczył wielką elipsę i spadł na frontowy
95 II, XXI | głosem, symulował rozpacz i wielką boleść, a bystrymi oczami
96 II, XXI | potrzeba gotówki!~Zaczął mu z wielką skwapliwością opowiadać
97 II, XXII | starego Bauma zaczną stawiać wielką fabrykę chustek półwełnianych,
98 II, XXIII| zęby nuda i pustka.~Miał wielką ochotę uciec, zamknąć się
99 II, XXIII| parku - po pustym parku. Z wielką goryczą myślał, że przecież
100 II, XXIII| głębokiego współczucia, i z wielką, jakby siostrzaną miłością
|